نگاهی به تاثیرات و عواقب وخیم جنگ اوکراین بر آلمان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "هامبورگر ابند بلات" آلمان در مطلبی به تاثیرات جنگ اوکراین بر آلمان پرداخته و نوشت: حمله روسیه به اوکراین صفحات تکتونیکی سیاست آلمان را تغییر داد و زندگی را برای بسیاری از مردم سخت‌تر کرد. در اینجا این پرسش مطرح است که آیا پرتوی از نور وجود دارد؟ شاید در نهایت.

در ادامه این مطلب آمده است: چراغ ها در نیمه شب در برلین خاموش می شوند. نور در دروازه براندنبورگ برلین ناگهان خاموش می شود. حتی کلیسای جامع کلن که قبلاً مانند فانوس دریایی در تاریکی از دور قابل مشاهده بود، نامرئی شده است.

در فرانکفورت آم ماین، کلیساهای Römer و Paulskirche تاریک هستند، در هامبورگ Michel و در درسدن کلیسای زنان خاموش است. در هایدلبرگ، منظره‌ای از قلعه ای که در شب می‌درخشد، متعلق به گذشته است. در نور مهتاب کم رنگ، قلعه نویشوانشتاین به نظر می رسد که به قلعه ای جن زده تبدیل شده است.

پایان روشنایی حتی در مشهورترین مکان‌های دیدنی و جاذبه‌های توریستی آلمان پیامد مشهود جنگ اوکراین و بحران انرژی ناشی از آن در آلمان است. چه کسی می توانست این شرایط را در شب سال نو 2021 تصور کند؟ این کشور در آن زمان به تازگی یک دولت جدید پیدا کرده بود. برای اولین بار در 16 سال گذشته، آنگلا مرکل نبود که سخنرانی سال نو را انجام داد، بلکه اولاف شولتز با اخم های گاه و بیگاه و تکان دادن سرش، به عنوان صدر اعظم تازه وارد برای حمایت از بازسازی دولت و اقتصاد به سمت حفاظت بیشتر از آب و هوا تبلیغ کرد. دومین موضوع مهم کروناهم در آن زمان بود.

کمتر از دو ماه بعد، در 24 فوریه 2022، روسیه به اوکراین حمله کرد و سه روز بعد شولتز در پارلمان آلمان اعلام کرد: ما در حال تجربه یک نقطه عطف هستیم. این بدان معناست که جهان پس از آن دیگر مانند جهان قبل نیست.

اصطلاح "نقطه عطف" این روزها کلمه ای غالب شده است. مورخ آندریاس رودر، که در حال حاضر استاد مدعو در دانشگاه جان هاپکینز در واشنگتن است، حتی مشاهده می کند که این کلمه آلمانی به طور مرتب در بحث های سیاسی در ایالات متحده نقل می شود.

این مورخ بزرگ در سخنانی گفت: برخی مقاطع زمانی همیشه از منظر نزدیک کمتر تماشایی به نظر می‌رسند تا از راه دور. من مطمئن هستم که ما فقط با گذر زمان مناسب به طور کامل متوجه خواهیم شد که سال 2022 دیدگاه ما را نسبت به جهان به شدت تغییر داده است.

حالا این مسئله واضح است که جنگ اوکراین صفحات تکتونیکی سیاست خارجی و امنیتی آلمان را تغییر داده است. این امر به ویژه در میان سبزها در دولت ائتلافی مشهود است که قطعاً به صلح طلبی پشت کرده اند. نقطه عطف این است که آلمان نمی تواند خود را از دنیای بزرگ و بد بیرون منزوی و جدا کند.

با این حال، این بدان معنا نیست که جهت گیری سیاست خارجی آلمان کاملا روشن شده است. رودر می‌گوید: آنچه هنوز وجود ندارد این است که از سیاست مداخله مرکل به یک استراتژی ژئوپلیتیک واقعی برسیم. آلمان و اروپا خود را بین بازیگران بزرگ ایالات متحده، چین، هند و روسیه در کجا قرار می دهند؟ به ویژه، نگرش نسبت به چین مبهم است؛ آیا منافع اقتصادی باید همچنان اولویت داشته باشد، یا اکنون موضوع پایان دادن به وابستگی به دیکتاتوری است.

