بررسی نقش فرانسه در جنایات جنگی علیه ایران/ دولت فرانسه از ۷۵ سال قبل علیه ایران فعالیت می‌کند
بر اساس مستندات، دولتمردان حاضر و گذشته فرانسه از حدود ۷۵ سال قبل به صورت مشخص در سه پروژه اسلام‌هراسی، شیعه‌هراسی و ایران‌هراسی فعالیت راهبردی و عملیاتی دارند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، نشست خبری ابعاد حقوقی نقش دولت فرانسه در کشتار مردم ایلام پیش از ظهر امروز سه‌شنبه 16 اسفند در محل خبرگزاری ایسنا برگزار شد.
این نشست برای بررسی مشارکت دولت فرانسه در جنایات جنگی علیه مهاجرین جنگ تحمیلی و قتل‌عام کودکان «دره شَنه چِیر» و روستای «ماربُرِه» ایلام در 19 اسفند سال 1363 در سه پنل تخصصی «بررسی جنایات جنگی»، «بررسی ابعاد حقوقی» و «روایت شاهدان و قربانیان» برگزار شد.
مجید علیمحمدی، دبیر نشست با بیان سخنانی در آغاز این نشست اظهار کرد: اسناد و مدارک پیدا شده نشان می‌دهد که جنایت رخ داده در اسفند 63 در ایلام توسط دولت فرانسه انجام شده است. ما جنایات جنگی را در یازده پرونده پیگیری خواهیم کرد، جنایاتی که در یک جغرافیای گسترده کشور اتفاق افتاده و تمام مستندات این جنایات ثبت شده است.
وی افزود: حقوقدانان و پژوهشگران باید پرونده‌های جنایات جنگی را مورد مطالعه قرار دهند و با ارائه مستندات چهره رسوای دولت‌های تروریست را رسواتر کنند.
علیمحمدی ادامه داد: بر اساس اسناد غیرقابل انکار دولتمردان حاضر و گذشته فرانسه از حدود 75 سال قبل به صورت مشخص در سه پروژه اسلام‌هراسی، شیعه‌هراسی و ایران‌هراسی فعالیت راهبردی و عملیاتی دارند و همزمان با تأسیس اسرائیل این مأموریت را به عهده گرفته‌اند.
وی افزود: بعد از شوروی، فرانسه بالاترین میزان کمک نظامی را بعد ارتش بعث صدام در زمان جنگ تحمیلی داشت. این یقین وجود دارد که بر اساس اسناد موجود، فرانسوی‌ها در جنایت جنگی گسترده علیه مردم ایران حضور داشتند. فرانسه نیروی هوایی عراق را که با رشادت نیروی هوایی ایران در سال‌های نخستین جنگ آسیب‌دیده بود، ترمیم کرد و در پی آن اسکادران هوایی بعث عراق، جنایت جنگی را در تبریز و مریوان و بانه و آبادان و نهاوند و اصفهان و سرپل ذهاب و ... و به ویژه ایلام را مرتکب شد.
در ادامه عبد سبزی، فرمانده وقت سپاه ایلام با بیان سخنانی با اشاره به تجربیات خود در تأسیس سپاه در استان ایلام و شهرستان‌های آن گفت: قبل از آغاز جنگ در 31 شهریور 59 با درگیری‌های پاسگاه‌های مرزی از سوی ارتش بعث عراق مواجه بودیم. ارتش ایران از هم پاشیده بود و سپاه نوپا بود و برنامه‌های مقدماتی در آموزش نظامی را تازه آغاز کرده بود و با این درگیری‌ها مواجه بودیم.
وی افزود: در 6 ماه قبل از آغاز جنگ به پاسگاه‌های مرزی ما حمله می‌کردند و عملیات بمب‌گذاری در لوله‌های نفت دهلران انجام می‌دادند و حتی بمبی را در خیابان اصلی دهلران کار گذاشتند. در مهران و شهرستان‌های دیگر هم این اتفاقات رخ می‌داد، اما در محاسبات خود در به زانو کشاندن جمهوری اسلامی دچار اشتباه بودند، چون مردم استان ایلام تنها مردمان استان‌های مرزی درگیر در جنگ بودند که حتی با اشغال برخی شهرها به عنوان مهاجر به شهرها و استان‌های دیگر نرفتند و به شیارها و غارها و پناهگاه‌های طبیعی پناه بردند.
