چه قدرت هایی در اشغال فلسطین نقش داشتند؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، گردان‌های عزالدین القسام، شاخه نظامی حماس و مبارزان فلسطینی از صبح روز گذشته عملیات طوفان الاقصی علیه رژیم اسرائیل در اطراف غزه را آغاز کردند که عملیاتی ترکیبی شامل موشک‌باران اراضی اشغالی و عملیات نظامی زمینی به‌همراه هلی‌برن با پاراگلایدر و زیرزمینی از تونل‌های مقاومت بود. این نوع مبارزه برق آسا در نوع خود بی‌سابقه بوده است و همچنان در روز دوم حملات وسیع ادامه داشته و آمار کشته شدگان رژیم صهیونیستی را به بیش از 350 تن رسانده است.

رژیم اسرائیل طی یک قرن گذشته جنایت‌های فجیعی ضد ملت مظلوم فلسطین مرتکب شد که متأسفانه با استقبال منافقانه جامعه جهانی مواجه شد و کسی توجهی به کشتار ملت فلسطین نکرد. اما خوشبختانه امروز مقاومت فلسطین معادلات قهرمانانه خود را به معادلات رژیم صهیونیستی تحمیل کرده است. شرح بخشی از آنچه از یک قرن پیش زمینه ساز اشغال فلسطین شد، قدرت‌هایی که زمینه ساز این موضوع شدند و کسانیکه مانع پیشروی آنان می‌شدند در ادامه می‌آید:

به موازات گسترش موج مهاجرت یهودیان به فلسطین از سال 1923، مبارزات فلسطینیان نیز به شکل‌های پراکنده ادامه داشت.در سال 1929 قیام بزرگی که به قیام براق معروف است، به وقوع پیوست. این قیام، همچنان که از اسم آن پیداست، در اثر نزاع بر سر دیوار غربی مسجدالاقصی ایجاد شد، این دیوار، ارج و منزلت فراوانی نزد مسلمانان دارد و نام آن به اسب براق که پیامبر اکرم(ص) سوار بر آن در شب معراج به آسمان عروج فرمود، باز می‌گردد. یهودیان این دیوار را به نام «دیوار ندبه» می‌شناسند و طبق روش سنتی خود در کنار دیوار براق تجمع کرده و به عزاداری می‌پردازند.

آغاز اشغال فلسطین توسط یهودیان با سلطه انگلیس آغاز شد

پس از این قیام، فلسطینی‌ها تصمیم گرفتند که یهودیان را بایکوت کرده و به طور کلی با آن‌ها قطع رابطه کنند. حکومت انگلیس به شدت با این تصمیم به مقابله پرداخت. در سال 1931 اولین کنگره بزرگ اسلامی در شهر بیت المقدس با شرکت نمایندگان کشورهای عربی و اسلامی تشکیل شد و شرکت کنندگان اجلاس، تعهد کردند که از اماکن مقدسه دفاع کنند.

در مقابل، حکومت انگلیس عوارض گمرکی سنگینی برای واردات فلسطینی‌ها می‌بست تا کشورهای عربی موفق به کمک نشوند و از طرف دیگر، عوارض گمرکی ناچیزی که به مواد کارخانه‌های یهودیان تعلق می‌گرفت، روز به روز، یهودیان را ثروتمندتر کرده و به فقر فلسطینی‌ها دامن می‌زد.

شهادت شیخ عزالدین قسام فلسطین را تکان داد

سال‌های 1929 تا 1936 اوج مبارزات تشکیلاتی فلسطینیان بود که آن‌ها را تا مرز پیروزی کشاند. ولی در نهایت به دلیل خیانت کشورهای عربی، به پیروزی نهایی منجر نشد. تشکیل جبهه ملی، حاصل شدت گرفتن قیام‌های مردمی در سال‌های 1936 و 1935 بود. همچنین با گسترش یافتن اعتصاب‌ها و قیام‌های مردمی در سوریه در حمایت از مردم فلسطین، روحیه ملی مردم فلسطین تقویت شد.

