لحظه سخت «نادیا مراد» در جشنواره تئاتر شبستان
محسنی کیاسری از نمایش «اَنواء» میگوید که لحظه تصمیمگیری سخت «نادیا مراد» برای زندگی یا مرگ را به نمایش کشیده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محسنی کیاسری که با یک نمایش از برنده جایزه 2008 صلح جهانی در جشنواره ملی تئاتر شبستان شرکت کرده است، گفت: من همیشه در جنگهایی که بهوقوع پیوسته دغدغه مشکلات، مقاومت و مسائل خانمها را دارم و با «اَنواء» لحظه تصمیمگیری سخت «نادیا مراد» برای زندگی یا مرگ را به نمایش کشیدهام.
سحر محسنی کیاسری که با نمایش «اَنواء» به بخش مهر «نخستین جشنواره ملی تئاتر شبستان» کانونهای فرهنگی هنری مساجد کشور راه یافته بود، درباره چگونگی اجرای نمایش در مسجد گفت: من بخاطر تجربهی حضور و اجرای نمایش در جشنواره تئاتر بچههای مسجد با این فضا بیگانه نیستم؛ بعد از اجرا در جشنواره بچههای مسجد در شهر ساری شاهد علاقهمندی افراد زیاد و هنرجویانی از دل مسجد بودیم.
کارگردان نمایش «اَنواء» خاطرنشان کرد: در ساری دیدگاه پدر و مادران بچههایی که در مسجد رفت و آمد داشتند نسبت به تئاتر معمولا خیلی متفاوت بود ولی بعد از جشنواره تئاتر بچههای مسجد بخاطر اینکه روند اجرای تئاتر در مساجد ادامه پیدا کرد و هر چندماه یکبار نمایش داشتیم و سعی میکردیم با این قشر ارتباط بگیریم و در واقع جذب یکدیگر شدیم لذا مراوده بچههای مسجدی با تئاتر در شهر ما ساری خیلی بیشتر شد و یک ارتباط دوسویه شکل گرفته و هماکنون ما یکدیگر را پذیرا شدهایم و دیدگاه بدی که نسبت به تئاتر وجود داشت، از بین رفته است.
محسنی کیاسری ادامه داد: درخواست برای اجرا و تدریس تئاتر در مساجد مختلف ساری و دیگر شهرهای شمالی کشور را طی چند سال اخیر بخاطر همین روند خیلی تجربه کردهام و همین موضوع علاقهمندی من را به اجرا در مسجد بیشتر کرده است و مسجد برای بچههای هنرآموز فرصتی ایجاد کرده تا به یک فضای سالم تئاتر وارد شوند.
او درباره اقضائات اجرا در مساجد گفت: اجرای نمایش در مسجد خیلی با اجرای نمایش خیابانی شباهت دارد؛ بچههایی که تئاتر خیابانی کار میکنند، اکثریت اجرای در مسجد برایشان نسبت به دیگر بچههایی که کار صحنهای میکنند، راحتتر است چراکه بچههای خیابانی با مخاطب نزدیک بهخودشان در اجرا آشنا هستند و اجرا در فضای غیرمتعارف را میشناسند و فاکتورهای نزدیکی دارند که لحاظ کردن همان نکات در اجراهای مسجد به آنها کمک میکند.
این کارگردان تئاتر که با یک نمایش مستند از برنده جایزه صلح جهانی در سال 2008 در جشنواره شرکت کرده، در پاسخ به اینکه چرا بهسراغ «اَنواء» رفته است، گفت: من همیشه در جنگهایی که بهوقوع پیوسته دغدغه مشکلات، مقاومت و مسائل خانمها را دارم و در جشنواره شبستان با «اَنواء» لحظه تصمیمگیری سخت «نادیا مراد» برای زندگی یا مرگ را که در برابر داعش برای او رقم خورده است را نمایشی کردم. ما لحظه تصمیمگیری نادیا مراد را در قالب نمایش تصویری کردیم و داستان را مقداری نمایشیتر کردیم.
محسنی کیاسری درباره اینکه «اَنواء» چقدر متناسب با اجرا در مسجد است، عنوان کرد: از آنجایی که نمایش «اَنواء» در قسمت مهر جشنواره شرکت داده شده است؛ فکر میکنم این نمایش برای آگاهی دادن به دختران نوجوان خیلی مناسب است. من شخصا چون خیلی دغدغه این موضوع را داشتم، به نظرم «اَنواء» برای بخش مهر جشنواره خیلی مناسب آمد؛ البته من این اجرا را سال 1398 بازی کرده بودم و در جشنواره استانی خودمان در بخش صحنهای تجربه کرده بودم ولی در این بخش نمایش کوتاهتر شده است و نوع نوشتار نمایش به گونهای است که تاکید دارد اصلاً به اینکه دلیل که ما خانم هستیم، دلیل نمیشود کوتاه بیاییم و میتوانیم مقاومت کنیم و همیشه راه سومی وجود دارد چون چنین اتفاقی برای «نادیا مراد» رقم میخورد و او در نهایت از دست داعش فرار میکند و با اتفاقی که رقم خورده است، مقابله میکند و دخترهای شهرخودشان را نجات میدهد.
او با تاکید براینکه گروه برای اجرای یک نمایش خوب دو ماه تمرین مستمر داشته است، عنوان کرد: اینکه یک جشنواره در اندازه کودچکتر از دیگر جشنوارهها برگزار شود یا بزرگتر باشد، فرقی ندارد و قطعا گروههای که شرکت کننده هستند ماهها تمرین میکنند و آمادگی رقابت با دیگر گروهها خواهند داشت و اصلا نمیتوان تصور کرد یک جشنواره نسبت به دیگر جشنوارهها فضای کوچکتری دارد پس باید کمتر تمرین کنیم، نه! ما واقعا برای نمایش «اَنواء» با علم براینکه سه سال پیش اجرا آن را رفته بودیم اما ماهها برای این جشنواره تمرین کردیم و طراحی جدید برایش شکل دادیم و موزیک جدید برای آن ساختیم و اصلا چنین نبوده است که جشنواره شبستان را و رقابت در آن را راحت بدانیم بلکه ما تقریبا تمام توانمان را برای جشنواره گذاشتیم.
کارگردان نمایش «اَنواء» درباره برگزاری جشنواره شبستان اظهار داشت: همیشه قشری از بچههای علاقهممند به تئاتر وجود دارند که شاید از طریق دانشگاه و کلاسهای تئاتر نتوانند به عرصه تئاتر بیایند درحالی که استعدادی در آنها نهفته باشد و این استعداد ناشناخته مانده است و فکر میکنم بچههای مسجد حتماً نیاز به استعدادیابی دارند و باید متخصصانی از دل این بچهها کسانی که قرار است در آینده یک بازیگر خیلی خوب باشد را پیدا کنند. شاید آن بچه امروز شرایط آن را نداشته باشد چراکه در یک شهر کوچک زندگی میکند و شرایط کلاس تئاتر و دیگر مسائل را ندارد، این بچهها همانطوری که در مساجد کلاس زبان و نقاشی را تجربه میکنند، این بچهها نیاز به استعدادیابی دارند و قطعاً استعدادهای خیلی خوبی در میان آنها وجود دارد.
«نخستین جشنواره ملی تئاتر شبستان» به همت کانونهای فرهنگی هنری مساجد کشور؛ از 13 الی 18 اسفندماه 1402 با شعار «مسجد، تئاتر، آگاهی» در سطح مساجد تهران برگزار شد.
انتهای پیام/