مخالفین اردوغان و رقابت زودهنگام
حزب جمهوری خلق به‌منظور انتخاب نامزد نهایی برای مبارزه در برابر اردوغان، در حال بررسی دو گزینه است و نمی‌خواهد اشتباه دوره پیشین را تکرار کند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، فشار تورم و فقر و تداوم بحران اقتصادی گسترده در ترکیه، کاری کرده است که روزنامه‌ها و رسانه‌های مخالف و منتقد دولت اردوغان، هر روز از ضرورت برگزاری انتخابات پیش از موعد حرف بزنند،
با این حال، اردوغان زیر بار نمی‌رود و آشکارا اعلام کرده است تا سال 2028 میلادی بر سر کرسی می‌ماند! اما مشکل مخالفین، فقط این نیست، آنها می‌دانند که اردوغان، حتی برای دوران پس از 2028 نیز راضی به ترک صحنه نیست و می‌خواهد با تغییر قانون اساسی، زمینه نامزدی مجدد خود را فراهم کند.
ارزیابی وضعیت احزاب مختلف ترکیه، نشان‌دهنده این است که به‌احتمال قوی، مهمترین نامزد جبهه مخالفین برای دوره بعدی، از حزب جمهوری خلق (CHP) خواهد بود، یعنی همان حزبی که همزمان با تأسیس نظام جمهوری ترکیه در سال 1923 میلادی تأسیس شده و حالا 102 سال از عمر خود را سپری کرده است.
اشتباه قبلی را تکرار نکنید
پس از پیروزی اردوغان در انتخابات سال 2023 میلادی، سران احزاب عضو ائتلاف ملت، تمام کاسه‌کوزه‌ها را بر سر کمال کلیچدار اوغلو رهبر قبلی حزب جمهوری خلق شکستند.
مرال آکشنر از رهبران ملی‌گرا، آشکارا فاش کرد که تمایل داشته است اکرم امام اوغلو نامزد شود، اما کلیچدار اوغلو مانع شده و گفته است؛ «خودم نامزد خواهم شد و امام اوغلو شهردار استانبول و منصور یواش شهردار آنکارا نیز معاونین من در نهاد ریاست‌جمهوری خواهند بود».
پس از آن شکست، کلیچدار اوغلو ناچار شد کرسی رهبری حزب را نیز کنار بگذارد و جای خود را به رهبر جوانی به‌نام اوزگور اوزل بدهد، ولی حالا هواداران حزب جمهوری خلق، خطاب به سران حزب می‌گویند: «اشتباه دوره قبلی را تکرار نکنید و بگذارید فردی غیر از رهبر حزب نامزد شود».
اوزگور اوزل به‌دنبال آن بود که همان راه قبلی را برود اما حالا ظاهراً او هم اقناع شده است و می‌خواهد از بین امام اوغلو و یواش، یکی را برگزیند.
کدام نامزد پیشتاز است؟
اوزگور اوزل رهبر حزب جمهوری خلق، در دیدار با پروفسور مصطفی بالبای نماینده پارلمان ترکیه و ستون‌نویس روزنامه جمهوریت گفته است: «ما برای انتخاب نامزد نهایی چالش زیبایی داریم، تاکنون چندین نظرسنجی گسترده انجام داده‌ایم اما هر دو رفیق خوب ما یعنی امام اوغلو و یواش، شانه به شانه هم هستند، در نتیجه انتخاب نهایی اندکی دشوار است».
تحلیلگران سیاسی ترکیه می‌گویند؛ باید تکلیف نامزد مخالفین از الآن روشن باشد و او بتواند سه سال پیشِ‌رو را صرف سخنرانی و رزومه‌سازی کند.
چالش‌های نامزد مخالفین چیست؟
یکی از مهمترین چالش‌های امام اوغلو این است که با وجود برخورداری از محبوبیت گسترده اجتماعی، در معرض محاکمه حقوقی است و وکلای مدافع اردوغان می‌توانند به‌راحتی و با بهانه‌های واهی، کاری کنند که او نه‌تنها سر از زندان در بیاورد، بلکه با حکم ممنوعیت فعالیت سیاسی روبه‌رو شود، چراکه در چند سخنرانی، قضات ارشد شورای‌عالی انتخابات را «مشتی احمق» نامید و در چند سخنرانی دیگر نیز به‌تندی علیه اردوغان سخنرانی کرد.
منصور یواش شهردار آنکارا، ظاهراً مشکل خاصی برای پیروزی ندارد و از شانس بالایی برخوردار است، اما مشکل اینجاست که خاستگاه اصلی و فکری او، جریان ملی‌گرایی راست افراطی است و هنوز هم به‌عنوان یک ملی‌گرا شناخته می‌شود و در نتیجه به‌احتمال قوی، رأی کردها را به دست نخواهد آورد.
