وزیر جنگ کابینه نتانیاهو، گزینهای برای کنترل کرانه باختری و فرار از "صهیونیستهای مذهبی"
«یوآو گالانت»، وزیر جدید جنگ رژیم صهیونیستی مدعی است خطر پیش روی اسرائیل، تقویت حضور ایران در لبنان و بلندیهای جولان است و ایران در حال تشکیل هلالی شیعی از کشورهای حاشیه خلیج فارس تا دریای مدیترانه است.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نتانیاهو خیلی زودتر از توقع طرفدارانش با فروپاشی کابینه ائتلافی بنت، لاپید و سپس پیروزی استثنایی راست گرایان صهیونیست مذهبی در انتخابات کنست، دوباره به قدرت بازگشت. تحلیل گران و رسانه ها منتظر اتمام فرصت یک ماهه رئیس رژیم صهیونیستی به نتانیاهو برای ائتلاف سازی بودند تا بتوانند دقیق تر در خصوص سیاست های نتانیاهو و کابینه 2023 رژیم صهیونیستی پیش بینی و آینده نگری داشته باشند، مخصوصا وزارت پرسروصدای جنگ.
وزارت جنگ، تیتر یک مذاکرات ائتلاف سازی
از موضوعات پر چالش و سرتیتر اخبار رسانه های عبری در یک ماه اخیر وزارت جنگ، اختیارات وزیر جنگ، جایگاه وزارت امنیت داخلی و ارتباط این دو با پلیس، مناطق شهرک نشین و وزرای این وزارتخانه ها بود و همه این وزارت خانه ها رابطه مستقیمی داشتند با مذاکرات نتانیاهو با دومین حزب تاثیر گذار بر پیروزی بلوک نتانیاهو، یعنی حزب صهیونیسم مذهبی؛ حزبی ائتلافی از دو حزب قدرت یهود به رهبری ایتامار بن گویر (بن غفیر) و نوعم به رهبری بتصلائل اسموتریچ. دو حزبی که حاشیه ساز ترین احزاب انتخاباتی قبل و بعد از روز رای گیری بودند.
اسموتریچ رهبر حزب نوعم از ائتلاف صهیونیسم مذهبی پیش از انتخابات هم بارها اعلام کرده بود که خواهان چند وزارت خانه از جمله وزارت جنگ است. وزارتی که تعیین ساز سیاست های زیادی از راهبردهای رژیم صهیونیستی است. با اعلام نتایج انتخابات گمانه زنی ها و مذاکرات نتانیاهو و اسموتریچ آغاز شد.
همان زمان رسانه ها به نقل از برخی منابع در حزب لیکود اعلام کردند که حتی اگر کار به انتخابات جدید کشیده شود، نتانیاهو حاضر نیست وزارت جنگ را به اسموتریچ رهبر حزب صهیونیسم دینی بسپارد، زیرا این مسئله با نظم منطقه ای مرتبط است. در همان روزهای ابتدایی مذاکرات برای ائتلاف سازی کابینه جدید، "یارون آبراهام" خبرنگار اسرائیلی عنوان کرد که نتانیاهو بار دیگر به اسموتریچ اعلام کرده که او تحت هیچ شرایطی وزیر جنگ نخواهد شد و نامزد احتمالی برای این پست، یوآو گالانت از حزب لیکود خواهد بود. از سوی دیگر، روزنامه هاآرتص به نقل از برخی منابع آگاه تاکید کرد که اسموتریچ بر تصدی سمت وزارت جنگ اصرار دارد، حال آنکه نتانیاهو مجددا تاکید کرده که انتصاب او در این سمت مشکلاتی به بار خواهد آورد و این مسئله با مخالفتهای بینالمللی همراه خواهد بود.
راه حل نهایی نتانیاهو، وزارت چرخشی با یک سمت داخلی!
با اعلام رسمی پایان مذاکرات و تشکیل ائتلاف از سوی نتانیاهو به رئیس رژیم صهیونیستی و اعلام لیست وزرای کابینه، مشخص شد نتانیاهو هم کوتاه نیامده است و هم سعی کرده درخواست اسموتریچ را بی پاسخ نگذارد. براساس آنچه اعلام شده است، دو سال نخست وزرات جنگ در اختیار گالانت و دو سال بعد در دست اسموتریچ خواهد بود! باید دید آیا اسموتریچ به وزارت جنگ خواهد رسید یا خیر؟ اما آنچه مشخص است، برگزار شدن مراسم تودیع و معارفه وزیر جنگ جدید یعنی گالانت در روز نخست سال 2023 بود. هم چنین در نخستین روز از سال 2023 "هرتزی هالیوی" رئیس جدید ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی که قرار است از دو هفته دیگر کار خود را آغاز کند و رسما جانشین آویو کوخاوی شود، با یوآو گالانت وزیر جنگ جدید این رژیم دیدار کرد. دیداری که به باور برخی مسیر و راهبرد آینده نظامی رژیم صهیونیستی در سال جدید میلادی را شکل خواهد داد. این دیدار در دفتر وزیر جنگ اسرائیل در منطقه «کریاه» برگزار شد.
