جبهه مقاومت به روایت حاج رمضان/ طوفان الاقصی دستاوردهای راهبردی داشت
"بدون مبالغه عرض میکنم که در نبرد طوفانالاقصی دستاوردهایمان بسیار بیشتر از شکستهایمان بوده است."
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- سردار سرلشکر شهید محمدسعید ایزدی با نام جهادی «حاج رمضان» از فرماندهان عالیرتبه سپاه که نقشی بیبدیل در تقویت و پشتیبانی و نیز هماهنگی جبهه مقاومت بخصوص در حوزه فلسطین داشت، 31 خرداد ماه در حمله تروریستی صهیونیستها به کشورمان به شهادت رسید.
حاج رمضان چند ماه پیش از شهادت و در میانه نبرد جبهه مقاومت با رژیم صهیونیستی سخنانی درباره وضعیت جبهه و آینده مقاومت و نبرد با اسرائیل داشته است که متن پیاده شده این سخنان را در ادامه میخوانید:
* خالصانه برای خدا کار کنیم
اولین چیزی که باید همه به آن توجه داشته باشیم، این است که مراقب «خالصانه بودن کارهایمان» باشیم.
شما در نتیجه تربیت دینی و تجربههای کاری خودتان میدانید که هرجا توجه به خدا وجود داشت، موفقیت هم بود و هر کجا هم خودپرستی بود -که بله ما انجام دادیم و ما این کار را کردیم و از این حرفها- ناکامی و شکست شروع شد و دیگر موفقیتی به دست نیامد.
این نگاه را مد نظر داشته باشید تا در کارهایتان هم انشاءالله موفق باشید.
* وضعیت حزبالله با گذشته قابل مقایسه نیست
اما موضوع وضعیت منطقه:
با چشم پوشی از اینکه چه چیزی درحال رخ دادن است و چه چیزی بوجود آمده، یکسری مسائل است که باید به آنها توجه کنیم و آنها را مورد تامل قرار دهیم.
آنطور که حضرت آقا فرمودند، جهاد تبیین و روشن کردن مسائل برای دیگران یک تکلیف مهم برای همه و برای تک تک ماست. باید واقعیت وضعیت منطقه و واقعیت وضعیت ما در محور مقاومت را تبیین کنیم.
آنچه اخیراً در منطقه رخ داد -مانند آنچه در سوریه و لبنان صورت گرفت- نباید جوانان ما را فریب بدهد که شکست خوردیم -مانند برخی که این گزاره را ترویج میکنند- این گمراه کردن دیگران و در واقع کفران نعمت الهی است چراکه واقعیت چیز دیگری است و ما باید به این حقایق توجه داشته باشیم تا اولاً بدانیم وضعیت کنونی ما در منطقه چگونه است و بعد اینکه مرتکب کفران نعمت خداوند سبحان نشویم یعنی باید کمی به قبل برگردیم و ببینیم وضعیت ما چگونه بود و الان وضعیت ما چگونه است.
برای مثال، وضعیت حزب الله چند سال پیش کجا بود، چه چیزی در اختیار داشت و شرایطش چگونه بود؟
بدون شک اکنون صدها برابر -نه دهها برابر- وضعیت حزبالله از گذشته بهتر است. اصلاً از لحاظ اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و نظامی و از لحاظ عِده و عُده قابل مقایسه نیست. ما نباید این نعمت و لطف خدا را فراموش کنیم.
بله یک شوک و اضطراب محدودی رخ داد که آن هم در نتیجه قصور و کم کاریهای ما بود اما همه این ها لطف خداوند سبحان است.
حتی در ایران هم ما باید به این موضوع توجه کنیم. برای نمونه در روزهای جنگ [تحمیلی هشت ساله] یا در آغاز انقلاب اسلامی وضع ما چطور بود؟ در روزهای جنگ وضع ما خیلی بد بود.
اگر انسان نبیند که وضعیت کنونیاش عبارت از لطف و توجه از سوی پروردگار جهانیان بر او و بر همگان است، چنین انسانی در حال اشتباه کردن است.
برای نمونه، عراق روزگاری کجا بود؟ اما امروز دارای نیرویی گسترده در مقاومت است.
* پهپادهای یمن به ایلات نمیرسید اما امرز حیفا را میزند
یمن روزگاری کجا بود؟ با چه کسانی بود؟ بعد از اینکه انصارالله وارد جنگ شد چه تواناییهایی داشت؟ در ابتدای «نبردِ پشتیبانی» چه تواناییهایی داشت؟ در ابتدای «نبردِ پشتیبانی»، پهپادهای آنها به ایلات (در جنوب سرزمین های اشغالی) نمیرسید اما الان به حیفا و به مرکز و عمق رژیم حمله میکند.
درخصوص خود جمهوری اسلامی هم از وعده صادق 1 تا وعده صادق 2 چه تفاتهایی وجود دارد؟ تقاوت بسیار است.