چالش بعدی این است که دیگر احزاب مخالف، هنوز اعلام نکرده‌اند که آیا حاضرند در یک ائتلاف مشترک، از نامزد حزب جمهوری خلق حمایت کنند یا نه.
صدای خیابان: بس است، خسته شدیم از اردوغان
احمد تاشگتیرن از تحلیلگران محافظه‌کار ترکیه نیز در این مورد نوشته است: «بیست و سه سال است که اردوغان کشور ما را اداره می‌کند، تا سال 2014 میلادی نخست وزیر بود و از آن روز تاکنون برای سومین بار رئیس جمهور شده است، آن هم رئیس جمهور حزبی! باور کنید هیچ سیاستمداری تاکنون چنین فرصتی در اختیار نداشته است، البته ما نمی‌دانیم که تا سه سال و نیم آتی، آخرین دوره را سپری می‌کند یا به‌قول خودش، می خواهد تا زمانی که خداوند به او جان بخشیده است، همچنان خدمت کند! معلوم نیست، اما شواهد نشان می‌دهد که او تمایل دارد حتی در انتخابات سال 2028 میلادی هم نامزد شود، رأی بگیرد و قدرت او ادامه پیدا کند، او واقعاً یک رئیس جمهور حزبی است و شبانه‌روز در حال دعوای سیاسی است! بگذارید خاطره‌ای را برایتان بازگو کنم، در زمانی که ژنرال کنعان اورن با کودتای نظامی سال 1980 میلادی، به‌زور بر کرسی رئیس‌جمهوری نشست، مقاله‌ای نوشتم با این تیتر؛ "دوست دارید بعد از مرگ، چگونه از شما یاد شود؟"، آن‌وقت‌ها کسی جرئت نداشت چنین سؤالی طرح کند، چرا که ژنرال، با شمشیر برنده قدرت به جان همه محافظه‌کاران و محجبه‌ها افتاده بود، ولی من به خودم جرئت دادم و آن مقاله را چاپ کردم».
تاشگتیرن در ادامه می‌نویسد: «در روزگار امروز هم باید دوباره همان سؤال را پیش کشید؛ اردوغان می‌خواهد بعد از مرگ، چگونه و با چه‌عباراتی او را به‌خاطر بیاورند؟ این سؤال مهمی است! واقعاً کنجکاوم بدانم که خود اردوغان، چه‌پاسخی برای این سؤال دارد، اما تمایل دارم به او بگویم؛ "این هویت حزبی که فقط برای حزب خودت دعوا می‌کنی، به اعتبار سیاسی تو لطمه زده است و باعث می‌شود ویژگی ملی‌بودن را از دست دهید و نهایتاً فقط به‌عنوان یک آدم حزبی در نظر آیید. شایسته نیست یک رئیس جمهور، شب و روز در حال طرح شکایت علیه مخالفین باشد و هر کسی که توییتی علیه او بنویسد، بازداشت شود". البته اردوغان باید این را هم بداند که دوباره نامزد شدن و دوباره پیروز شدن او، مطلقاً کار آسانی نیست؛ اولاً باید قانون اساسی را تغییر دهد، دوم این‌که همین حالا هم رقبای بالقوه، با اختلاف قابل‌توجهی از او جلو هستند و می‌توانند او را شکست دهند».
تاشگتیرن در پایان تحلیل خود، درباره جایگاه فعلی اردوغان نوشته است: «یک ضرب‌المثل بین مردم وجود دارد که می‌گوید؛ "آنهایی که خود را دوست ندارند، از شدت حرص ترک می‌خورند و می‌میرند."، باور کنید، این نکته از منظر روان‌شناسی نیز صادق است، دل آدمی که اعتماد به نفسش را از دست داده ضعیف می‌شود، اما هزارماشاءالله، اعتماد به نفس رئیس جمهور اردوغان حد و مرزی ندارد! چرا؟ چون تصور می‌کند که می‌تواند حتی سخت‌ترین مبارزه را با تکیه به اعتماد به نفس و پشتیبانی مردمی، به دست بیاورد، ولی خبر بد برای اردوغان این است که در هر کوچه و خیابان ترکیه، می‌توانی این جمله را بشنوی که می‌گویند؛ "بس است، خسته شدیم از اردوغان"».
در پایان باید گفت؛ شواهد نشان‌دهنده این است که رجب طیب اردوغان می‌خواهد هرجوری شده با فراهم آوردن زمینه‌های سیاسی و حقوقی برای تغییر قانون اساسی ترکیه، حتی در سال 2028 میلادی نیز نامزد شود و سکان قدرت را در دستان خود حفظ کند، اما همین حالا هم در مصاحبه‌های تلویزیونی، در سخنرانی‌های عمومی و حتی در گفتگوهای کوتاه بعد از نماز جمعه، به‌وضوح می‌توان دید که این سیاستمدار 74ساله خسته شده است و معلوم نیست که می‌تواند دوره کنونی را هم به پایان برساند یا نه.
انتهای پیام/+