گالانت، از جنین تا وزارت خانه های نتانیاهو
اما سوال اصلی اینجاست که گالانت چه ویژگی هایی دارد که مهره مورد اعتماد نتانیاهوست و نتانیاهو در بازگشتش به قدرت دنبال چه مسیری است؟
گالانت فعالیت نظامی خود را از سال 1977 به عنوان کماندوی نیروی دریایی آغاز کرده و بعداً وارد نیروی زمینی شد و در سال 1993 فرماندهی تیپ مناشه (منطقه جنین) را به عهده داشته است. گالانت سپس بعد از 3 سال حضور در شمال کرانه باختری به عنوان فرمانده ناوگان سیزدهم، به فرماندهی لشکر غزه رفت و بعد از آن در سال 2001 رئیس ستاد فرماندهی ارتش شد. سال 2002 به درجه ژنرالی رسید و در سال 2005 به عنوان فرمانده فرماندهی جنوب منصوب شد. حضور او در سمت فرماندهی جنوب تا سال 2010 ادامه یافت و جنگ 22 روزه نوارغزه در سال 2008-2009 با رهبری گالانت و رضایت از او همراه شد.
گالانت در سال 2011 از سوی ایهود باراک، وزیر جنگ وقت کابینه نتانیاهو، بهعنوان گزینهای برای جانشینی گابی اشکنازی در سمت رئیس ستاد کل اسرائیل انتخاب شد. اگرچه انتصاب او به این سمت توسط دولت و نتانیاهو تأیید شد اما در نهایت این انتصاب در یک پرونده جنجالی بهدلیل متهم شدن او به ساخت یک جاده غیرمجاز دسترسی به خانه خود و کاشت باغ درخت زیتون در اراضی عمومی در خارج از محدوده املاکش لغو شد.
گالانت از سال 2015 با تاسیس حزب راست گرای «کولانو» وارد سیاست و کنست شد. گالانت پس از موفقیت در انتخابات و راه یافتن به کنست، بهعنوان وزیر ساخت و ساز منصوب شد. او در پایان سال 2018 به حزب لیکود پیوست و بعد از آن در کابینه های نتانیاهو وزارت خانه های مهاجرت، مسکن و وزارت آموزش و پرورش را هم تجربه کرده است.
تغییر وضعیت مرزهای شمال و کرانه باختری، ایده اصلی گالانت
گالانت علی رغم فاصله گرفتنش از سمت های نظامی در سال های اخیر و حضور در کنست و وزارت خانه های مختلف به عنوان یک متحد و همراه کم سروصدای نتانیاهو، اما بارها در خصوص وضعیت امنیتی کرانه باختری و جنین اظهار نظر کرده است. رجوع رسانه ها به او با توجه به سابقه اش در سال های رهبری نیروهای مختلف تیپ های ارتش در کرانه و جنوب، او را همواره یک شخصیت نظامی در اذهان نگه داشته است.
گالانت در دو سال اخیر موضع گیری های زیادی درخصوص لزوم تغییر سیاست حضور ارتش در شمال کرانه باختری و مناطق فلسطینی نشین و واگذار شده به تشکیلات خودگردان براساس توافق اسلو (مناطق الف و ب) داشته است. گالانت پیشتر تاکید کرده که در سایه تشدید تنش و ناامنی در کرانه باختری، ممکن است ارتش این رژیم مجبور به اشغال شمال این منطقه شود.
گالانت در مصاحبه ای با روزنامه عبری زبان «یدیعوت احرونوت» اشاره کرد که با توجه به عدم حضور مدنی و نظامی رژیم صهیونیستی در شمال کرانه باختری، ارتش در این مناطق فعالیت چندانی ندارد و اگر اقداماتی سریع برای پیشگیری از موج عملیاتهای مقاومتی فلسطینیان انجام نشود، این نگرانی وجود دارد که اوضاع از کنترل نیروهای امنیتی خارج شود. گالانت معتقد است که "اگر النقب و الجلیل را از دست بدهیم، تل آویو و قدس را نیز از دست خواهیم داد."
