یکسال تا انتخابات سراسری انگلیس؛ تورم دو رقمی، سیستم درمانی فروپاشیده و بحران مهاجرین

به گزارش تسنیم، حدود یک سال تا برگزاری انتخابات سراسری بریتانیا مانده است. نظرسنجی ها فعلا حاکی از آن است که حزب کارگر پس از بیش از یک دهه در انتخابات ژانویه 2025 پیروز خواهد شد. با آنکه بریتانیا ژانویه 2020 به صورت رسمی از اتحادیه اروپا خارج شد، هنوز برگزیت در صدر نگرانی های سیاستمداران و رای دهندگان است.

مقامات کنونی حزب کارگراز منتقدان جدی برگزیت هستند و معتقدند این خروج به منافع بریتانیا آسیب جدی زده است. آن ها معتقدند حداقل کاری که باید در کوتاه مدت انجام داد، بهبود توافق بریتانیا و اتحادیه اروپا درباره پسابرگزیت است و بعد در طولانی مدت می توان به گزینه برگزاری همه پرسی مجدد و بازگشت بریتانیا به اتحادیه هم فکر کرد.

کر استارمر، رهبر حزب کارگر به تازگی و پس از توافق اخیر ریشی سوناک، نخست وزیر محافظه کار بریتانیا با اتحادیه اروپا درباره پسابرگزیت و به ویژه وضع ایرلند شمالی اعلام کرد بریتانیا باید به دنبال «توافقی بهبودیافته» با اتحادیه باشد که در آن مناسبات تجاری نزدیکتری برقرار شود.

ریچل ریوز، وزیر خزانه داری در دولت در سایه ی بریتانیا هم گفت الویت برنامه حزب کارگر در صورت پیروزی در انتخابات 2025، «تغییرات عملی» در توافق تجاری برگزیت در همان سال نخست تشکیل دولت است.

حدود 60 درصد از شهروندان بریتانیایی معتقدند برگزیت تصمیمی اشتباه بوده و نکته مهم سیر صعودیِ این نارضایتی به ویژه از سال 2020 یعنی زمان رسمی جدایی بریتانیا از اتحادیه است. از سوی دیگر آمار حامیان برگزیت نیز از 2020 سیر نزولی داشته و حالا تنها حدود 30 درصد معتقدند این تصمیم درست بوده است.

به نظر می رسد دلیل اصلیِ این نارضایتی مردم آن باشد که تقریبا هیچکدام از وعده های انتخاباتیِ کارزارهای حامی برگزیت محقق نشده است.

یکی از موضوعاتی که حامیان برگزیت پیش از همه پرسی بر آن بسیار تاکید داشتند این بود که ماندن در اتحادیه اروپا سبب افزایش ورود مهاجران و پناهجویان به این کشور شده است اما واقعیت جز این است! در سال 2022 در حالی که بریتانیا خارج از اتحادیه اروپاست، آمار مهاجران ورودی به بریتانیا رکورد زده و 1.2 میلیون نفر وارد این کشور شده اند که حدود 220 هزار نفر بیشتر از سال 2021 است.

از طرف دیگر حامیان برگزیت معتقد بودند عضویت در اتحادیه اروپا سبب شده بریتانیا نتواند قراردادهای تجاری مستقل خوبی با کشورهای دیگر منعقد کند و برگزیت سبب بهبود وضع اقتصادی کشور خواهد شد. آن ها همچنین نسبت به حمایت های مالی اتحادیه اروپا از کشورهای ضعیف تری چون پرتغال، اسپانیا، یونان و ایتالیا هم معترض بودند و می گفتند بریتانیا ناچار است بار مالی زیادی بر دوش بکشد. اما حالا می بینیم وضع اقتصادی بریتانیا پس از برگزیت نه تنها بهبود نیافته که در بسیاری از شاخص ها بدتر هم شده است. هرچند نباید از بدشانسی بریتانیا و همزمانی برگزیت با رکود اقتصادی جهانی به دلیل دنیاگیریِ کرونا و همچنین پیامدهای جنگ اوکراین و افزایش قیمت انرژی و برخی مواد غذایی غافل شد. یعنی خود برگزیت به تنهایی در چرخه تامین و توزیع کالا میان بریتانیا و اتحادیه اروپا اختلال ایجاد کرد و بلافاصله کرونا و جنگ اوکراین در دو سال متوالی بر دامنه مشکلات افزود. به عنوان مثال تورم در این کشور در سال 2023 به 10.4 درصد رسید که در دهه های اخیر کم سابقه بوده است.

همین مشکلات اقتصادی کشور به شدت به نظام درمانیِ دولتیِ بریتانیا موسوم به «ان اچ اس» آسیب جدی وارد کرده است. آمارهای رسمی نشان می‌دهد که مدت زمان انتظار بیماران برای دریافت خدمات درمانی به بالاترین حد از سال 2007 که جمع‌آوری داده‌ها در این زمینه آغاز شده، رسیده است. حدود 7.22 میلیون نفر تا پایان ماه فوریه (اسفند 1401) منتظر شروع درمان های معمول بیمارستانی بودند که حدود 10 هزار نفر بیشتر از ماه قبل از آن (ژانویه) و بالاترین میزان طی 16 سال گذشته است.

در یک سال اخیر بخش های خدماتی بریتانیا شامل بهداشت و درمان و حمل و نقل بارها در اعتراض به دستمزد و شرایط کاری دست به اعتصاب زدند که همگی حاکی از آن است که شاید برگزیت تنها عامل برای مشکلات کنونیِ بریتانیا نباشد اما دست کم تاثیری در بهبود اوضاع نداشته است.

حالا حزب کارگر در یک برنامه ده ساله به دنبال برگزاری همه پرسی و پیوستن مجدد به اتحادیه اروپاست. واژه ای که آن ها برای این بازگشت ساخته اند، واژه «ریورسیت» Reversit  بر وزن برگزیت و به معنای برعکس کردنِ شرایط و بازگشت به همان حالت قبلی است.

بریتانیا پس از برگزیت سندی با نام «بریتانیای جهانی» منتشر و اعلام کرد این کشور به دنبال نقش آفرینی پررنگ تر در عرصه نظام بین الملل است. باید دید چالش های داخلی این کشور همچون جدایی طلبی در اسکاتلند، برگزیت و اختلاف نظرها میان دولت مرکزی انگلیس و ایرلند شمالی تا چه حد به بریتانیا برای چنین اقداماتی مجال خواهد داد.

الهام عابدینی، کارشناس مطالعات بریتانیا

انتهای پیام/