نابرابری فرصت‌های تحصیل برای کودکان در نظام آموزشی آلمان
نتایج یک بررسی از نابرابری فاحش فرصت‌های آموزش و تحصیل برای کودکان در نظام آموزشی آلمان خبر می‌دهد که به‌خصوص با توجه به اصل و نسب اجتماعی و میزان درآمد خانواده متغیر است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه "دی‌ولت" آلمان، فرصت‌های برابر در نظام آموزشی برای یک جامعه کارآمد ضروری است، اما نتایج یک بررسی نشان می‌دهد که عامل تعیین‌کننده برای مسیر آموزشی کودک در آلمان، به‌ویژه، اصالت اجتماعی و شرایط والدین است.
روز سه‌شنبه، انجمن موسوم به یک قلب برای کودکان همراه با مرکز ایفوی اقتصاد آموزشی برای اولین بار یک بررسی را درباره شانس کودکان برای ادامه تحصیل منتشر کرد. این نظرسنجی نشان می‌دهد که چگونه فرصت‌های آموزشی در آلمان توزیع شده است و چه عواملی بر آنها تأثیر می‌گذارد.
نتایج «Chancenmonitor 2023» بر اساس داده‌های سرشماری خرد، بزرگترین نظرسنجی خانوار در آلمان است. به‌عنوان معیاری از فرصت‌های آموزشی، این احتمال اندازه‌گیری شد که اصالت اجتماعی تا چه‌اندازه در این سؤال که آیا یک کودک به دبیرستان می‌رود یا نه، نقش دارد، برای این منظور عواملی مانند صلاحیت تحصیلی والدین، وضعیت تک‌والدی، درآمد خانوار و سابقه مهاجرت احتمالی در نظر گرفته شد.
بر این اساس تفاوت‌ها بر اساس اصل و نسب اجتماعی بسیار زیاد است: به‌عنوان مثال، اگر کودکی با یک والدین بدون دیپلم دبیرستان، با سابقه مهاجرت و از پایین‌ترین طبقه درآمد بزرگ شود، احتمال اینکه در یک دبیرستان تحصیل کند تنها 21.5 درصد است. از سوی دیگر، در صورتی که والدین هر دو دارای مدرک عمومی ورودی دانشگاه باشند و جزو خانوارهای پردرآمد باشند و سابقه مهاجرت نداشته باشند، این شانس با 80.3 درصد تقریباً چهار برابر بیشتر است.
"لودگر ووسمن"، رئیس مرکز ایفو برای اقتصاد آموزشی، توضیح داد که سطح تحصیلات والدین و درآمد خانواده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بر اساس نظرسنجی، اگر درآمد خانواده زیر 2600 یورو در ماه باقی بماند، شانس تحصیل فرزندان در دبیرستان 26.2 درصد است، با درآمد ماهانه بیش از 5500 یورو این شانس به 60.8 درصد افزایش می‌یابد.
این احتمال بر اساس سطح تحصیلات والدین از 28.2 درصد برای فرزندان والدین بدون دیپلم دبیرستان، به بیش از 57.9 درصد برای فرزندانی که یکی از والدین آنها دیپلم دبیرستان دارد و به 75.3 درصد در صورتی که هر دو والدین دارای مدرک دانشگاه عمومی باشند، افزایش می‌یابد.
از سوی دیگر سابقه مهاجرت و وضعیت تک‌والدی تأثیر کمتری بر مسیر تحصیلی فرزندان دارد، بنابراین شانس رفتن کودکان به دبیرستان برای دارندگان دو والدین با سابقه مهاجرت 33.1 درصد، برای یکی از والدین با سابقه مهاجرت 40 درصد و برای والدین بدون سابقه مهاجرت به 44.3 درصد افزایش می‌یابد.
مقایسه با نتایج یک محاسبه گذشته توسط "Chancenmonitor" برای سال 2009 نشان می‌دهد که اگرچه میزان حضور در دبیرستان افزایش یافته است، اما نابرابری فرصت‌ها تا حد زیادی در ده سال گذشته بدون تغییر باقی مانده است.
به‌گفته ووسمن، یک رویکرد برای افزایش فرصت‌های برابر می‌تواند استخدام بهترین معلمان در مدارس مناطق محروم باشد، این امر مستلزم ایجاد مشوق‌هایی از طریق حقوق معلمان است. گسترش فرصت‌های آموزشی دوران کودکی، برنامه‌های تدریس خصوصی رایگان و حمایت از تربیت فرزندان در خانواده‌های نیازمند نیز حائز اهمیت است.
انتهای پیام/+
