«حقیقت سمیر» روایتی از مبارز ۱۶ سالهای که اسرائیل را به سخره گرفت
«حقیقت سمیر» نوشته یعقوب توکلی روایتی از خاطرات مبارز لبنانیالاصل فلسطینی است که حقیقت سست و متزلزل بودن رژیم اسرائیل را آشکار میکند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از راههای مطالعه در تاریخ خواندن روایتها و تجربههای زیسته شخصیتهای آن عصر است. تجربیاتی که بیپرده ما را با اتفاقات آن دوره آشنا میکند. کتاب «حقیقت سمیر» از انتشارات سوره مهر از همین دست کتابهاست که در کنار همه کتابهای تاریخی و پژوهشی، رمانها و داستانهای نگاشته شده در موضوع فلسطین، از طریق پرداخت به زندگی سمیر قنطار، مبارز لبنانیالاصل فلسطینی، خواننده را با ابعاد جدیدی از این بخش تاریخ آشنا میکند.
سمیر قنطار اهل روستایی دروزی مذهب در لبنان بود. او از ابتدای نوجوانی به گروههای آزادیبخش فلسطین پیوست، آموزش نظامی دید و در 16 سالگی به فرماندهی یک گروه 4نفره از طریق دریا به عمق خاک اسرائیل و شهر نهاریا نفوذ کرد. همین حمله محدود و خودجوش موجب به هلاکت رسیدن 6 تن از نظامیان و دانشمندان اسرائیل شد و آنها را با تمام تظاهرات برتربینیشان بیآبرو ساخت. قنطار پس از محکومیت در دستگاه قضایی اسرائیل به 542 سال زندان محکوم شد.
او ابتدا با گرایشهای مارکسیستی و چپگرایانه وارد جرگههای نظامی شد اما در جریان اسارتش در زندان و سیر تحولات فلسطین، لبنان، مشاهده نتایج خروجیهای گروههای مختلف نظامی و سیاسی و نیز ارتباطش با اسرای حزب الله به این جنبش و رهبر آن گرایش پیدا کرده و شیعه شد.
وی سرانجام در عملیات تبادل اسرا که از طریق حزبالله در سال 2008 صورت گرفت آزاد شد. پس از آزادی در شاخه نظامی حزب الله فعال بود. قنطار نهایتاً در سال 2015 در جریان جنگ علیه تکفیریها در سوریه مزد سالها مقاومت و صبوریاش را گرفت و به شهادت رسید.
«حقیقت سمیر» مجموعه خاطرات او از 30 سال اسارت در زندانهای مختلف رژیم صهیونیستی است. خاطرات و تجربیاتی که ذات پلید اسرائیل را به نمایش میگذارد. روشهای شکنجه آنها را که با ارزانترین و راحتترین ابراز بدترین توهین و تحقیرها را نسبت به اسرا روا میدارند آشکار میکند. همچنین متزلزل بودن و شکننده بودن اسرائیل علیرغم تبلیغات گسترده و هیمنه دروغین آن که در برابر گروههای کمتجربه نظامی راحت در هم میشکند جالب توجه است و عدم اتحاد بین دول عربی، بزدل بودنشان در برابر این استعمار کثیف ملموس و مایه تاسف است.
کتاب، بیان و قلم روان و جذابی دارد. خواننده را با خود همراه و درگیر میکند. خوانش آن برای همه کسانی که از فلسطین جز اطلاعات و شعارهای کلیشهای نمیدانند مفید و قابل توصیه است.
در بخشی از کتاب آمده است: «قاضی گفت: شما حق ندارید حرف سیاسی بزنید. توضیح مختصری راجع به عملیات بدهید. گفتم: «آیا کسی میداند دولت و ارتش اسرائیل بر سر مردم دیر یاسین در 1953 چه آورد و چه جمعیتی از مردم بیگناه و کارگران را قتل عام کرد؟ کشتارهایی که در 1956 اتفاق افتاد، به یاد آورید. آیا کسی میداند ارتش اسرائیل در لبنان مرتکب این جنایات شده است؟ ما این عملیات را انجام دادیم تا به مردمی که از سرزمین خود به زور تفنگهای ارتش اسرائیل آواره شدند، کمک کنیم به سرزمین خود برگردند.
چه کسی پاسخ خون این همه کودک معصوم فلسطینی را میدهد؟ گناه این کودکان چیست؟ اگر بهانه شما تجاوزات روسها به یهودیان یا جنایات هیتلر در اروپا علیه شما است، چرا تقاص این جنایات را در اروپا از آنها نمیگیرید؟ چرا به جای ماندن در اروپا و دفاع از خود به سرزمین ما آمدید و به ما ظلم میکنید؟ چرا باید برای جنایات دولت آلمان، مردم مظلوم فلسطین شکنجه و آواره شوند؟ ما کودککش نیستیم.کودککش ارتش و دولت اسرائیل است.»
انتهای پیام/