خطر کمبود طبیب در ترکیه؛ هر روز ۷ پزشک در صف مهاجرت

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، همزمان با بحران اقتصادی 2 سال اخیر ترکیه که ده ها میلیون شهروند را در تنگنای بسیار دشوار قرار داده، موج مهاجرت نیز رو به فزونی است.

گزارش ها نشان می دهد که در سال 2021 و 2022 میلادی، از بین همه گروه های فارغ التحصیل دانشگاهی ترکیه، این پزشکان هستند که بیشترین آمار مهاجرت را ثبت کرده و راه اروپا را در پیش گرفته اند.

روزنامه قرار چاپ آنکارا، امروز عکس و تیتر صفحه نخست خود را به این موضوع اختصاص داده و به بیان ابعاد مهم دلایل مهاجرت پزشکان از ترکیه پرداخته است.

با آن که اعتراضات مداوم پزشکان در مورد شرایط کاری و همچنین موج مهاجرت آنان به یک معضل جدی تبدیل شده، اما دولت باغچلی رهبر تندرو حزب حرکت ملی و شریک اردوغان در ائتلاف جمهور، امروز برای سومین بار در سال جاری میلادی، به آنها تاخت و پزشکان را مشتی آدم منفعت طلب دانست.

او با الفاظی تند، از دولت درخواست کرد که حق شهروندی ترکیه را از رئیس اتحادیه پزشکان سلب کرده و شناسنامه و گذرنامه او را ضبط کند!

هر روز 7 پزشک برای رفتن، اقدام می کنند

نظام بهداشت و سلامت ترکیه در برابر ویروس کرونا، کارنامه قابل قبولی ارائه داد و علاوه بر پزشکان و متخصصین، نیروهای پرستاری و پیراپزشکی، سربلند از آن آزمون وحشتناک بیرون آمدند. اما به گفته بسیاری از تحلیل گران، مواجهه دولت اردوغان و به ویژه خود شخص رئیس جمهور با مطالبات پزشکان، بسیار نامتناسب بود و اثرات منفی سخنان اردوغان، در سال 2021 میلادی، موجب کوچاندن بسیاری از پزشکان شد. اما در سال 2022 میلادی، روند مهاجرت باز هم شتاب بیشتری گرفت.

گزارش روزنامه قرار نشان می دهد که اتاق پزشکان، در تازه ترین گزارش خود، آمار و ارقامی از مهاجرت دکترهای توانمند ترکیه را ارائه کرده که موجب نگرانی مقامات وزارت بهداشت شده است. بر اساس این گزارش، در 9 ماهه اول سال 2022، 1938 نفر از پزشکان، درخواست صدور گواهی و مدارک اولیه برای مهاجر را ثبت کرده اند.

آلمان، تمساحی که ترکیه را می بلعد

آلمان، برای بسیاری از مردم ترکیه، یک کشور بسیار آشنا است و در مقایسه با دیگر کشورهای اروپایی، نزدیک تر به نظر می رسد. چرا که از نخستین سالیان قرن بیستم، کوچ کارگران ترکیه به آلمان آغاز شده و گفته می شد هم اکنون بیش از 2 میلیون شهروند ترکیه ای ساکن آلمان هستند.

علاوه بر این آشنایی قدیمی، مساله دیگری که هست، اشتیاق نظام کار، تولید، خدمات و بهداشت و سلامت آلمان به جذب نیروهای تازه نفس است که مورد توجه پزشکان ترکیه نیز قرار گرفته و اساساً مهاجرت به آلمان برای پزشکان ترکیه تبدیل به یک موج فراگیر شده است.

پروفسور نرگس اردوغان رئیس اتاق پزشکی استانبول از سوی دیگر گفته است: «من به خوبی به خاطر دارم، در کل سال 2012 میلادی، در سراسر ترکیه، تنها 59 پزشک برای کار در خارج از کشور درخواست صدور مدارک کردند. ولی الان ما با شرایطی روبرو هستیم که حتی دانشجویان ترم اولی هم از همین حالا مهیای رفتن هستند. وقتی از دانش آموزان سال اولی در مورد برنامه هایشان سوال می کنیم، بخش مهمی از آنها می گویند که آلمانی یاد خواهند گرفت».

دلایل مهاجرت پزشکان از ترکیه

یکی از مشکلات فرهنگی رایج در اغلب استان های ترکیه، خشونت بستگان بیماران علیه پزشکان است. سالی نیست که چند پزشک مورد ضرب و شتم قرار نگیرند و حتی چند نفر نیز به شدت مجروح شده یا جان خود را از دست داده اند. با این که این آسیب اجتماعی و فرهنگی به یک معضل مهم و سراسری تبدیل شده، اما دولت و دستگاه قضا برای پایان دادن به این رویه، تدبیری نیندیشیده اند. در کنار این موضوع، مشکلات جدی دیگری نیز وجود دارد.