یوآو گالانت در سال 2017 در مصاحبه ای آن زمان جنجالی هم شد در سخنانی مدعی شد خطر پیش روی اسرائیل، تقویت حضور ایران در لبنان و بلندی های جولان است و ایران از طریق گروه های شبه نظامی وابسته به خود و تحت حمایت روسیه، در حال تشکیل هلالی شیعی از کشورهای حاشیه خلیج فارس تا دریای مدیترانه است.[1]
اما گالانت در خصوص کرانه باختری و شرایطی که اسرائیل از جنین تا نابلس با آن روبروست، تفکری هم راستا با نتانیاهو را دنبال میکند. گالانت در دوران حضورش در این مناطق و دیگر موضع گیری هایش سعی کرده است مسئله را خارج از پازل اعراب و یهودی ها (مانند بن گویر و اسموتریچ) ببیند. به طور مثال در ژانویه 2016، نیویورک تایمز نوشته ای از گالانت را منتشر کرد که در آن او می گوید: "بسیار مهم است که رهبران یهودی و عرب با هم در جهت ترویج صلح و برابری در کشور مشترک خود گرد هم آیند." او آن زمان در همین راستا که عضوی از لیکود بود با ایمن عوده، رهبر ائتلاف فهرست مشترک احزاب عربی از چندین شهر عرب نشین سرزمین های اشغالی اسرائیل بازدید کرد.[2]
چالش با اسموتریچ ادامه دار خواهد بود
با نیم نگاهی به روابط گالانت و نتانیاهو و همچنین عملکرد وزیر جدید جنگ نتانیاهو در سال های اخیر، میتوان پیشبینی کرد که نتانیاهو همان مسیر الحاق کرانه باختری در دو سال گذشته را دنبال خواهد کرد و چندان با فضای پرتنش اجتماعی در قدس، نابلس، الخلیل و برخی مناطق عرب نشین مرزی شمالی سرزمین های اشغالی که در سال اخیر یا سال پایانی کابینه پیشین خودش رخ داد همراه نباشد و راه حل نداند.
اما کار برای گالانت در کابینه ای که هم پیمان آن، صهیونیسم مذهبی است چندان ساده نخواهد بود. در بخشی از قرارداد ائتلاف لیکود با صهیونیسم مذهبی آمده است که اسموتریچ به عنوان یک وزیر داخلی در وزارت جنگ بر نهادهای تحت کنترل نهادهای امنیتی و نظامی که امور مدنی در کرانه باختری در ارتباط با فلسطینی ها را اداره می کنند نظارت خواهد کرد. منتقدان این اقدام هشدار دادهاند که این وضعیت میتواند منجر به آشفتگی خطرناک و عدم ثبات در سیاستها شود. انتظار می رود اسموتریچ که به شدت طرفدار شهرک نشینان است، برای ساخت و ساز شهرک های جدید و در عین حال مصادره یا تخریب خانه فلسطینی ها (به بهانه های مختلف) در مناطقی از کرانه باختری رود اردن که به طور کامل تحت کنترل اسرائیل است، تلاش کند.
گانتز وزیرجنگ کابینه لاپید بیانیهای در فیسبوک منتشر کرده و در آن ضمن آروزی موفقیت برای گالانت گفته : "امیدوارم او از ارتش اسرائیل مراقبت کند و به توسعه [تواناییهایش] ادامه دهد. من به او گفتم که از انشعاب وزارت دفاع و عواقب اقدامات افراط گرایان در دولت بسیار نگران هستم که می تواند پیامدهای استراتژیک داشته باشد. من نگرانی واقعی برای امنیت اسرائیل احساس میکنم که اکنون به هوسهای افراطگرایان فاقد تجربه متکی است."
جمع بندی
گالانت در شرایط کنونی، گزینه ای مطلوب برای نتانیاهو خواهد بود تا او را در پیشبرد سیاست هایش در مقابل نوارغزه و کرانه باختری و همچنین مسیر عادی سازی روابط با اعراب، تصمیم گیری بدون نیاز به مذاکره و چانه زنی با وزرایش باشد. اما به واسطه حضور اسموتریچ در یک سمت داخلی وزارت جنگ و بن غفیر در وزارت امنیت داخلی و ابهام در خصوص توانایی گالانت در همراه کردن فرماندهان ارتش با خود در وضعیتی که برخی نگران سرریز شدن تفکرات دولت راست گرای نتانیاهو در ارتش اند، باید منتظر دورانی پرچالش برای گالانت بود.
[1] https://farsi.palinfo.com/9068
[2] https://www.nytimes.com/2016/01/22/opinion/building-the-future-in-israel.html
انتهای پیام/