آمادگی کنونی هم اصلاً قابل مقایسه با آمادگی وعده صادق 2 نیست و این بدان معناست که خدا را شکر، وضعیت خوب است. این نکته نخست است.
نکته دوم اینکه اساساً ما تربیت یافته مکتب و روش اهل بیت هستیم.
ما بر چه اساسی وارد این طرح شدیم؟ امام خمینی(ره) بر چه اساسی این انقلاب را رقم زد؟
ما به عنوان سپاه پاسداران، حزبالله و دیگران بر چه اساسی با امام خمینی(ره) و رهبر انقلاب بیعت کردیم؟ فقط برای پیروزی بیعت کردیم؟ خیر، برای فداکاری بیعت کردیم. لحظات پیروزی وجود دارد و لحظاتی هم هست که ممکن است شوکها و لرزههایی وجود داشته باشد.
من نمیخواهم نام این لحظات را شکست بگذارم زیرا در این طرح، قطعاً شکستی وجود ندارد.
* جنگ صهیونیستها بر سر موجودیتشان است
بعد هم این نبردی است که خودشان (صهیونیستها) آن را بر سر موجودیت مینامند و ما نام آن را نبردی بر سر موجودیت نگذاشتیم اما این نبردی راهبردی و مهم است و این درگیری صرفاً مشکلی بر سر یک تکه زمین نیست.
این نبردی میان حق و باطل است و عمر این درگیری هزاران سال است و فقط مرتبط با موضوع فلسطین نیست و حتی به موضوع انقلاب اسلامی هم ربطی ندارد.
این بدان معناست که یک نبرد میان شیطان و رحمان وجود دارد و ما انتخاب کردیم که سرباز رحمان باشیم.
* احساس سرخوردگی کفران نعمت است
ما بر چه اساسی وارد این طرح شدیم؟ بر چه اساسی وارد این نبرد شدیم؟ فقط برای پیروی وارد شدیم؟
در هر نبردی ممکن است عقبنشینی و تلفاتی وجود داشته باشد، با اینکه پیروزیهای متعدد هم در میان بوده است اما همانطور که بیان کردیم، در تمام این نبرد، روند، رو به رشد بوده و ما در تمام عمر خود، روند رو به رشدی داشتیم.
ما با دشمن آمریکایی و اسرائیلی در منطقه و پروژههای نظام سلطه در جهان در افتادیم حالا توقع داریم هیچ بلایی هم سرمان نیاید؟ چنین چیزی معقول است؟ ما پروژههای نظام سلطه را در تمام دنیا بهم ریختیم و این یک موضوع جدی است.
لازم است در مورد این وضعیت با اطرافیان و خانوادههایتان صحبت کنید. این فضای سرخوردگی که بوجود آمده است، به نظرم بیش از هر چیز کفران نعمت است و این فضا به شکست میانجامد و از همه مهمتر، کفران نعمت است.
ابتدا باید از پروردگار عالمیان تشکر کنیم که به ما کمک کرد و ما را در برابر دشمن، قدرتمند ساخت و توفیق دستیابی به این دستاوردها را به برکت اهل بیت و رزمندگان و خون شهدا به ما داد.
انسان بعضی از حرفها را میشوند، تعجب میکند. واقعاً تعجب میکنم از اینکه برخی به این نتیجه یا تحلیل رسیدهاند که دنیا به آخر رسیده است و همه چیز تمام شده است.
* دستاوردهای طوفانالاقصی بسیار بیشتر از شکستها بوده است
بدون مبالغه عرض میکنم که در نبرد طوفانالاقصی دستاوردهایمان بسیار بیش از از شکستهایمان بوده است.
یعنی به تعبیر دیگر، ما دستاوردهای راهبردی داشتهایم اما شکستهایمان تاکتیکی بوده است. بلایی که بر سر دشمن آمده بسیار بیشتر از بلایی است که به سر ما آمده است.
البته این به معنای کوچک شمردن عمل شهدا نیست چون شکی در جایگاه و نقش و عظمت شهدا وجود ندارد و آنها خودشان این مسیر را بنیان نهادند. چه کسانی این مسیر را پایه گذاری کردند؟ شهید نصرالله و شهید سید هاشم و بقیه شهدا در فلسطین و لبنان و ایران.
اصلاً پروژه آنها پروژه فداکاری بوده است.
این نبرد قدمت هزاران ساله دارد و انبیاء و ائمه ما هم در آن فدا شدهاند حالا ما ناراحتیم که چرا فرماندهانمان را در جنگ از دست دادهایم؟
اساس راه و روش ائمه همین بوده. یعنی از جان گذشتن برای باقی ماندن اسلام و دین و عزت و کرامت برای انسانیت.
همه انبیا در همین راه شهید شدهاند پس چرا باید نگران و ناراحت و پشیمان باشیم؟
انتهای پیام/