گزینههای راهبردی حزبالله در جنگ بعدی؛ موشکباران مواضع حیاتی اسرائیل تا نفوذ زمینی به عمق فلسطین اشغالی
درحالی که صهیونیستها همچنان فرار از هرگونه تقابل با حزبالله را ترجیح میدهند، مقاومت لبنان گزینههای متعددی در اختیار دارد که میتواند در جنگ احتمالی بعدی برای وارد آوردن ضربات دردناک به دشمن، از آنها استفاده کند.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، در سایه تشدید نگرانیهای رژیم صهیونیستی از آغاز یک جنگ بزرگ چندجبههای علیه این رژیم، محافل و کارشناسان اسرائیلی در دوره اخیر شروع به ترسیم سناریوهایی درباره وضعیت اسرائیل در جنگ بعدی مقابل مقاومت و مشخصا حزبالله کردهاند؛ زیرا صهیونیستها معتقدند جنگ با حزبالله در جبهه شمالی فلسطین اشغالی یک سناریو مرگبار برای تلآویو است و این درگیری مقدمه یک جنگ بزرگ منطقهای خواهد بود.
آسیبپذیری بالای جبهه داخلی رژیم صهیونیستی
محافل و کارشناسان نظامی رژیم صهیونیستی در ترسیم سناریوهای خود برای جنگ آینده این رژیم و حزبالله لبنان عمدتا توجه خود را به شرایط جبهه داخلی فلسطین اشغالی و ضربات دردناکی که این جبهه دریافت خواهد کرد، معطوف کردهاند. بزرگترین کابوس صهیونیستها در جنگ بعدی، حملات موشکی مرگبار مقاومت به عمق مواضع اسرائیل در اراضی اشغالی است؛ جایی که عملا رژیم صهیونیستی را فلج خواهد کرد.
روزنامه عبری اسرائیل هیوم اخیرا در گزارشی اعلام کرد، یکی از سناریوهای جنگ با حزبالله، شلیک هزاران موشک به سمت شهرهای اسرائیلی است که میتواند منجر به تخریب گسترده زیرساختها و تاسیسات حیاتی اسرائیل شود. طبق این سناریو بخش برق، ارتباطات، زنجیره تامین مواد غذایی و ارائه خدمات اولیه و .. به شهرکنشینان عملا از کار میافتد که یک بحران واقعی است.
این رسانه عبری همچنین پیشبینی کرد که طبق این سناریو بیش از 500 شهرکنشین در نتیجه حملات موشکی مقاومت کشته و بیش از هزاران تن زخمی میشوند. علاوه بر آن نظامیان اسرائیلی نیز در سناریو حمله نیروهای یگان ویژه رضوان حزبالله برای سیطره بر منطقه الجلیل، تلفات جانی زیادی متحمل میشوند.
در دو مقاله قبلی تحت عنوان «نگاهی به قدرت نظامی حزبالله» و «گزینههای سخت برای صهیونیستها در جنگ با حزبالله» به بررسی گزینههای بد و بدتر برای رژیم اشغالگر مقابل مقاومت لبنان و بررسی قدرت نظامی بالای حزبالله که به شدت صهیونیستها را نگران کرده، پرداختیم. در این مقاله قصد داریم گزینههای تهاجمی حزبالله مقابل رژیم اشغالگر را مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهیم.
گزینههای تهاجمی حزبالله در جنگ با اشغالگران
شواهد نشان میدهد که حزبالله در این جنگ گزینههای تهاجمی زیادی دارد که دشمن را به شدت غافلگیر خواهد کرد. این گزینهها به حدی غافلگیرکننده هستند که حتی رسانههای صهیونیستی که دائما در تلاش برای کسب اطلاعات از قدرت نظامی حزبالله هستند نمیتوانند آنها را پیشبینی کنند و اشارهای به این گزینهها نکردهاند. شاید هم این رسانهها با هدف جلوگیری از ایجاد رعب و وحشت میان شهرکنشینان و جلوگیری از تشدید روند مهاجرت معکوس از اراضی اشغالی، ترجیح میدهند درباره این گزینههای تهاجمی دردناک مقاومت صحبت نکنند.
در اینجا به بخشی از این گزینهها اشاره میکنیم:
1-حملات موشکی سنگین و پی در پی
بر اساس برآوردهای مراکز صهیونیستی و کارشناسان و تحلیلگران نظامی این رژیم، مهم ترین سلاحی که حزب الله در اختیار دارد، سلاح موشکی است که تجربه ثابت کرده، معضل اصلی اسرائیل در مقابله با نیروهای مقاومت در منطقه محسوب میشود. حتی سامانههای پدافند هوایی اسرائیل که به لطف حمایتهای نظامی آمریکا از پیشرفتهترین سامانههای دفاعی جهان محسوب میشوند، ثابت کردهاند که توانایی موثر برای رهگیری موشکهای مقاومت را ندارند. این سامانهها در چند جنگ اخیر حتی در مقابله با موشکهای مقاومت فلسطین که نسبت به موشکهای حزبالله در سطح بسیار پایینتری قرار دارند نیز نتوانستند عملکرد مناسبی داشته باشند.