سبزی ادامه داد: مردم ایلام با محوریت روحانیون با استفاده از سلاح‌های شکاری در کنار نیروهای نظامی و انتظامی به مقابله با دشمن پرداختند.
وی افزود: وقتی دشمن دید که در جنگ نمی‌تواند به پیروزی برسد، سازمان جنگ خود را گسترش داد و از نیروهای خارجی استفاده کرد. ما در جنگ از 35 کشور اسیر گرفتیم و پیشرفته‌ترین سلاح‌ها و هواپیماها در اختیار صدام قرار داشت.
وی که خواهر و نوزاد شیرخوار او در جنایت جنگی دره ماربره قربانی و مجروح شدند، افزود: بازماندگان شهدا و کسانی که در این حادثه به شهادت رسیدند و یا مجروح شدند، مشکلات سلامتی را تجربه کردند که هر بخش از این جنایت جنگی می‌تواند پرونده‌ای برای استکبار جهانی به خصوص فرانسه باشد.
فرانسه در جنگ عراق علیه ایران کنوانسیونی که خودش آن را تصویب کرده بود را زیر پا گذاشت
سید ایوب عبداللهی، حقوقدان هم در سخنان خود در این نشست با طرح این سؤال که چرا یک انقلاب مردمی با یک مخاصمات جدی و جهانی مواجه می‌شود، اظهار کرد: کشورهای استعمارگر دیدند که اگر این انقلاب رشد کند و وجودش استمرار پیدا کند، ایدئولوژی آن با ایدئولوژی می‌جنگد که طبعاً ایدئولوژی آنها تاب اسلام ناب را ندارد و اگر قدرت بگیرد و نیروی نظامی پیدا کند، نظامی هم با نظامی می‌جنگد و بازار کشورهای استعمارگر فساد می‌شود و دلیل اصلی مبارز با این انقلاب همین است.
این کارشناس حقوق بین‌الملل که مسئول برخی دعاوی بین‌المللی علیه آمریکا، انگلیس و فرانسه در وزارت دفاع بوده است، در ادامه گفت: کنوانسیون‌های بین‌المللی در خصوص جنگ از اواخر قرن 19 در سال 1899 میلادی شروع شد، زیرا جنگ روش و وسیله‌ای بود برای کشورگشایی و پیشبرد حل اختلافات مرزی و در ادامه عقلای حقوقدان بین‌الملل تصمیم گرفتند که رفع اختلافات را نظام‌مند کنند تا آسیب کمتری به مردم برسد. بعد از آن کنوانسیون‌ها و کنفرانس‌ها به کنوانسیون لاهه مشهور شد تا از کشتار جمعی و استفاده از سلاح‌های شیمیایی و کشتار جمعی جلوگیری کند و بین نظامی و غیرنظامی تفکیک قائل شود و بمباران مناطقی که غیرنظامی حضور دارند، صورت نگیرد.
وی افزود: در ادامه کنوانسیون ژنو و منشور بین‌الملل تصویب شد که چون معاهده بین‌المللی است و کشورها و دولت‌ها آن را امضا کرده‌اند و ملزم به رعایت آن هستند. کنوانسیون‌ها هدف قرار دادن غیرنظامیان و نیز دخالت کشورهای بی‌طرف در تخاصم را ممنوع کرده‌اند اما دولت فرانسه این بی‌طرفی را در جنگ عراق علیه ایران را نقض کرد و به این کشور در آسیب رساندن به مردم و کشور ایران کمک کرد.
عبداللهی ادامه داد: مهم است بدانیم دولت فرانسه در چه تاریخی هواپیماهای جنگی را در اختیار ارتش صدام قرار داد. دولت فرانسه با علم و اطلاع و اراده و با این نیت که ارتش عراق را تقویت کنند، تجهیزات در اختیار صدام قرار داد. در وزارت دفاع حجم بزرگی از کتاب‌ها و مدارک کمک‌های کشورهای استعمارگر و غیراستعمارگر به صدام وجود دارد.
وی تأکید کرد: از نظر حقوق بین‌الملل، فرانسه به عنوان دولتی که برخلاف کنوانسیون ژنو که خودشان آن تصویب کردند و عضو آن بودند را نقض کردند و سوپر اتاندارد و میراژ را در اختیار عراق قرار دادند و مباشر در جنایت رخ داده هستند.
این حقوقدان اعلام کرد: ما ملت نجیبی هستیم که علیه این کشورها شکایتی را مطرح نکردیم اما در عالم واقع و در افکار عمومی مردم جهان، اینها باید محکوم شوند.
