ستون خیمه شعر آیینی توحید، عبودیت و بندگی است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست «تأملاتی در شعر آیینی» با حضور رضا اسماعیلی، دبیر علمی هفدهمین جشنواره شعر فجر، در حاشیه نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد.

رضا اسماعیلی تأملات در شعر آیینی را مهم دانست و گفت: در شعر آیینی همه چیز مهم است و تمامی اسلوب شعرسرایی مفاهیم خاص خودش را دارد. در شعر آیینی «چه گفتن» همانند «چگونه گفتن» مهم است. شما اگر دستگاه شعر آیینی را به یک خیمه تشبیه کنید، ستون این خیمه توحید، عبودیت و بندگی است. در شعر آیینی زبان در گفتار اول باید به ستایش پروردگار باز گردد. شما کلام اهل بیت و حکما را که نگاه می‌کنید ابتدای کلام به ستایش حضرت حق اختصاص دارد.

دبیر علمی هفدهمین جشنواره شعر فجر شعر آیینی را به دو بخش شعر مذهبی و شعر معنوی تقسیم کرد و گفت: در شعر مذهبی، بیشتر به ظاهر و پوسته دین و شریعت پرداخته می‌شود. در این بخش، شریعت‌ها از هم فاصله دارند و انقطاع صورت گرفته است، اما در شعر معنوی بیشتر به سیرت دین پرداخته می‌شود و اشتراکات مذاهب در شعر معنوی بسیار زیاد است. شاعران قدیم همچون حکیم فردوسی، حافظ، سنایی، سعدی و مولوی و... ابتدا شاعر شعر معنوی هستند.

اسماعیلی گفت: شاعر شعر معنوی، به رضایت خداوند متعال توجه ویژه دارد. شعر معنوی در همه عصرها و زمان‌ها گویا و تازگی و دستاورد دارد. برای مثال شما ببینید هنوز اشعار معنوی فردوسی و حافظ و مولوی و... ماندگار است و در اذهان مردم هر عصر می‌چرخد. در شعر معنوی، شاعر نگاه جهان شمول دارد، اما در شعر مذهبی شاعر عشق را در مقابل عقل قرار می‌دهد. عشق و عقل همیشه در میدان جنگ قرار دارند اما در شعر معنوی بین عشق و عقل تقابلی وجود ندارد.

انتهای پیام/