شعر در سوگ شهادت امام علی| دیوار و درِ کوفه زبان شد که مرو

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در آستانه ایام شهادت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام و همزمان با لیالی قدر اشعاری از شاعران آیینی کشور در سوگ شهادت نخستین امام شیعیان منتشر می‌شود.

مرضیه عاطفی

تبی افتاده پی در پی به جانِ مسجد کوفه
امان از ناله‌هایِ بی امانِ مسجد کوفه

دلِ گلدسته دارد لحظه لحظه می‌شود آشوب
غم انگیز است از امشب اذانِ مسجد کوفه

امیرالمؤمنین می‌ایستد جانانه در محراب
زمان می‌ایستد در آستانِ مسجد کوفه

نماز صبح، دارد در وجودش سخت دلشوره
کنارِ رکعت دوم میانِ مسجد کوفه

علی(ع) با جان و دل ذکرِ رکوع آخر خود را
قرائت کرد و بند آمد زبانِ مسجد کوفه

تنِ محراب لرزید و به خون آغشته شد قبله
مسافر شد امام  مهربانِ مسجد کوفه

نمازش را شکست آن تیغِ لاکردار در سجده
به شدّت داد ذاتش را نشانِ مسجد کوفه

امان از زانوانِ ناتوانِ حیدر کرار
امان از اشک‌هایِ آسمانِ مسجد کوفه

به جایِ نغمهٔ "مولایَ یامولایْ" می‌پیچد
نوایِ "وا علیا" در نهانِ مسجد کوفه

به ارکانِ هدایت خورد در ماهِ خدا ضربت
به این علت خدا شد روضه خوانِ مسجد کوفه

علی انسانی

ای خواب به چشمی که نمی‌خفت بیا
ای خنده به غنچه‌ای که نشکفت بیا
دیوار و درِ کوفه زبان شد که مرو
اما چه کنم فاطمه می‌گفت بیا

محسن عرب خالقی

ولی تنها، ولی تنها، ولی تنها، ولی تنها
قدم زد آسمان روی زمینِ ما ولی تنها!

کسی که دستگیر انبیا بوده‌ست از آغاز
کسی که با وجود او نبوده مرسلی تنها

چه تصویر غم انگیزی‌ست که بعد از رسول الله
نشسته روبه‌روی ذوالفقار خود، یلی تنها

شگفتا! اسفلی بر منبر و دورش خلایق جمع!
دریغا! گوشه‌ی مسجد نشسته افضلی تنها!

پیمبر گفت: اگر دنیا به سویی رفت و او سویی
همه باطل روند و اوست راه حق، بلی! تنها

چه می‌گویی برادر جان! علی تنهاست بی مردم
درست این است که هستند مردم بی علی تنها!

انتهای پیام/