بنابراین یکی از گزینههای مهم حزبالله در جنگ بعدی، حمله به شهرها و شهرکهای صهیونیستنشین در فلسطین اشغالی با هزاران موشک از بردهای مختلف است که ظرفیت تخریب بالایی دارند؛ به ویژه موشکهای نقطهزن که کابوس بزرگ اسرائیلیها محسوب میشوند. در صورت گسترش دامنه درگیریها، حملات موشکی مقاومت ، مواضع و تاسیسات حیاتی رژیم صهیونیستی از جمله فرودگاهها، پایگاههای نیروی هوایی، بنادر، نیروگاهها، تاسیسات آبشیرین کن و حتی وزارتخانهها از جمله وزارت جنگ رژیم اشغالگر را هدف قرار خواهد داد.
علاوه بر همه اینها، حزبالله میتواند در مرحلهای مکانهای تولید و مونتاژ تسلیحات هستهای اسرائیل را هدف قرار دهد که در این صورت، یک فاجعه واقعی برای رژیم صهیونیستی خواهد بود. موشکهای حزبالله همچنین میتواند اردوگاهها و پایگاههای زمینی ارتش رژیم صهیونیستی که عناصر نیروی زمینی این رژیم در آن مستقر هستند و نیز نیروهای ذخیره که ستون فقرات ارتش اسرائیل محسوب میشوند را مورد هدف قرار دهند. این مرحله در جنگ بسیار تعیینکننده خواهد بود و سرنوشت آن را مشخص میکند.
2-فلج کردن اسرائیل از طریق حملات پهپادی
از آنجایی که طبق اکثر برآوردها، حزب الله بیش از 2000 پهپاد در انواع مختلف دارد، برخی از آنها میتوانند مسافت های طولانی را تا عمق فلسطین اشغالی طی کنند و بر اساس قابلیتهای هجومی پیشرفتهای که این پهپادها دارند، قادر هستند تاسیسات حساس و حیاتی رژیم اشغالگر را هدف قرار دهند؛ به ویژه اینکه این پهپادها دارای سیستم حفاظتی بالایی هستند. این پهپادها همچنین دارای حاشیه مانور بالایی هستند که رهگیری و سرنگونی آنها را تقریبا غیرممکن میکند؛ به ویژه زمانی که فاصله آنها با هدف کم باشد.
پیشبینی میشود که در جنگ آینده حزبالله با استفاده از پهپادهای پیشرفته خود، مواضع ویژه رژیم صهیونیستی از جمله بندر حیفا که مهمترین بندر فلسطین اشغالی محسوب میشود و یک موضع حیاتی و راهبردی برای اسرائیل است را هدف قرار دهد. هدف قرار دادن این بندر بخش بزرگ و مهمی از تواناییهای نیروی دریایی ارتش رژیم صهیونیستی را فلج میکند، زیرا یگان اصلی نیروی دریایی اسرائیل و پایگاه زیردریاییهای پیشرفته آن در بندر حیفا قرار دارد. علاوه بر آن بندر حیفا مکان استقرار موشکهای بالستیک از نوع «اریحا3» است که دارای کلاهکهای هستهای هستند.
بندر حیفا همچنین پایگاه استقرار بخش بزرگی از عناصر نیروی دریایی ارتش رژیم صهیونیستی است که نقش راهبردی و اصلی -چه در سطح ارائه خدمات لجستیک و -چه در سطح انجام عملیاتهای موشکی در همه جنگهای اسرائیل دارند. این نیروها مسئول محاصره دریایی دشمن و جلوگیری از نزدیک شدن نیروهای دشمن به منطقه آبی فلسطین اشغالی هستند.
اما علاوه بر بندر حیفا، حزبالله میتواند مقر وزارت جنگ رژیم صهیونیستی که در قلب تلآویو است و پایگاه مرکزی ارتش اسرائیل نیز آنجا قرار دارد را هدف حمله هوایی قرار دهد؛ به ویژه اینکه صهیونیستها این منطقه را نماد قدرت خود میدانند و همه عملیاتهای نظامی اسرائیل از آنجا مدیریت میشود. اسرائیلیها این مکان را قلعهای نفوذناپذیر میدانند که هیچ کس حتی نمیتواند آن را تهدید کند.