عبداللهی در پایان خطاب به حقوقدانانی که در شهرهای آنها این جنایات جنگی رخ داده است، برای طرح دعواهای بین‌المللی در خصوص این جنایات توصیه کرد: حقوقدان‌ها و حقوق‌خوان‌ها در طول تاریخ آدم‌های آزاده و مستقلی بودند و امروز حقوقدانان ما از خرد و کلان، از بزرگان تا دانشجویان در این قضیه می‌توانند بسیار مؤثر باشند. لازمه طرح دعوا این است که جمع‌های کوچکی در هر استان ایجاد کنند و بعد شروع به تحقیق و جمع‌آوری مدارک مستند و محکمه پسند کنند تا حقوقدان‌های بین‌المللی بر اساس آن حکم صادر کنند.
شرح رنج ماندگار بازماندگان حمله به ماربره
در ادامه تعدادی از شاهدان جنایات دره شنه چیر و ماربره، به بیان مشاهدات خود از این جنایت جنگی در تاریخ 19 اسفند 63 پرداختند. از جمله علی‌حسن عزیزپوریان که تعداد بیش از سه هزار شهید استان ایلام را دلیلی بر این دانست که این استان پیشانی کشور در زمان جنگ بود. وی گفت: ایلامیان در ایلام ماندند تا از سرزمین خود دفاع کنند و 83 کودک شهید و 314 بانوی شهید نشان از مظلومیت مردم ایلام است.
وی افزود: در 19 اسفند 63 در روستای ماربره جنایت صدام با پشتیبانی حامیانش صورت گرفت. در معاهدات بین‌المللی حقوق کودکان و زنان و غیرنظامیان مورد تأکید قرار گرفته است، اما این گروه در جنگ قربانی شدند. در زمانی که این جنایت اتفاق افتاد دانش‌آموز کلاس پنجم بودم و با دیگر کودکان منتظر رسیدن بهار و تعطیلی مدارس بودیم اما معاهداتی که به حقوق کودکان اشاره شده بود، برخی کشورها آن را زیر پا گذاشتند و با حمایت نظامی و فروش تسلیحات، شادی و نشاط و پویایی و آموزش و امنیت را از کودکان گرفتند و در آن روز 54 نفر از کودکان مظلومانه شهید شدند و 19 تن از این شهدا هنوز به سن مدرسه نرسیده بودند. 12 تن از این تعداد هم کودکان دبستانی بودند.
اسفندیار جمشیدی، نویسنده کتاب «ماربره» و یکی از شاهدان جنایت جنگی استان ایلام در سال 63 هم با بیان سخنانی، قربانیان این جنایت را فراموش‌شدگان جنگ نامید و در ادامه نام بسیاری از آشنایان خود که در این جنایت شهید شدند را با توصیفاتی از آنها به زبان آورد.
وی گفت: وقتی مدرسه تعطیل شد تا کودکان به خانه بروند تا ناهار بخورند، حمله هوایی صورت گرفت و کودکان مقابل مدرسه شهید شدند. در این حادثه جنین‌های 8 ماهه و 9 ماهه، نوزادان چند ماهه و یک ساله و کودکان زیادی شهید شدند.
وی گفت: ما کودکان که گناهی نکرده بودیم و زنان هم گناهی نداشتند، جرم ما چه بود که قتل‌عام شدیم! در این جنایت تمام فرزندان یکی از اعضای روستا شهید شدند.
عباس سارایی، دیگر شاهد این جنایت جنگی هم در سخنان خود اظهار کرد: ساعت حدود یک ظهر بود که دو هواپیما از آسمان عبور کرد. هواپیماها رفتند و برگشتند و زمان بازگشت اولین موشک را به تپه‌ای که مشرف بر روستا بود شلیک کرد. بعد چند بمب شلیک کرد به سمت روستا و بعد موشک دیگری به تپه دیگری شلیک کرد و جمع زیادی از اقوام ما در این حادثه شهید شدند و جسم بسیاری از شهدا از هم پاشیده بود. این جنایت را ارتش بعثی عراق و صدام و حامیانش انجام دادند.
خدیجه محمدی دیگر شاهدان این جنایت هم به زبان کردی، خاطرات خود از 19 اسفند 63 در روستای ماربره ایلام را شرح داد. منیژه سارایی، دیگر شاهد جنایت بود که تحت تأثیر فضای احساسی حاکم بر نشست، نتوانست خاطرات خود از آن حادثه را بیان کند.
انتهای پیام/