به محض پایان خطرات گسترده دوران شیوع کرونا، در چندین استان ترکیه، راهپیمایی مسالمت آمیز پزشکان و پرسنل درمان برگزار شد. آنان مطالبات صنفی خود را از مجاری قانونی پیگیری کردند اما هرگز جوابی به آنها داده نشد.

مقررات وضع شده در حوزه سلامت نمی تواند به اندازه کافی ناراحتی های مربوط به خشونت اجتناب ناپذیر، ساعات طولانی کار و دستمزد ناکافی را کاهش دهد. پزشکان با رفتن به خارج از کشور راه خود را پیدا می کنند.

مهاجرت پزشکان به دلیل شرایط سخت اقتصادی، تصور محدود شدن آزادی اندیشه و تأثیر محیط سیاسی شتاب گرفت. ارجح ترین کشور آلمان بود که درهای خود را به روی قدرت "افراد آموزش دیده آماده" گشود.

اعتراضات پزشکان ترکیه از این قرار است:

1.فقدان امنیت شغلی و خشونت اعمال شده از سوی همراهان بیمار علیه پزشکان در درمانگاه ها و بیمارستان ها.

2.دستمزد پایین پزشکان که به خاطر افزایش تورم در دو سال اخیر، کفاف هزینه ها را نمی دهد و در مقایسه با دستمزد پزشکان اروپا، بسیار در سطح پایینی است.

3.شیفت ها و ساعات طولانی خدمت در مراکز درمانی دولتی و معاینه بیش از یکصد بیمار در یک شیفت کاری.

دکتر مسعود متخصص بیهوشی 38 ساله که در یک بیمارستان خصوصی در استانبول کار می کند، درباره شرایط کاری خود گفته است: «به دو دلیل مهم یعنی به خاطر خشونت علیه کارکنان مراقبت های بهداشتی وهمچنین تورم بالا، به همراه خانواده خود به آلمان خواهم رفت. ما تمام امید خود را به آینده از دست داده ایم. وقتی با همکاران و دوستان نزدیکم صحبت می کنم، متوجه می شوم که همه آنها درمانده هستند. همه در حال بررسی گزینه های جایگزین هستند. ما سخت کار می کنیم، اما پولی که دریافت می کنیم هیچ ارزشی ندارد. ما در معرض خشونت، ضرب و شتم و حملات همراهان بیماران هستیم و تمام انگیزه هایمان را از دست داده ایم».

این متخصص ترکیه در ادامه گفته است: «دولت، عملاً ما را همچون اهریمن به مردم معرفی می کند. ما در حال حاضر فداکاری های زیادی در این حرفه انجام می دهیم. ولی دیدید که رئیس جمهورمان، به راحتی گفت: مهم نیست، بگذارید پزشکان بروند! باور کنید همین یک جمله او، نقش زیادی در تصمیم من برای رفتن به خارج از کشور داشت».

خبرگزاری فرانسه در یک گزارش مفصل به بررسی وضعیت کار پزشکان در ترکیه پرداخته و نوشته است: «پزشکان شاغل در اروپا در مقایسه با ترکیه درآمد بیشتری دارند. به عنوان مثال، یک پزشک متخصص در یک بیمارستان دولتی در ترکیه نهایتاً 1000 دلار درآمد دارد. این مبلغ، 3 برابر درآمد یک کارگر عادی است اما در عوض، کمتر از یک هفتم درآمد یک پزشک در کشورهای اروپایی است».

ترکیه در آستانه قحطی پزشک

دکتر سلیمان کایناک رئیس اتاق پزشکان ازمیر گفته است: «وقتی که شما یک پزشک باشید و در یک بیمارستان دولتی، هر ساعت 12 بیمار نزد شما بفرستند و برای معاینه هر کدام از آنان 5 دقیقه وقت داشته باشید و این سیکل معیوب و سنگین 7-8 ساعت ادامه پیدا کند، مانند اغلب همکاران من، دچار درهم شکستگی روانی می شوید. من همین الان در ازمیر، شاهد این هستم که همه دانشجویان سال آخر پزشکی، از حالا برنامه ریزی کرده اند که سال آتی در اروپا کار کنند. اکثر کارکنان بهداشت و درمان، به دلیل شرایط سخت کاری و دلایل اقتصادی وارد فاز افسردگی شده اند. لذا من هشدار می دهم و می گویم، نزدیک به 3 هزار پزشک دیگر نیز در حال برنامه ریزی برای خروج از کشور هستند. با این وصف، ما با کمبود پزشکان واجد شرایط مواجه خواهیم شد».

کارشناسان معتقدند که دولت برآمده از حزب عدالت و توسعه، به منظور تقویت جایگاه اجتماعی و سیاسی، با سوق دادن مردم به بیمارستان ها و درمانگاه های دولتی بدون امکانات، بیماران و پزشکان را در شرایط دشواری قرار داده و آنان عملاً وارد بن بست می شوند.

انتهای پیام/