نگاهی به فیلم «تمساح خونی»| خونِ سرد،گیشۀ گرم
جواد عزتی با تلاش برای ساخت فیلمی نزدیک به بلاکباسترهای سینمای آمریکا، سعی کرده در تمساح خونی، اثری سرگرمکننده و نسبتا پرهزینه را بازی و کارگردانی کند.
خبرگزاری تسنیم- احسان طهماسبی
آمار فروش گیشه فیلمها در سال سینمایی که گذشت بیانگر استقبال چشمگیر مخاطبان از فیلمهای کمدی بود. دو فیلم کمدی (فسیل و هتل) سهم استثنایی و عجیبی از گیشه را به خود اختصاص دادهاند و درصد قابل توجهی از حدود هزار میلیارد عایدی سینمای ایران از ابتدای امسال، متعلق به حدود ده فیلم کمدی بوده است که غالبا این فیلمها (و فیلمهایی با مضمون مشابه) یا تمایلی برای حضور در جشنواره ندارند و یا به دلیل مسائل کیفی توسط هیئت انتخاب آثار، کنار گذاشته میشوند.
در بین این آثار کمدی، تعداد قابل توجهی از فیلمها فاقد سطح کیفی قابل قبول بوده و به جهت عدم برخورداری از فیلمنامه قوی و منسجم، متکی بر شوخیهای ساده انگارانه و سطحی و تیپهایی تکرارشونده و کم اثر بودند. تمساخ خونی، نخستین فیلم جواد عزتی در مقام کارگردان، با استناد به سابقه طولانی حضور او در ژانر کمدی، تلاش دارد ضمن فاصله گرفتن از کمدیهای اشاره شده، فیلمی مخاطبپسند و پرفروش را پیش چشم مخاطبان گذاشته و بدین شکل جایگاه عزتی را در مقام کارگردان تثبیت کند. هرچند که نمیتوان از نقش پررنگ مشاوران و دستیاران کارگردان در افزایش سطح کیفی این فیلم چشم پوشی کرد و میبایست با لحاظ کردن هزینه قابل توجه و نسبتا بالای ساخت این فیلم، تاثیر تزریق سرمایه در ساخت فیلمهایی این چنینی را نیز مورد توجه قرار داد.
تمساح خونی در تلاش است ضمن حفظ چارچوبهای استاندارد سینمایی، صرفا بر قراردادهای سطح پایین مرسوم فیلمهای گیشهپسند و سینمای تجاری پایبند نباشد و از توان بازیگری عزتی، جمشیدیفر، خلج و آقاخانی در جهت ایجاد موقعیتهای کمدی استفاده کند و ضمن ایجاد لحظاتی طنز، با خلق سکانسهای تعقیب و گریز از شیوه مرسوم فیلمهای اکشن استفاده کند و با بهرهگیری از تکنیکهای بهروز سینمایی، توجه تماشاگران علاقهمند به سکانسهای هیجان انگیز و پرجذابیت را نیز به خود جلب کند. از سویی دیگر، نباید با نادیده گرفتن ایرادات فیلم در فیلمنامه، مجذوب سکانسهای جذاب تعقیب و گریز و دیالوگهای رفت و برگشتی عزتی-جمشیدیفر شد و فراموش کرد که همچنان فقدان روابط علت و معلولی در حوادث و رخدادهای فیلمهای کمدی، در لیست نقاط ضعف مرسوم این فیلمها است. برای مثال، با فرض موفقیت هومن (با بازی جواد عزتی) در بازی قمار و توانایی چشمگیر او در بازی پوکر، میتوان اقدام جاهطلبانه شخصیت محافظهکار او برای نگه داشتن دلارها را مردود و بدون توجیه دانست و از سویی دیگر حضور بازیگران موفق سینمای کمدی همچون پژمان جمشیدی، مهران غفوریان و ... را در سکانسهای بازی، صرفا با مقاصد تجاری و بدون اثر عنوان کرد؛ به ویژه نفشآفرینی بدون کارکرد هومن حاجی عبداللهی که اگر پیشبینی برای معرفی شخصیت او در ادامه و نسخه دوم احتمالی این فیلم وجود نداشته باشد، حضور او در این فیلم قابل توجیه و معقول به نظر نمیآید.
جواد عزتی با تلاش برای ساخت فیلمی نزدیک به بلاکباسترهای سینمای آمریکا، سعی کرده در تمساح خونی، اثری سرگرمکننده و نسبتا پرهزینه را بازی و کارگردانی کند و بدین شکل ضمن تضمین فروش قطعی گیشه در زمان اکران، با نمایش تواناییهای عباس جمشیدی فر در سینما، نقش او را در سینمای کمدی در سالهای آینده پررنگ تر کند و بدین شکل احتمال نقشآفرینی او در فیلمهای دیگر در کنار سایر بازیگران مشهور این سینما را تقویت کند. بازیگری که که با وجود سبقه تئاتری، بیشتر در میان مخاطبان تلویزیون شناخته شده بود و حضور پررنگ و تاثیرگذاری در فیلمهای سینمایی که در پانزده سال گذشته بازی کرده بود نداشت.
انتهای پیام/