صورت های مالی غیراستاندارد عامل تصمیمات هیجانی سهامداران در بورس ایران است

به گزارش خبرگزاری تسنیم، ایرج نوروش چهره ی نام آشنای علم حسابداری ایران در همایش تخصصی مالی و حسابداری برگزارشده توسط گروه نرم افزار حسابداری محک گفت: اساسا حسابداری باید خدمات اجتماعی بدهد. در بورس تنها جایی است که ما می توانیم محصولات خود که همان صورت های مالی است عرضه کنیم. به عنوان مثال در بورس وقتی که صورت های مالی به کار کسی نیاید، ارزشی ندارد، ارزش وقتی است که این صورت های مالی طبق استاندارد های جهانی باشند تا به حقایق هم نزدیک شوند.

وی ادامه داد، مثلا شاید شرکتی 10 میلیون سود نشان دهد ولی ما وقتی استاندارسازی کنیم مثلا شرکت 2 میلیون هم زیان ده باشد. صورت های مالی اگر در بورس می خواهد بیایند باید حتما استانداردهای گزارش دهی بین المللی در آنها ها اجرا شود.یکی از مصارف اصلی صورت های مالی، بازار سرمایه است. اگر در این صورت های مالی شفافیت وجود داشته باشد محل بسیار خوبیست برای جمع آوری سرمایه مردم و سرازیر کردن آن ها به سمت شرکت ها، تا صنایع هم از آن ها  استفاده کنند و بتوانند به توسعه کسب و کار خود بپردازند که در این خصوص می توان گفت زیر ساخت حسابداری، حسابداری مالیه است. اگر اینجا درست شود بقیه جاها هم در بازار سرمایه درست می شود.

این استاد دانشگاه گفت: اهمیت استفاده استانداردهای گزارش دهی بین المللی در بازار سرمایه این است که می تواند باعث شود که سرمایه گذار خارجی مستقیم و غیر مستقیم به سمت شرکت های ما بیاید، همه دنیا به دنبال سرمایه گذار غیر مستقیم خارجی هستند ما هم اگر به دنبال این موضوع هستیم باید زیر ساخت های آن را فراهم  و الزامات لازم را رعایت کنیم، پایبندی به این الزامات سبب می شود که از کشور های دیگر پول سرازیر شود به کشور ما که محل توسعه ای برای صنایع و شرکت های ما می شود.

ما اگر صورت های مالی خود را  درست و شفاف کنیم مردم دیگر به صف های خرید و فروش نگاه نمی کنند و همین مسئله است که کارایی بورس ما را از بین برده است. وقتی این صورت های مالی شفاف نیستند و طبق استاندار ها عمل نمی کنند این می شود که شرکتی که زیان ده است با یک خبر همه در صف های خرید آن نشسته اند و تحت تاثیر جو های روانی و سفته بازان قرار می گیرند.

وی افزود، در صورت رعایت الزامات استانداردهای گزارش دهی بین المللی  و عضویت در سازمان iosco، سهام شرکت های ایرانی از طرف سرمایه گذاران خارجی قابل خریداری است. این  موضوع به معنای ورود سرمایه خارجی به کشور است  که امری بسیار خوب و مفید برای اقتصاد پر چالش ایران محسوب می‌شود.

نوروش گفت: اگر تورم و مالیات را در صورت های مالی لحاظ نکنیم مشخص است که ترازنامه ی ما خیلی مشکل دارد و حقیقی نیست. دقیقا همین مسائل است که بورس ما را خراب کرده و بازار سرمایه را جولانگاه سفته بازان تبدیل کرده است.

به عنوان مثال تمام قدرت بازار ما دست حقوقی هاست و آن ها می توانند صف های خرید و فروش درست کنند و همین می شود و همین مسئله است که باعث می شود کسی صورت های مالی را بررسی نکند. شما درصد مالکیت حقوقی ها در شرکت های بزرگ دنیا را نگاه کنید که بسیار کم است اما مثلا در کشور ما در سال گذشته 80 درصد سهام شرکت ها در دست حقوقی ها بود.یا مثلا همین بحث حجم مبنا، که مثلا اگر کمتر از 5 درصد سهمی در روز معامله شود، سهمی معامله نمی شود، که این قطعا اشتباه است و متاسفانه نظیر این دست قوانین اشتباه در بورس ما بسیار است.

وی ادامه داد: مورد بعدی  ارزش های اسمی دستوری، که هیچ ارزشی ندارد. ارزش اسمی بنای  بازار ماست و ما افزایش سرمایه ها را ارزش اسمی می دهیم یا مورد دیگر اینکه مثلا اگر شرکتی می خواهد افزایش سرمایه دهد نیاید از سود های شرکت برداشت کند در هیچ جای دنیا اینطور نیست، باید از اورده نقدی افزایش سرمایه رخ دهد که ما کمتر شاهد همچین موضوعی هستیم. شما نگاه کنید در دنیا وقتی اسم افرایش سرمایه می آید سهم افت می کند، چون می گویند این شرکت نتوانسته از نهادهای مالی تامین سرمایه کند و رو به افزایش سرمایه آورده است اما در کشور ما دقیقا برعکس است و افزایش سرمایه اتفاقا مردم را به خرید سهام شرکت ها حریص تر می کند. در واقع این افزایش سرمایه ها باعث ویران شدن شرکت های ماست.

نوروش در خاتمه گفت: در خصوص مجوز غیر مجاز تجدید ارزیابی، ذکر این نکته الزامی است که تجدید ارزیابی برای جاهایی است که تورم پایین است نه کشور ما که تورم های بالا را شاهد است. همچنین افزایش سرمایه  از محل تجدید ارزیابی هم در مجوز های استانداردهای گزارش دهی بین المللی مجاز نیست و معنایی ندارد. این ها نکاتی هستند که از منظر علم حسابداری برای بازار سرمایه ما تهدید محسوب میشود و تا وقتی همتی برای اصلاح آن ها وجو نداشته باشد عملا صحبت از ارتقای بازار سرمایه بی معناست.

انتهای پیام/