سکوت متولیان فرهنگی ارومیه نسبت به هنجارشکنی در یک تئاتر
درحالی که برگزاری برنامه‌های فرهنگی نظیر تئاتر و کنسرت در راستای ایجاد شور و نشاط اجتماعی تعریف شده، اما گویا برگزارکنندگان این مراسمات بیشتر به دنبال عادی سازی ناهنجاری‌های اجتماعی هستند تا به این ترتیب شرایط برای تغییر فرهنگ و الگوی عموم مهیا شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، اینکه برگزاری برنامه‌های شاد و مفرح به منظور شادابی عموم جامعه نیاز اساسی است و تعریف برنامه‌های متنوع و مختلف از مهم‌ترین اقدامات در نفوذ میان اقشار مختلف محسوب می‌شود، برای همه قابل قبول است اما اینکه به بهانه برنامه‌های فرهنگی و شادی مردم هنجارشکنی شود و در نهایت عوامل این هنجارشکنی نیز بدون هیچ توضیح و برخوردی به حال رها شوند، به هیچ عنوان قابل قبول نخواهد بود.
پایه‌گذاری روند نزولی در تعریف ارزش‌های اجتماعی در برنامه‌های فرهنگی، از دولت قبل و در جریان برگزاری مراسمی در شهرستان نقده آغاز شد که در آن، فرماندار شهرستان به همراه تعدادی از مدیران و مسئولان به نظاره رقص مختلط در برنامه رسمی نشستند و در پایان نیز با برخاستن و تشویق بی‌امان به این وضعیت اقبال نشان دادند.
هرچند در دولتی که تعریف خاصی از فرهنگ برایش مشخص نشده بود و مدیران و مسئولان بیشتر با نگاه سیاسی به موضوع نگاه می‌کردند، جایی برای برخوردهای جدی و انقلابی وجود نداشت ولی این برنامه و ماجرا آغاز هنجارشکنی‌ها و بی تفاوتی‌ها به موضوع ارزش‌های اسلامی و اجتماعی بود.
در ادامه این روند، در سال 1398 و در جریان برگزاری مراسم فرهنگی در شهرستان بوکان با حضور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی، نوبت به رقص در مقابل مقامات رسید که این اقدام با تشویق و استقبال ویژه حاضران در سالن نیز مواجه شد تا به این ترتیب بار دیگر در دولت سیزدهم شاهد عادی سازی هنجارشکنی‌ها باشیم.
با ورود نهادهای امنیتی و تذکرات جدی نماینده ولی‌فقیه در استان در راستای آشکارسازی تخلفات رخ داده در حوزه فرهنگ و هنر، اتفاقات و اقدامات هنجارشکنانه در این زمینه یا چراغ خاموش پیش رفت و یا اینکه به صورت اجباری بدون چنین هنجارشکنی‌هایی به اجرای برنامه پرداختند تا جایی که در اواخر دولت دوازدهم از نبود آزادی در اجرای برنامه‌ها و نبود شادی در اجراهای فرهنگی! انتقاد می‌کردند.
با شروع به کار دولت سیزدهم و روی کار آمدن مدیران دولت انقلابی، انتظار می‌رفت نسبت به بهبود شرایط در اجرای برنامه‌های فرهنگی و نیز تثبیت شرایط مناسب در برگزاری مراسماتی نظیر کنسرت‌ها و تئاترها تحولی رخ دهد.
هرچند از ابتدای دولت سیزدهم تا همین اواخر و در جریان برگزاری برنامه‌های شاد، اختلال و اقدامات ضدفرهنگ رخ نداده بود و در سطح آذربایجان‌غربی برنامه‌های متنوع و ویژه اقوام مختلف اجرا شده، اما در ماه‌های اخیر و در سایه نبود نظارت دقیق شاهد تقلیل سطح اجراهای مختلف بوده‌ایم و این روند موجب بروز انتقادات و نگرانی‌هایی در بدنه جامعه انقلابی و فرهنگی شده است.
* کنسرتی که حاشیه‌ها را به اوج رساند
19 خردادماه و در جریان برگزاری کنسرت محسن ابراهیم‌زاده در ارومیه، حاشیه‌هایی رخ داد که موجب واکنش‌های مختلفی در فضای مجازی شد؛ از خوانندگی در حالت نامناسب تا تأخیر در اجرا و تعطیلی زودهنگام کنسرت. امری که دلیل آن بیماری ابراهیم‌زاده عنوان شد اما در نهایت مشخص نشد چرا و به چه دلیلی چنین اجرایی باید همراه با دریافت هزینه باشد؟
ورود مستقیم مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان‌غربی به ماجرای کنسرت ابراهیم‌زاده و اعلام حمایت از این خواننده با وجود اعتراضات موجود در میان حاضران در سالن، عامل نارضایتی برخی از روند بررسی موضوع توسط دستگاه متولی نظارت بر برنامه‌ها شد.
اما پس از گذشت حدود 10 روز از ماجرای آن کنسرت حاشیه‌دار، این بار گویا حاشیه‌های پررنگ‌تر از متن برنامه‌های فرهنگی در آذربایجان‌غربی و به ویژه ارومیه رنگ و بوی دیگری یافته و نوبت به هنجارشکنی آشکار و بدون پرده از حواشی رسیده است.
همزمان با شب شهادت امام محمدتقی(ع) و در سالن شمس مجتمع فرهنگی و هنری ارومیه، تئاتری با عنوان «شهریار» روی پرده رفت که گویا در جریان برگزاری آن هنجارشکنی‌های آشکاری رخ داده است. در جریان برگزاری این تئاتر، رقص دختران گروه تئاتر با همراهی پسران اجرا شده و جالب است این امر پس از بازبینی نمایشنامه، لزوماً باید با حضور ناظران اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اجرا شده باشد اما گویا نه در مرحله بازبینی و تأیید اجرا و نه در مرحله اصلی اجرا کسی متوجه این هنجارشکنی آشکار نشده و تنها به شادی‌آفرینی آن توجه کرده‌اند!
هرچند چند روز قبل از این اجرا نیز برخی اظهارنظرها در خصوص هنجارشکنی در جریان برگزاری تئاتر دیگری وجود داشته و این امر موجب اعتراضاتی در داخل سالن نیز شده بود، اما این بار با انتشار فیلم مربوط به تئاتر و واکنش‌های مجازی، انتظار می‌رود نهادهای نظارتی نسبت به اجرای وظایف خود جدیت بیشتری نشان دهند و درباره وضعیت اجرای برنامه‌های فرهنگی توضیحات مربوطه را از مدیران دستگاه اصلی نظارت و اجرای این برنامه‌ها بگیرند تا مشخص شود راه و روش متولیان فرهنگ بر اساس کدام نظام‌نامه و مرامنامه پیش می‌رود.
متأسفانه بی‌توجهی ناظران و مقامات متولی نظارت و نیز عدم ورود جدی از جانب مقامات قضائی به موضوعات هنجارشکنانه در برنامه‌های فرهنگی موجب شده مدیران دستگاه‌ها و سازندگان برنامه‌ها در این زمینه هیچ ابایی نداشته باشند و خود را از پاسخگویی درست به موضوع هنجارشکنی‌ها نیز مبرّا بدانند.
انتهای پیام/