همچنین دفتر نخستوزیری و دفاتر وابسته به آن مانند مرکز انرژی اتمی، اداره بازرسی کل، دفتر مطبوعاتی کابینه، دفتر مرکزی آمار، موسسه تحقیقات بیولوژیکی اسرائیل، آرشیو اسناد اسرائیلیها، وزارت امور راهبردی، مرکز سرویس اطلاعات داخلی و ... همگی در منطقه «بیت آگیون» در نزدیکی مرکز قدس اشغالی واقع شدهاند که قطعا جزء مواضع مورد هدف حملات هوایی حزبالله در جنگ آینده خواهند بود.
علاوه بر همه موارد فوق، پهپادهای حزب الله میتوانند فرودگاههای رژیم صهیونیستی مانند فرودگاه بن گوریون، فرودگاه حیفا و فرودگاه رامون در نزدیکی شهر ایلات در جنوب فلسطین اشغالی را هدف قرار دهند. پایگاههای زمینی و هوایی و در راس آنها پایگاه «سیدوت میخا» در جنوب غرب تلآویو، پایگاه «رامون» در جنوب غرب بئرالسبع، پایگاههای «رامات دیوید»، «حتسور»، «حتسریم»، «نیواتیم»، «تل نوف» و «پالماخیم» و... در کنار بسیاری از مواضع دیگر که حمله به آنها نیاز به یک مانور هوایی غافلگیرکننده و سریع دارد، از جمله مکانهایی هستند که در بانک اهداف مقاومت قرار دارند.
3-حمله زمینی گسترده
از زمان سخنرانی معروف سید «حسن نصرالله» دبیر کل حزبالله در قوریه 2011 که اعلام کرد هر زمان میتواند از رزمندگان مقاومت بخواهد که وارد شمال فلسطین اشغالی شده و منطقه الجلیل را به سیطره خود دربیاورند، یک اعتقاد راسخ میان همه صهیونیستها وجود دارد مبنی بر اینکه این وعده دبیرکل حزبالله روزی عملی خواهد شد. تحلیلگران و مراکز مطالعاتی رژیم صهیونیستی به طور مداوم درباره سناریو نفوذ زمینی حزبالله به منطقه الجلیل بحث میکنند و همگی اتفاق نظر دارند که این یک سناریو واقعی است.
بعد از جنگ جولای 2006 و قبل از مشارکت حزبالله در جنگ علیه تروریسم در سوریه، موسسه امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی تحقیقات گستردهای درباره انواع طرحهای دفاعی که حزبالله برای مقابله با حمله زمینی ارتش اسرائیل به لبنان ترسیم کرده، انجام داده بود. اما نظریه تشکیلات امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی در این زمینه طی ده سال گذشته کاملا تغییر کرده و بر اساس ارزیابیهای آن، در مرحله جدید حزبالله دیگر به فکر طرحهای دفاعی نیست؛ بلکه مقاومت لبنان اکنون گزینههای هجومی را برای مقابله با نیروی زمینی اسرائیل روی میز قرار داده است.
بر اساس این تحلیلهای نهاد امنیتی و نظامی رژیم اشغالگر، نیروهای ویژه حزبالله در جنگ بعدی آغازگر حمله زمینی به شمال فلسطین اشغالی خواهند بود و این حمله صرفا برای سیطره بر الجلیل نیست؛ بلکه کنترل این منطقه مقدمهای برای ورود نیروهای مقاومت به دیگر شهرهای فلسطین اشغالی است. به گفته منابع عبری، حزبالله در ده سال اخیر یک نیروی زمینی ویژه تشکیل داده که دارای تجربیات فراوان و برنامههای عملیاتی گسترده بوده و در بالاترین سطح آمادگی رزمی قرار دارد.
روزنامه آمریکایی فارین پالیسی چند ماه قبل در گزارشی نوشت: نیروهای حزبالله در جنگ بعدی در داخل لبنان نمیمانند بلکه جنگ را به داخل اسرائیل (فلسطین اشغالی) منتقل خواهند کرد. این نیروها که در جنگ سوریه (علیه تروریسم) تجربه بالایی کسب کردهاند، به پایگاههای ارتش اسرائیل حمله خواهند کرد و شماری از شهرکهای اسرائیلی را نیز تحت سیطره خود در میآورند.
منابع متعدد صهیونیستی نیز در این زمینه گزارش دادند، نیروهای حزب الله در این حمله خود علاوه بر خودروهای جنگی و موتورسیکلتهای کوچک و سریع، از دهها تانک از نوع «تی-72» که یک تانک جنگی با توپ 125 میلی متری است، استفاده خواهند کرد. همچنین آنها از تانکهای دیگر مانند «تی-62» و «تی-55» در کنار صدها خودروی زرهی برای حمله زمینی به اسرائیل (فلسطین اشغالی) استفاده میکنند.
