کرب‌زنی سنت اجدادی مازنی‌ها

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، کرب زنی از جمله عزاداری‌های اصیل و سنتی مردم مازندران بوده ‌که در حال حاضر در حال فراموشی است؛ آداب و رسوم جزو  پدیده‌های فرهنگی است که با توجه به باورهای بومی و محلی و خلاقیت‌های اجتماعی، فرهنگی، اقلیمی جوامع و مناطق مختلف به زیور فرهنگ بومی آراسته شده است.

تاریخ مازندران به نام اهل بیت گره خورده خورده است، تاریخ گواهی می دهد که مازندران خاستگاه اولین حکومت علویان است.

به همین دلیل آیین‌ها در جان وروح مازنی‌ها به زیبایی نشسته خود نشان از دلدادگی و باور مندی مردم این منطقه به اهل بیت و به‌خصوص به شباب اهل جنه یعنی سرورو سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است و این علاقه و عشق را با توجه به سنت‌های منطقه خود در قالب  عزاداری به شیوه های مختلف بروز و ظهور می‌دهند.

مازندرانی‌ها این سنت‌ عزاداری را در ماه محرم به روش‌های خاصی نشان می‌دهند. همین عزاداری‌ها که در جان و روح مردم رسوخ کرده باعث زنده نگه داشتن محرم شده است. عزاداری در حقیقت سر تعظیم ادب و احترام فرود آوردن به پیشگاه سالار شهیدان و طرفداری از عدالت خواهی و عزت مندی و آزادی خواهی است.

مردم مازندران همچون دیگر استان‌های کشور، روش‌های مختلفی را برای عزاداری در ماه محرم دارند که از اجداد خود نسل به نسل وسینه به سینه به ارث برده‌اند.

کرب‌زنی ریشه در ارادت مازنی‌ها

یکی از زیباترین سنت‌های عزاداری مازنیها کرب زنی است؛ کرب تکه چوبی است که از  تراشیده شده  بدنه درخت درست می شود؛ این تکه چوب به اندازه‌ای است  که در کف دست جای می‌گیرد و سطح بیرونی آن صاف و درپشت آن بندی قرار دارد که به پشت دست تعبیه می‌شود؛  این کرب در هر دو دست قرار می گیرد و  با زدن این دو تکه کرب به هم ضرب آغاز می شود .

کرب زن ، ضرب کرب را  با دو دست از زمین آغاز کرده و به سمت آسمان بالا می‌برد. از جمله مناطقی که کرب زدن جزو ثابت عزاداریهای ماه محرم است روستای کوهپایه سرای بندپی شرقی بابل است که این رسم بعد چند هزار سال هنوز جزو آداب اصلی عزاداری ماه محرم است.

یکی از آداب ورسوم چند صدساله در روستای درونکلای بابل  آیین بار عام است.در روزهای تاسوعا وعاشورا تمام  اهالی روستا بر اساس باور قلبی خود اقدام به اطعام دهی می کنند اما این اطعام دهی با دیگر مناطق فرق می کند .درب منازل تمام اهالی روستا در این دو روز باز می باشد و صاحب خانه میزبان هر کسی که وارد خانه می شود است.آشنا و غریب فرقی ندارد همه مهمان سفره امام حسین هستند .درب منازل زمانی بسته می شود که خانه مملو از مهمان و عزادار شده باشد.

غذاهای محلی که حاصل تلاش و زحمت یکساله صاحب خانه است بر سر سفره  امام حسین (ع) قرار می گیرد تا عزاداران تناول کنند.
 
تعزیه خوانی رسمی کهن

تعزیه خوانی از دیگر برنامه‌هایی است که در ایام محرم و صفر در شهرهای مختلف مازندران صورت می‌گیرد .رسم است که اهالی روستا از گروه تعزیه خوان برای  مدت 10 روز دعوت می کنند .تعزیه‌ خوانی هر روز با روز قبلش فرق دارد. تعزیه علی اکبر(ع)، حضرت ابوالفضل العباس و امام حسین(ع) و در حقیقت تعزیه خوانان با تعزیه وقایع روز عاشورا را به تصویر می‌کشند.

تعزیه خوانی در مازندران علاقه مندان زیادی دارد. ازجمله کسانی‌که استقبال خوبی از تعزیه‌خوانی  می‌کنند  مردان مسن هستند که بسیار علاقمند هستند و جوانان را نیز برای حضور در مراسم تعزیه خوانی تشویق می‌کنند.حتی اهالی برخی روستاها از محلات دورتر برای دیدن وشنیدن تعزیه به محلات وروستاهای دیگر می روند.
 
انتهای پیام/