چرا در نگاه رهبر انقلاب کار کردن در خانه مطلقاً وظیفۀ زنان نیست؟
خیلی از مردان تصور می کنند وظیفه زنان پختن و شستن و رُفتن است؛ یعنی زن هم باید به تغذیه همسر خود بپردازد و شام و ناهار او را فراهم کند و هم ظروف را بشوید و دیوارهای خانه را بساید و هم خانه را رفتگری و جاروب کند.
به گزارش خبرنگار دین خبرگزاری تسنیم، یکی از نکاتی که در محیط خانواده باید مدنظر داشت، توجه به اصول شرعی و اخلاقیِ روابط زوجین است. گاهی مشاهده می‌کنیم حد انتظاراتی که زوجین نسبت به یکدیگر دارند، نه در قالب شرع و قانون می‌گنجد و نه اخلاق؛ به عنوان نمونه خیلی از مردان تصور میکنند وظیفه زنان پختن و شستن و رُفتن است؛ یعنی زن هم باید به تغذیه همسر خود بپردازد و شام و ناهار او را فراهم کند و هم ظروف را بشوید و دیوارهای خانه را بساید و هم خانه را رفتگری و جاروب کند. این در حالی است که تمام این موارد جزو وظایف حقوقی و شرعی زنان نیست بلکه لطفی از جانب بانوان است. وقتی این منظر در مردِ منصف جا بیفتد، تمام این خدماتی را که همسر در منزل انجام می‌دهد، در قاعده لطف می‌آورد و لذا سعی می‌کند تمام این محبت ها را به هر نحوی جبران کند.
این همان اشاره‌ای بود که رهبر معظم انقلاب در 6 دی و در آستانه ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها در دیدار اقشار مختلف بانوان بیان داشتند. ایشان فرمودند «بعضی‌ها خیال میکنند کار کردن در خانه وظیفه‌ی زن است؛ نه، وظیفه‌ی زن مطلقاً این نیست که در خانه کار کند. غذا پختن، رخت شستن، تر و تمیز کردن وظیفه‌ی زن نیست؛ مرد و زن باید با هم تفاهم کنند. حالا بعضی از مردها خوشبختانه این کارها را میکنند و در خانه کار میکنند، به زن کمک میکنند، متصدّی بعضی از کارهای خانه می‌شوند. به‌هرحال، این جزو وظایف زن نیست؛ این را همه بدانند.»
بنابراین باید در نظر داشت تصور اینکه بسیاری از مسائل منزل در دایره وظایف زنان است، غلط است بلکه مردان ملزم به مشارکت در امور خانه هستند. این نکته از منظر شرعی قابل تأمل و اهمیت است و نباید در این زمینه غفلتی صورت گیرد تا دِینی بر گردن مردان نباشد.
اما آنچه که باید در محیط منزل حکمفرما باشد، اخلاق و محبت است؛ با این زاویه نگاه، بانوان که مظهر مهربانی خداوند در خانه محسوب می شوند، خود را ملزم می‌دانند پا را فراتر از نگاه حقوقی و شرعی بگذارند و از روی عشق و محبت و بی هیچ توقعی کارهای منزل را تا آنجا که امکان دارد، انجام دهند. مردان هم از آنجایی که به همسر خود علاقه فراوان دارند، با وجود خستگی کار، وقتی به منزل می‌آیند، سعی میکنند کارهای عقب افتاده زن را جبران کنند تا هیچ ظرف نشسته‌ای و یا آشغال ریخته شده‌ای بر زمین باقی نماند.
مضاف بر اینکه در احادیثمان به تعامل دو طرفه در امر منزل تأکید و ثواب های زیادی برای مشارکت در امور منزل از سوی اهل بیت وحی مطرح شده است. امیرالمؤمنین علیه‌السلام، فرمود: «روزی رسول خدا صلّی الله علیه و آله وسلّم، بر ما در منزل وارد شد. فاطمه (س) نزدیک دیگ غذا نشسته بود و من هم برایش عدس تمیز می‌کردم. آن حضرت فرمود: «اسْمَعْ وَ مَا أَقُولُ إِلَّا مَا أَمَرَ رَبِّی مَا مِنْ رَجُلٍ یعِینُ امْرَأَتَهُ فِی بَیتِهَا إِلَّا کانَ لَهُ بِکلِّ شَعْرَةٍ عَلَی بَدَنِهِ عِبَادَةُ سَنَةٍ صِیامُ نَهَارِهَا وَ قِیامُ لَیلِهَا وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ مِنَ الثَّوَابِ مَا أَعْطَاهُ اللَّهُ الصَّابِرِینَ وَ دَاوُدَ النَّبِی وَ یعْقُوبَ وَ عِیسَی ع؛ یعنی بشنو از من که جز آنچه را که پروردگارم امر کرده نمی‌گویم. هیچ مردی نیست که در کارهای منزل به همسرش کمک کند، مگر اینکه پاداش او به هر تار مویی که بر بدنش روییده باشد، ثواب یک سال عبادتی است که روزهایش را روزه گرفته و شب‌هایش را شب زنده‌داری کرده باشد و خداوند به او ثوابی می‌بخشد که به صابرین و داوود نبی و یعقوب و عیسی بخشیده باشد.» (مستدرک الوسائل، ج 13، ص 49) پیامبر صلی الله علیه و آله در ادامه به برخی دیگر از ثواب های بی‌نظیر کمک و همدلی مرد در خانه اشاره فرمود.
انتهای پیام/