این روزنامه آلمانی در ادامه این گزارش نوشت: این جنگ نه تنها اساساً سیاست آلمان، بلکه جامعه آلمان را نیز تغییر داد. جرالد کناوس، دانشمند علوم اجتماعی در این باره می‌گوید: یک سال پیش، اکثر آلمانی‌ها، از جمله افراد جوان‌تر، احتمال بمباران شهرهای اتحادیه اروپا در طول عمرشان را رد می‌کردند. اکنون این سناریو دیگر کاملاً غیر واقعی نیست. کناوس که تحلیلگر اتریشی ساکن برلین است و پیشگام توافقنامه پناهندگان اتحادیه اروپا و ترکیه در سال 2016، موضع روشنی در بحث در مورد تحویل تسلیحات به اوکراین اتخاذ کرده است: او می گوید کاملاً طرفدار این رویکرد از جمله درباره تحویل تانک ها است.

اوکراینی ها از نظر موجودیتی توسط جنگ تهدید می شوند و این نیز موجی از تمایل به کمک در آلمان را برانگیخته است. اما در این میان، واضح است که جنگ برای مدت بسیار طولانی ادامه خواهد داشت و این امر بسیاری از شهروندان آلمان را تحت فشار قرار می دهد. به عنوان مثال هزینه های انرژی را در نظر بگیرید: کریستوف بوتروگ، محقق فقر توضیح می دهد: تا به حال، هرکسی که مجبور بود بیش از ده درصد درآمد خالص خود را صرف انرژی خانوار کند، فقیر انرژی محسوب می شد. این شرایط اکنون تا حد متوسط ​​جامعه نفوذ کرده است. همراه با افزایش شدید اجاره بها، به این معنی است که بخش بزرگی از خانوارهای مستاجر باید بیش از 40 یا حتی 50 درصد از درآمد خود را برای مسکن، گرمایش و برق خرج کنند.

ائتلاف موسوم به چراغ راهنمایی به رهبری اولاف شولتز در آلمان در تلاش است تا با بسته های امدادی، بدترین ها را برای شهروندان کاهش دهد. اما دولت نمی تواند تا ابد به همین منوال ادامه دهد. فرانک والتر اشتاین مایر، رئیس جمهور فدرال آلمان در پایان ماه اکتبر، از دورانی ضد باد سخن گفته و در این باره هشدار داده و گفت: سال‌های سخت‌تر و سال‌های سخت‌تری در پیش رو داریم. به گفته وی این هشدار ممکن است در گوش برخی مانند تمسخر به نظر برسد، و با این حال این بحران می طلبد که دوباره بیاموزیم.

بارها و مشکلات دیگری هم در راه است. تعداد پناهندگان احتمالاً در زمستان امسال افزایش می یابد. جرالد کناوس، کارشناس مهاجرت حتی هشدار می دهد: آلمان و کل اتحادیه اروپا باید برای موج پناهندگانی آماده شوند که از دهه 1940 در اروپا وجود نداشته است.

وی سه دلیل برای این امر می‌داند: اول، حملات پهپادی به مراکز شهرهای اوکراین، که هنوز در تابستان نسبتاً امن به نظر می‌رسیدند. دوم، تخریب هدفمند شبکه برق اوکراین و سوم، بازی مداوم با ترس از سلاح های کشتار جمعی.

به گفته کناوس، تهدیدهای پوتین همچنین هدف استراتژیک ایجاد جریان پناهجویان و در نتیجه بی ثبات کردن جوامع غربی را مد نظر دارد. پوتین روی ترس از مهاجرت که به دوستان راست‌گرای پوپولیست خود در غرب کمک می‌کند حساب می‌کند. به اعتقاد کناوس او باید در تحقق این هدف شکست بخورد.

در بخش پایانی این مطلب آمده است: مطمئناً همچنین این مسئله دلگرم‌کننده است که ناتو و اتحادیه اروپا تا کنون قاطعانه و به‌عنوان یکپارچه عمل کرده‌اند، جدای از معدود عواملی مانند رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه و ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان. جرالد کناوس معتقد است که اگر غرب در دفاع از دموکراسی اوکراین موفق شود، این نقطه عطف حتی می تواند تبدیل به یک چرخش به سوی بهتر شود. زیرا در آن صورت ما در اروپای صلح‌آمیزتر، انسانی‌تر و امن‌تر زندگی خواهیم کرد. به گفته وی این یک چشم‌انداز مثبت و بسیار مورد نیاز خواهد بود. حداقل در این صورت مناره های کلیسای جامع کلن دوباره می درخشند.

انتهای پیام/