در همین سال‌ها (1935-1934) شیخ عزالدین قسام، اقدام به تشکیل سازمان سری با مشی مسلحانه علیه استعمارگران انگلیس و سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی صهیونیسم کرد. در آوریل 1936 تظاهرات مردمی ابعاد گسترده‌ای به خود گرفت، اما شیخ عزالدین قسام به شهادت رسید. نقش رهبری عزالدین قسام و تشکیلات او از نقاط برجسته و فراموش نشدنی تاریخ فلسطین است. شهادت او فلسطین را تکان داد و مردم را به شدت تهییج کرد.

در ناباوری افکار عمومی، سازمان ملل فلسطین را تقسیم کرد

سازمان ملل در سال 1947 رای مثبت به تقسیم فلسطین داد که براساس آن 56 درصد این سرزمین به یهودیان و42 درصد آن به اعراب تعلق گرفت. 2 درصد دیگر (قدس) به منطقه بین‌المللی فلسطین اختصاص یافت. در رای صادره سازمان ملل اعلام شد که استقلال حکومت‌های یهود و عرب دو ماه پس از خروج کامل نیروهای انگلیس از فلسطین یعنی در 15 ژوئیه 1948 اعلام خواهد شد. اما در همان نخستین روزها که نیروهای انگلیس خاک فلسطین را ترک کرد (14 مه 1948) «دیوید بن گورین» در تل آویو تشکیل دولت یهود را اعلام کرد و واژه اسرائیل به طور رسمی به عنوان نام کشور جدید تعیین شد.

با لشکر کشی صهیونیست ها دیگر هیچ فلسطینی در کشور خود امنیت نداشت

پس از آنکه با تلاش گسترده آمریکا برای خرید آرای کشورهای کوچک، همکاری کشورهای غربی و رضایت شوروی سابق، سازمان ملل رأی به تقسیم فلسطین داد، علما، روحانیون و اندیشمندان جهان اسلام یکصدا موضع‌گیری کردند. به طوری که افکار عمومی جهان اسلام، دولت‌های عربی را برای اعزام نیرو و نجات فلسطین، سخت در فشار گذاشت.

از آن سو صهیونیست‌ها با حمله به روستاهای دیریاسین و یافا و ... این مناطق را با خاک یکسان کردند و گورهای دسته جمعی ایجاد کردند. شیوه کار به شکلی بود که فقط راندن مردم از سرزمین مطرح نبود، بلکه اعمال خشونت به شدیدترین وضع، الگوی کار بود. دیگر هیچ فلسطینی در کشور خود امنیت نداشت.

باز هم پای انگلیس درمیان است

ملت‌های مسلمان خواستار اعزام نیرو به فلسطین برای کمک به مردم مسلمان شدند، ولی دولت انگلیس اعلام کرد اعزام نیرو به فلسطین را از سوی هرکشوری تجاوز و تعدی به خاک انگلیس تلقی و با قدرت آن را سرکوب خواهد کرد.

دولت‌های عربی نیز با استناد به اولتیماتوم انگلیس مانع از اعزام نیرو شدند و حتی بعضی به سرکوب ملت خود مبادرت کردند. قبل از طرح تقسیم سازمان ملل، یهودیان فقط 11 درصد از خاک فلسطین را در اختیار داشتند، ولی در پایان 1948 صهیونیست‌ها بر 78 درصد از کل سرزمین فلسطین تسلط یافتند و فلسطینی‌ها تنها 27 درصد از سرزمین خود را در اختیار داشتند که شامل نوار غزه، کرانه رود اردن و بیت المقدس شرقی بود.

فلسطین در تهاجم دوست و دشمن

موافقت نامه‌های صلح در سال 1949 که میان رژیم صهیونیستی و کشورهای مصر، اردن و لبنان منعقد شده بود، نوار غزه و کرانه باختری رود اردن را در موقعیت نامشخصی قرار داده بود. نوار غزه تحت کنترل مصر و کرانه باختری رود اردن، تحت حاکمیت اردن قرار داشت. فلسطین در موقعیتی قرار گرفته بود که دوست و دشمن بی‌رحمانه به آن حمله می‌کردند. حتی حکومتی نظیر اردن به جای مقابله با صهیونیست‌ها که در قلب جهان اسلام بخش اعظم خاک فلسطین را به اشغال خود درآورده بودند، در اندیشه ضمیمه ساختن بخش‌های باقی مانده از سرزمین فلسطین به خاک خود بود.

