مسی: افتخاراتم را نمی‌شمارم به خصوص جوایز انفرادی را
فوق ستاره تیم ملی فوتبال آرژانتین می‌گوید علاقه‌ای به شمارش تعداد جام‌ها و جوایزش ندارد و تا زمانی که از فوتبال بازی کردن لذت ببرد به حضور در مستطیل سبز ادامه خواهد داد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، لیونل مسی شاید دیگر در سطح اول فوتبال اروپا حضور نداشته باشد، اما هنوز هم آنقدر جذابیت دارد که در کانون توجه رسانه‌ها قرار داشته باشد. ستاره آرژانتینی تیم فوتبال اینتر میامی، 15 جولای امسال در خانه جدیدش، موفق شد رکورد هم‌تیمی سابق خود دنی آلوز را به‌عنوان بازیکن دارای بیشترین تعداد عنوان قهرمانی در تاریخ فوتبال بشکند و با فاصله‌ای که تیمش در MLS با دیگر رقبا ایجاد کرده، احتمالاً در آینده‌ای نه چندان دور یک افتخار دیگر را هم تجربه خواهد کرد. در حالی حاضر مسی 46 عنوان قهرمانی تیمی و 56 عنوان انفرادی که شامل هشت توپ طلا می‌شود، در کارنامه خود به ثبت رسانده است، اما هیچ‌کدام از اینها انگیزه او را برای ادامه دادن به افتخارآفرینی کاهش نداده است.
مسی در حاشیه مراسمی که توسط نشریه مارکا برای تجلیل از او به‌عنوان پرافتخارترین فوتبالیست جهان برگزار شد مصاحبه‌ای با این روزنامه اسپانیایی انجام داد که بخشی از آن را در ادامه می‌خوانید:
* اولین جامی که در کودکی‌ات بردی را به خاطر داری؟
عکس‌هایی از کودکی‌ام که اولین جام را گرفته‌ام، دیده‌ام اما درست یادم نیست که بابت چه چیز بود. حتماً مثل وضعیتی که الان یکی از پسرانم دارد، من هم حواسم نبوده است که چه اتفاقی دارد رخ می‌دهد. من از همان کودکی فقط دنبال لذت بردن از فوتبال بودم. فوتبال عشق من است.
* آیا می‌دانی که تا الان چند تا عنوان و جام برده‌ای؟
من افتخاراتم را نمی‌شمارم به خصوص آن انفرادی‌ها را. با این حال تماشای این کلیپ (فیلمی از افتخارات مسی که در حاشیه مراسم توسط نشریه مارکا پخش شد) واقعاً حس خوبی داشت و باعث شد خیلی از خاطرات برایم زنده شود. البته ما روزهای بد و سخت هم داشتیم و همه آن خاطرات خوب نبودند. با این حال همان ناکامی‌ها به من کمک کرد که رشد کنم.
* بازی برای تیم ملی آرژانتین چه احساسی دارد؟
من عاشق فوتبال بازی کردن هستم. اخیراً هم با تیم ملی آرژانتین در ورزشگاه پر از جمعیت «مانومنتال» بازی کردم. اینکه هواداران یکصدا نام من و هم‌تیمی‌‌هایم را صدا می‌زدند، بسیار خوشایند بود. من در تیم ملی آرژانتین از روزهای بد و سخت فراوانی گذر کرده‌ام و به همین دلیل قدر وضعیتی را که الان در تیم ملی دارم، می‌دانم. با توجه به اینکه زمان زیادی به بازنشستگی‌ام نمانده است باید بیشتر هم قدر آن را بدانم. عشق من به فوتبال بی‌حد و اندازه است. دلیل آمدن من به اینتر میامی هم بالا بردن جایگاه این باشگاه بود؛ نیامدم که بازنشسته شوم. امیدوارم که بتوانیم جام‌های بیشتری هم ببریم.
* رؤیا و هدف بعدی‌‌ات چیست؟
من توانسته‌ام به تمام اهداف‌ام برسم، حتی بسیار بیشتر از آنچه در کودکی رؤیای‌شان را داشتم. خدا خواست که به آنها برسم. موفق شدم به بزرگ‌ترین رؤیای هر بازیکن که قهرمانی در جام جهانی است، برسم. با بارسلونا هم که مهمترین باشگاه تمام زندگی‌ام بود، کلی جام بردم. بعد از آنهم با پاری‌سن‌ژرمن و حالا با اینترمیامی. به همین دلیل الان دیگر سخت می‌شود رؤیایی دست نیافته پیدا کرد.
* فکر می‌کنی در جام جهانی 2026 هم حضور خواهی داشت؟
نمی‌خواهم خیلی به آینده فکر کنم و ترجیح می‌دهم که روز به روز پیش بروم. وقتش که برسد، مشخص خواهد شد. نمی‌خواهم از الان فکرش را بکنم اما امیدوارم که بتوانم در همین سطح به بازی کردن ادامه دهم، در واقع امیدوارم که این حس خوب و چیزهایی که باعث می‌شود از فوتبال بازی کردن خوشحال باشم، ادامه داشته باشند. من بیشتر از اینکه برایم مهم باشد تا چه زمانی می‌توانم بازی کنم، این برایم اهمیت دارد که آیا از فوتبال بازی کردن همچنان لذت می‌برم یا نه. فرزندانم مرا به خاطر اینکه کنارشان نیستم سرزنش می‌کنند. البته الان آنها بیشتر درک می‌کنند. من عاشق کارم هستم. از بودن در زمین فوتبال لذت می‌برم. شنیدن صدای تماشاگران در مانومنتال که نامم را فردا می‌زدند، برای من نهایت لذت است. برای رسیدن به اینجا کلی جنگیدم و الان هم بیشتر از هر زمانی دیگری دارم لذت می‌برم. وقتی که به آخر یک چیز می‌رسید، بیشتر قدرش را می‌دانید.
انتهای پیام/
