فدراسیون‌ها و دستی که به پول نمی‌رسد/ پُز عالی با جیب خالی
فدراسیون‌ها منتظر دریافت پول‌های چند ده میلیاردی وعده داده شده هستند، اما تاکنون هیچ اتفاق مثبتی در این زمینه رخ نداده است.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، بخش دوم قانون بودجه کل کشور در سال 1403 به همراه جداول آن، اواسط خرداد توسط محمد مخبر سرپرست وقت ریاست جمهوری به سازمان برنامه و بودجه ابلاغ شد.
طبق جدول توزیع منابع جدول (12) موضوع بند (ب) تبصره (13) قانون بودجه سال 1403، مجموع هزار میلیارد تومان برای فدراسیون ورزشی، بسیج ورزشکاران و صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان در نظر گرفته و مقرر شد که در اختیار آنها قرار بگیرد.
* سه منبع درآمد برای فدراسیون‌ها
پول ذکر شده در این تبصره یکی از سه منبع درآمد فدراسیون‌ها در سال جاری بود. وزارت ورزش و جوانان بودجه امسال فدراسیون‌ها را در سه بخش تقسیم کرد؛ بخش اول مربوط به همین تبصره 13 بود، بخش دوم شامل خرید تجهیزات و پرداخت پول آنها از طرف وزارت نفت می‌شد و بخش سوم نیز همان بودجه‌ای بود که هر ساله از سوی وزارت ورزش به حساب فدراسیون‌ها واریز می‌شود.
مجموع این بودجه، همان چیزی است که در مجامع عمومی و سالیانه فدراسیون‌ها نیز سر و صدای زیادی به پا کرد و همه صحبت از چند برابر شدن بودجه فدراسیون‌ها و بهبود شرایط‌شان کردند، غافل از اینکه این بودجه مثل «طبل تو خالی» بود.
* عدم تحقق پول از تبصره 13
نزدیک به 5 ماه از ابلاغ قانون تبصره 13 گذشته، اما دست فدراسیون‌ها خالی مانده است. این همان نکته‌ای است که برنا فیروزی معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت ورزش و جوانان نیز به آن اذعان کرد. فیروزی چند روز قبل و در حاشیه مراسم بین‌المللی ورزشِ ملی، وفاقِ ملی گفته بود: «جدول 12 تبصره 13 را در قانون بودجه 1403 داشتیم، اما دشواری‌هایی پیش آمد و هنوز محقق نشده و امیدواریم در نیمه دوم سال جاری محقق شود. جلسات مختلف با سازمان برنامه و بودجه داشته‌ایم و دولت سعی کرده از حمایت کند و اگر جایی نگرانی وجود داشته باشد، قطعا مجلس حمایت خواهد کرد تا منابع وزارت ورزش و فدراسیون‌های ورزشی تقویت شود، اما اعتبارات موجود کافی نیست و فدراسیون‌ها با توجه به تورم مشکلات زیادی در خصوص تجهیزات، تهیه بلیت و زیرساخت‌های ورزشی دارند که باید حمایت جدی شوند.»
* خودتان از مجلس پول بگیرید!
این حرف‌ها در حالی از سوی معاون وزیر ورزش بیان شده که صحبت‌های ضد و نقیض دیگری در همین خصوص به گوش می‌رسد. شنیده می‌شود برخی مسئولان وزارت ورزش به روسای فدراسیون‌ها گفته‌اند که خودشان دریافت این پول را از مجلس پیگیری کنند. این در حالی مطرح شده که این بودجه باید به حساب وزارت ورزش واریز شود و سپس به فدراسیون‌ها تعلق پیدا کند. در واقع فدراسیون‌ها باید جلوتر از نهاد بالادست‌شان یعنی وزارت ورزش، با مجلسی‌ها رایزنی داشته باشند تا شاید پولی که به آنها وعده داده شده را بگیرند و بخشی از هزینه‌هایشان را جبران کنند.
* خبری از منابع مالی وزارت نفت هم نیست
نکته مهم دیگر این است که از جانب وزارت نفت هم پولی عاید فدراسیون‌ها نشده است. طبق توافقات صورت گرفته، قرار بر آن بوده که فدراسیون‌ها تجهیزات را تهیه کنند و پول آنها توسط وزارت نفت پرداخت شود. اصل ماجرا اینجاست که این کمک مالی و پرداخت پول برای تجهیزات مصرفی است، نه تجهیزات اختصاصی در رشته‌های مختلف. به همین دلیل است که هنوز پول‌های میلیاردی که برخی فدراسیون‌ها برای خرید تجهیزات پرداخته‌اند، هنوز از سوی وزارت نفت تسویه نشده و این موضوع نیازمند رایزنی‌های وزارت نفت در سطح گسترده است.
نکته بعدی این است که چرا فدراسیون‌ها باید مستقیم با وزارت نفت در ارتباط باشند. بهتر نبود وزارت ورزش پول را از وزارت نفت می‌گرفت و بنا بر برنامه‌های تخصصی فدراسیون‌ها و تجهیزاتی که نیاز داشتند، این پول را در اختیار فدراسیون‌ها قرار می‌داد؟
* بودجه فدراسیون‌ها در وزارت ورزش، امسال مثل پارسال
بخش سوم بودجه فدراسیون‌ها همان پول یا کمکی است که از سوی وزارت ورزش داده می‌شود. نکته مهم این است که بودجه فدراسیون‌ها نسبت به سال قبل تغییر چندانی نکرده و همان چیزی است که سال قبل هم پرداخته شد. برای مثال اگر بودجه یک فدراسیون در سال قبل 20 میلیارد بوده، امسال هم همین مقدار در نظر گرفته شده است.
* رسیدن به رویای 28 طلا با بودجه اندک
مناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک چند روز قبل و در پایان جلسه هیئت اجرایی گفت: «بحث‌های مختلفی مطرح شد و دنیامالی انتظارات خود از اعضای هیئت اجرایی را مطرح کرد، توقع بر این است که در بازی‌های آسیایی 2026 ژاپن، جایگاه خود را نسبت به دوره قبلی (رتبه هفتم) بهتر کنیم و برای رسیدن به این هدف، باید کارهای زیادی انجام دهیم و بین 27 تا 28 و یا حتی بیشتر، مدال طلا بگیریم.»
اینکه مسئولان رده بالای ورزش رویاهای بزرگی در سر می‌پرورانند و سقف آرزوهایشان بلند است، اتفاق بدی نیست، اما همین مسئولان باید توجه کنند که چه بودجه و امکاناتی در اختیار فدراسیون‌ها ورزشکاران قرار دارد. 8 ماه از سال گذشته و شرایط فدراسیون‌ها با توجه به افزایش قیمت ارز و ...، تعریف چندانی ندارد. در واقع تلاش آنها برای حفظ شرایط موجود و انجام امور روزمره است و قادر به اجرای برنامه‌های بزرگ نیستند. حال سوال اینجاست که با این وضعیت بودجه‌ای و امکاناتی، چگونه قرار است به 28 مدال برسیم؟ این سوالی است که مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بهتر می‌توانند به آن پاسخ بدهند.
انتهای پیام/