هماهنگی غرب با سیطره صهیونیست ها بر خاورمیانه

در سال 1967 در جنگ 6 روزه اسرائیل با مقدمات فراوان و زمینه چینی مفصل و با کار جاسوسی بسیار دقیق ظرف پنج یا شش روز 3 ارتش عربی مصر و سوریه و اردن را به کلی نابود کرد و همه فلسطین را به اشغال درآورد یعنی جولان، قدس،غرب اردن، غزه و صحرای سینا و چنان سلطه و قدرتی بر خاور خاورمیانه حاکم کرد که نه قبل و نه بعد از آن نظیر نداشت. در آمریکا بعد از جنگ 6 روزه 1967 حزب دموکرات کنار رفت و حزب جمهوری‌خواه و نیکسون بر سر کار آمد. در انگلیس حزب محافظه کار به جای حزب کارگر به قدرت رسید و این هر دو تغییر به معنی روی کار آمدن قدرت راست و نظامی و هماهنگ با سیطره صهیونیست‌ها بر خاورمیانه بود.

اعتراض کوبنده امام خمینی(ره): کمک به اسرائیل مخالفت با اسلام است

دیگر اکثر افراد باور کرده بودند که باید به قدرت مسلط صهیونیست و غرب سر فرود آورند. در این ایام بود که امام خمینی به تاریخ 17 خرداد 1346 مقارن با 7 ژوئن 1967 یعنی روزهای آخر جنگ شش روزه در پیامی خطاب به دولت‌ها و ملل اسلامی از ریشه کن کردن ریشه‌های فساد اسرائیل سخن گفت و فرمود: «این ماده فساد که در قلب ممالک اسلامی پشتیبانی دول بزرگ جایگزین شده است و ریشه‌های فسادش هر روزی ممالک اسلامی را تهدید می‌کند، باید با همت ملل بزرگ اسلام ریشه کن شود... کمک به اسرائیل چه فروش اسلحه به مواد منفجره و چه فروش نفت حرام و مخالفت با اسلام است. رابطه با اسرائیل و عمال آن چه رابطه تجاری و چه رابطه سیاسی حرام و مخالفت با اسلام است...»

حضرت امام رحمت الله علیه در روز شانزدهم مرداد 1358 حدود 6 ماه بعد از پیروزی انقلاب روز جمعه آخر ماه مبارک رمضان را به عنوان روز قدس اعلام کردند و در پیامی فرمودند: «من در طی سالیان دراز خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم که اکنون این روزها با حملات وحشیانه به برادران و خواهران فلسطینی شدت بخشیده است و به ویژه در جنوب لبنان به قصد نابودی مبارزان فلسطینی پیاپی خانه و کاشانه ایشان را بمباران می‌کند. من از عموم مسلمان جهان و دولت‌های اسلامی می‌خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می‌کنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که ایام قدر است و می‌تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد به عنوان روز قدس انتخاب و طی مراسمی همبستگی بین المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان اعلام نمایند.»

در میان دو جنگ جهانی اول و دوم که فلسطین تحت اشغال نیروهای انگلیسی قرار داشت آنان زمین‌های دولتی را که حدود 5 درصد می‌شد آرام آرام به صهیونیست‌ها دادند و خلاصه غیر از این مجموعه 7 درصد بقیه 93 درصد زمین‌های فلسطینی با غصب و کشتار و فساد و تخریب انجام شده است و علت اصلی عبارت امام که اسرائیل باید از بین برود نیز همین غصب سرزمین اسلامی است.

------------------------------------------

منابع:

کتاب این نقشه جعلی است نوشته زهرا اشعری

قدر قدس نوشته شمس الدین رحمانی

فلسطین ، سرزمین، تاریخ و مقاومت انتشارات جنبش جهاد

انتهای پیام/