این سناریو توسط یکی از افسران اطلاعاتی نیروی ذخیره رژیم صهیونیستی تایید شده و او اخیرا اعلام کرد: اگر در گذشته شاهد بودید که نیروهای حزبالله با پوشش موشکها و راکتها عملیاتهای هجومی خود را انجام میدادند، در جنگ آینده خواهید دید که این حملات با پوشش آتش توپها و تانک و نیز پهپادها انجام میشود.
نقشه نفوذ نیروهای حزبالله به فلسطین اشغالی
اطلاعات نشان میدهد که اگر نقشه را نگاه کنیم متوجه میشویم محورهای زیادی وجود دارد که نیروهای حزبالله از جمله نیروهای گردان ویژه این حزب میتوانند از طریق مرزهایی به امتداد 79 کیلومتر به شمال فلسطین اشغالی برسند. به عنوان مثل یگان ویژه رضوان میتواند از منطقه غربی مرز لبنان و فلسطین وارد شهرک «نهاریا» در حدود هفت کیلومتری مرز لبنان و فلسطین اشغالی شده و به سمت شهرکهای شلومی و متسوبا و آیلون ... در شرق حرکت کند.
بر اساس نقشه، نیروهای حزبالله میتوانند از طریق جاده شماره 4 یا در موازات آن خود را به شهر «عکا» در 21 کیلومتری مرز لبنان با فلسطین اشغالی برسانند و سپس به سمت شرق رفته و بر شهرک «کرمئیل» در جاده شماره 85 مسلط شوند. از منطقه مرکزی نیز نیروهای حزبالله میتوانند از مناطق «عیتا الشعب» و «رمیش» و چند منطقه دیگر بر شهرکهای زرعیت و شتولا و شومراه مسلط شده و به شهرک روش پینا در نزدیکی منطقه صفد که دارای یک فرودگاه نظامی نیز هست برسند.
به این ترتیب نیروهای حزبالله میتوانند بر منطقه وسیعی از فلسطین اشغالی شامل دهها شهرک و موضع نظامی و فرودگاه و ... مسلط شده و حتی هزاران تن از اسرائیلیها را که فرصت فرار نداشتهاند محاصره کنند.
در اینجا لازم به ذکر است که انجام عملیاتی به این گستردگی به تعداد زیادی نیرو، پشتیبانی لجستیکی مستمر، آتشباران شدید از طریق توپخانهها و خمپارهها و راکتهای کاتیوشا با برد حداقل 20 کیلومتر نیاز دارد. علاوه بر آن باید یک حمله سایبری گسترده با هدف مختل کردن کار موسسات حیاتی، فرودگاهها، بخش ارتباطات، نیروگاههای رژیم صهیونیستی و سایر مواضع راهبردی این رژیم انجام شود. در این شرایط خود به خود یک جنگ روانی نیز علیه دشمن صهیونیستی آغاز میگردد و شهرکنشینان صهیونیست با از دست دادن روحیه خود به این نتیجه میرسند که ارتش اسرائیل قادر به محافظت از آنها نیست.
نتیجهگیری
بسیاری از صهیونیستها معتقدند که حفظ وضعیت موجود بین حزبالله و اسرائیل که اساسا مبتنی بر معادله بازدارندگی میان دو طرف از سال 2006 تاکنون است، بهتر از وارد شدن به جنگی است که عواقب نامعلوم و فاجعه بار برای اسرائیلیها خواهد داشت و مشخص نیست که اصلا این جنگ چقدر طول میکشد و چه بسا که طرفهای دیگری نیز وارد آن گردند.
در مقابل برخی دیگر از اسرائیلیها بر این باورند که وقوع جنگ سوم میان این رژیم و حزبالله اجتنابناپذیر بوده و هرلحظه امکان غافلگیر شدن اسرائیلیها از سوی مقاومت لبنان وجود دارد. البته به طور کلی شهرکنشینان و مسئولان صهیونیست اتفاق نظر دارند که باید با هر ابزاری که در اختیار دارند از تقابل جدید با حزبالله اجتناب کنند.
اما اگر واقعا جنگ سومی میان ارتش رژیم صهیونیستی و حزبالله رخ دهد، این جنگ کاملا متفاوت از جنگهای قبلی خواهد بود و با توجه به چالشهای پیچیده اشغالگران-از بحران بزرگ داخلی گرفته تا انفجار اوضاع کرانه باختری و انواع تهدیدهای خارجی، هر تقابل جدیدی با مقاومت عاقبت ویرانگری برای صهیونیستها خواهد داشت.
انتهای پیام/