این روزها همه از اربعین می‌گویند
هنرمندان، چهره‌های فرهنگی و مذهبی و دیگر اقشار صدای لبیک‌شان و صدای قدم‌هایشان به گوش همگان رسیده، حتی اگر توسط رسانه‌های بین‌المللی بایکوت شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مجتبی برزگر- خبرنگار اعزامی تسنیم به عراق: این شب‌ها و روزها همه سعی می‌کنند در یک نقطه باشند؛ یا ذهن و روح‌شان و یا جسم‌شان. همه به کربلای حضرت سیدالشهدا می‌اندیشند و عشق و دلدادگی‌شان زیارت این حریم باصفاست.
داریوش ارجمند، هوشنگ توکلی و حتی برخی از مجریان تلویزیون و گویندگان رادیو را در مسیر دیدم و می‌بینم که اینجا در سرزمین نور مشغول برنامه‌سازی‌اند. بچه‌های رادیو که در محوطه‌های مردمی دل به دل عاشقان اهل‌بیت اجرای برنامه می‌کنند و چند برنامه تلویزیونی هم در اتاق شیشه‌ای مجاور پشت بام حرم امام حسین(ع) روی آنتن می‌رود.
در طول این سال‌ها با بسیاری از هنرمندان درباره پیاده‌روی اربعین گفت‌و‌گو کردم یک حرف در میان همه حرف‌هایشان مشترک بود: کربلا با همه جا فرق دارد. واقعاً هم این نکته درستی است و برای رسیدن به این حقیقت باید به این سرزمین سفر کرد. حتی برای ترویج این راه نیازی به هیچ رسانه‌ای نیست؛ چرا که خود این راه و مسیر، اصل رسانه است. دیگر کسی به بایکوت رسانه‌های غربی توجه ندارد، چون سال‌هاست از اقصی نقاط دنیا با هر نوع باور و اعتقادی از کاتولیک‌ها تا بودایی‌ها و اروپایی‌ها پا به این مسیر گذاشته‌اند.
اما از یک نکته‌ای نباید غافل شد. در طول این مسیر از پذیرایی موکب‌ها و ارائه خدمات درمانی توسط گرو‌های امدادی و هلال احمر همه‌چیز مهیا بود، اما هنوز هم ضعف در کار فرهنگی را می‌توان به عینه مشاهده کرد.
به جز اکران شور عاشقی و چند تعزیه که مورد استقبال چندانی هم قرار نگرفت، تک و توک کار فرهنگی توسط گروه‌های مردمی را شاهد بودیم. شعائری که روی کوله‌های راهپیمایان حسینی نقش بست و چند جانماز و صلوات شماری که به زائران هدیه می‌شد.
اما این پوسته‌ای هم از فرهنگ نیست. شاید لازم باشد این نکته را دوباره یادآوری کنیم که صداوسیما و رسانه‌های دیداری و شنیداری بایستی به جای رفتارهای کلیشه‌ای صِرف و روزمرگی‌های مناسبتی، به کارهای عمیق روی آورد تا نسل جدید تنها پیاده‌روی اربعین را روی سطح نبیند بلکه عمق آن را باور کند. برای رسیدم به این افق حتماً به کتاب‌های عمیق، برنامه‌‌سازی و سریال‌سازی درست در این عرصه نیازمندیم. نجلا و طوبی اول راهی‌اند که باید قدم‌هایش سریع‌تر و مؤثرتر برداشته شود. اینجا (کربلا) همه می‌آیند و همه درباره‌اش صحبت می‌کنند اما به گار فرهنگی برای استمرار این مسیر نیازمندیم.
انتهای پیام/
