افزایش مرگ پناهجویان در مسیر فرار به اروپا به دلیل سیاست های سختگیرانه کشورهای اروپایی
سازمان بین المللی مهاجرت در گزارشی اعلام کرد که تعداد فوتی های پناهجویان در مسیر های زمینی و دریایی برای رسیدن به اروپا از جمله به دلیل سیاست های سختگیرانه مرزبانان اروپایی نسبت به سال گذشته افزایش چشمگیری داشته است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، نشریه "دی سایت" آلمان در مطلبی نوشت: سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) در برلین اعلام کرد که حداقل 5684 نفر از آگوست 2021 تا سپتامبر سال جاری در راه فرار به اروپا جان خود را از دست دادند. بر این اساس تعداد فوتی ها هم در مسیرهای فرار زمینی و هم در دریای مدیترانه نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش یافته است.
طبق گزارش IOM، از آگوست 2021 حداقل 2836 نفر در دریای مدیترانه جان خود را از دست داده و یا مفقود شده اند. در بازه زمانی 2019/2020، این سازمان 2262 کشته و مفقود در این مسیر ثبت کرده بود.
IOM افزایش تعداد مرگ و میر پناهندگان را از جمله به شکست ساختاری در ایجاد راه های فرار مناسب و ایمن برای پناهجویان نسبت داد. این نهاد بین المللی اعلام کرد که با این حال، اگر به پناهندگان نیازمند به سرعت و به طور مؤثر کمک شده بود، میشد از بسیاری از مرگها جلوگیری کرد.
سازمان ملل متحد با اشاره به گزارش های بازماندگان اعلام کرد که گمان می رود حداقل 252 نفر در نتیجه به اصطلاح طرح به عقب راندن پناهندگان توسط مرزبانان اروپایی جان خود را از دست داده اند. بر این اساس مرگبارترین عقب نشینی ها در مدیترانه مرکزی (97)، در شرق دریای مدیترانه (70) و در مرز یونان و ترکیه (58) بوده است. در غرب مدیترانه، 23 مورد مرگ از این قبیل به IOM گزارش شد که چهار مورد دیگر در مرز بلاروس و لهستان بود.
IOM از سال 2014 به عنوان بخشی از پروژه موسوم به مهاجران گمشده ارقام مربوط به پناهندگان مرده و مفقود را جمع آوری کرده است. این سازمان گفت که از زمان شروع این مستندسازی بیش از 29000 نفر در مسیرهای فرار به اروپا جان خود را از دست داده اند. برای بیش از نیمی از مردم، حتی نمی توان کشور مبدا را تعیین کرد.
جولیا بلک، نویسنده این گزارش، گفت، در مجموع، IOM از سال 2014 تاکنون 52 کشور مبدا را برای مرگ مهاجران ثبت کرده است. بر اساس گزارش IOM، بیشتر کشته شدگانی که می توان کشور مبدا آنها را مشخص کرد، از سوریه بوده اند. بلک گفت: مقیاس این موضوع و تأثیری که این مسئله بر خانوادهها و جوامعی که با پروندههای حلنشده افراد ناپدید شده دست و پنجه نرم میکنند می گذارد به این معنی است که هیچ راهحلی برای این مشکل بدون همکاری مقامات وجود ندارد.
انتهای پیام/