ابراهیم قنبریمهر، پیشکسوت سازسازی درگذشت
ابراهیم قنبریمهر از پیشکسوتان سازسازی موسیقی ایران بود که امروز دار فانی را وداع گفت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ابراهیم قنبریمهر از پیشکسوتان سازسازی موسیقی ایران بود که بیشتر اهالی موسیقی سازهای ساخته شده به دست او را از بهترین و با کیفیتترین سازها میدانند.
در همین زمینه سیدعباس سجادی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم گفت: حدود یک ماهی میشد که استاد قنبریمهر دچار عارضه ریوی شده بود. دیشب حالش بد میشود و او را به بیمارستان منتقل میکنند. از آنجایی که استاد پیشتر عمل قلب انجام داده بود، به پیشنهاد پزشکان به بیمارستان شهید رجایی منتقل میشود.
وی ادامه داد: او در بیمارستان دچار عارضه کم کاری کلیه میشود و دیالیز هم جواب نمیدهد. در نهایت بامداد امروز 21 مرداد 1401 درگذشت.
سجادی همچنین تاکید کرد: زمان و مکانِ مراسم تشییع و تدفین استاد قنبریمهر هنوز مشخص نیست. اما خانواده مرحوم قنبریمهر در تلاشند تا این مراسم با مراسمِ تشییعِ زندهیاد هوشنگ ابتهاج همزمان نشود تا برای هر دو عزیز مراسمی شایسته برگزار شود.
ابراهیم قنبریمهر، مرداد ماه 1307 در تهران متولد شد. در ششسالگی پدرش را از دست داد. پس از تحصیل تا پنجم ابتدایی برای امرار معاش به کارهای مختلفی از جمله نجاری روی آورد. با توجه به علاقهای که به موسیقی داشت، پس از چند سال و زمانی که امکانات فراهم شد، تصمیم گرفت تا برای یادگیری موسیقی و نوازندگی ویلن نزد ابوالحسن صبا برود. پس از گذراندن یک دوره نتنویسی و آشنایی با گامهای موسیقی ایرانی و غربی و یادگیری نوازندگی، صبا پیشنهاد ساخت ویلن را به وی میدهد و او را به سورن آراکلیان معرفی میکند تا از اطلاعات و مطالعات نظری وی آگاه شود. وی با استفاده از راهنماییهای ابوالحسن صبا و سورن آراکلیان به ساخت ویلن پرداخت. او در سال 1334 کارگاه سازسازی وزارت فرهنگ و هنر را تاُسیس کرد.
قنبریمهر در سازهای ایرانی تغییراتی ایجاد کرد تا مشکلات این سازها را کمتر یا برطرف کند. از جمله این فعالیتها میتوان به تنظیم فاصله گوشی، ثابت کردن خرک سهتار، تثبیت پردههای تار و سهتار با فلز، تغییر سرپنجه تار و سهتار به قالب گیتار، ایجاد شیار در اطراف دهانه کاسه و نقاره تار، طراحی ساز کروماتیک سنتور، تغییرات در سازهای قانون و کمانچه اشاره کرد.
از دیگر فعالیتهای او، ابداع تکنیکی در تزئین سازها با بهرهگیری از تلفیق ورق برنج و چوبهای زینتی معروف به «مِهرکاری» است که استادان سازنده ساز، نام آن را از پسوند فامیل قنبریمهر گرفتهاند.
انتهای پیام/