الموت؛ بهشت گیاهان دارویی ایران
در دل الموت، جایی که کوه و دشت به رنگ سبز آمیخته‌اند و گیاهان دارویی چون گنجینه‌ای ارزشمند در دل طبیعت پنهان شده‌اند، ایستگاه تحقیقات گیاهان دارویی زرآباد سال‌هاست که در سکوت و صبوری، به حفظ و احیای گونه‌های نادر مشغول است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، در دل الموت، جایی که کوه و دشت به رنگ سبز آمیخته‌اند و گیاهان دارویی چون گنجینه‌ای ارزشمند در دل طبیعت پنهان شده‌اند، ایستگاه تحقیقات گیاهان دارویی زرآباد سال‌هاست که در سکوت و صبوری، به حفظ و احیای گونه‌های نادر مشغول است.
این ایستگاه، که با هدف حفاظت از ذخایر ژنتیکی و بومی‌سازی گیاهان دارویی فعالیت می‌کند، اکنون به مرجع تحقیقاتی و ترویجی در استان قزوین تبدیل شده است.
محصص مستشاری، رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین،درگفت‌وگو با خبرنگار تسنیم از قزوین با نگاهی به پیشینه منطقه الموت اظهار کرد: الموت از گذشته‌های دور، به‌عنوان یکی از خاستگاه‌های اصلی رشد و بالندگی گیاهان دارویی در ایران شناخته می‌شود، اقلیم ویژه این منطقه، تنوع گونه‌های گیاهی، خاک مناسب و آب‌وهوای خاص، زمینه‌ای را فراهم کرده که بسیاری از گیاهان دارویی کمیاب در این منطقه رشد کنند، این ظرفیت‌های طبیعی، فلسفه‌ای شد برای تأسیس ایستگاه تحقیقات گیاهان دارویی زرآباد، با هدف حفظ ذخایر ژنتیکی و جلوگیری از انقراض گونه‌ها.
وی ادامه داد: در حال حاضر، این ایستگاه میزبان بیش از 45 گونه گیاه، درخت و درختچه است که بسیاری از آن‌ها به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم با حوزه گیاهان دارویی مرتبط‌اند، گونه‌هایی چون زره، سماق، زغال‌اخته، و دیگر گیاهان بومی منطقه در این کلکسیون نگهداری و مطالعه می‌شوند.
مستشاری با اشاره به اهمیت اقلیم منطقه الموت در تحقیقات علمی می‌گوید: یکی از ویژگی‌های مهم ایستگاه زرآباد، واکنش مثبت گیاهان به شرایط اقلیمی منطقه است؛ در واقع، سازگاری بالای برخی گونه‌های دارویی با اقلیم الموت، فرصتی ویژه برای تحقیقات و به‌نژادی فراهم کرده است، ما در حال اجرای طرح‌های تحقیقاتی متعددی هستیم که هدف آن‌ها ارزیابی، بهبود و بومی‌سازی گونه‌ها برای منطقه است.
وی با تأکید بر اهمیت تحقیقات می‌افزاید: این فعالیت‌ها فقط جنبه علمی ندارد؛ بلکه در عمل، به افزایش تاب‌آوری کشاورزی، توسعه اقتصادی و حتی حفظ تنوع زیستی کمک می‌کند.
رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی قزوین با اشاره به اهمیت کلکسیون‌های گیاهی می‌گوید: ما در ایستگاه زرآباد، کلکسیونی ارزشمند از ارقام مختلف فندق، زغال‌اخته، بلوبری، تمشک، عناب و انواع گیاهان دارویی جمع‌آوری کرده‌ایم، این کلکسیون‌ها فقط یک بانک ژنتیکی نیستند؛ بلکه فرصتی هستند برای حفظ و احیای گونه‌هایی که در معرض انقراض قرار دارند.
وی اضافه کرد: متأسفانه، در سال‌های اخیر، به‌ویژه با تغییرات اقلیمی، خشکسالی‌ها و بعضاً تخریب‌های انسانی، بسیاری از این گونه‌ها در طبیعت رو به نابودی‌اند، چند وقت پیش شاهد از بین رفتن یک گونه ارزشمند بودم که خوشبختانه به دلیل ذخیره‌سازی آن در ایستگاه، توانستیم بذر و پایه‌های آن را حفظ کنیم. این اتفاق، اهمیت وجود چنین مراکزی را دوچندان می‌کند.
مستشاری، آموزش و ترویج را بخش مهمی از مأموریت ایستگاه زرآباد دانست و خاطرنشان کرد: ما فقط کار تحقیقاتی انجام نمی‌دهیم؛ بلکه تلاش می‌کنیم نتایج این تحقیقات به دست بهره‌برداران، کشاورزان و علاقه‌مندان برسد، بازدیدکنندگان و دانشجویان می‌توانند از نزدیک با گونه‌های گیاهی آشنا شوند، همچنین، نتایج تحقیقات و ارقام برگزیده‌ای که حاصل بومی‌سازی و به‌نژادی هستند، از طریق بخش ترویج جهاد کشاورزی در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.
وی در پایان با نگاهی به آینده تأکید کرد: الموت گنجینه‌ای از گونه‌های گیاهی است که اگر امروز برای حفاظت از آن‌ها اقدام نکنیم، فردا خیلی دیر خواهد بود، ما امیدواریم با همکاری پژوهشگران، دستگاه‌های اجرایی و مشارکت مردم، بتوانیم هم ذخایر ژنتیکی را حفظ کنیم، هم به توسعه کشاورزی پایدار در منطقه کمک کنیم، ایستگاه زرآباد فقط یک مرکز تحقیقاتی نیست؛ بلکه سنگری است برای حفظ هویت گیاهی و فرهنگی الموت.
انتهای پیام/
