وعده گازی اردوغان در ترکیه به کجا رسید؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه اعلام کرده که انتقال گاز طبیعی از ساکاریا به استان های ترکیه در سال 2026 میلادی به اوج خود خواهد رسید.

چنین چیزی به این معنی است که انتقال گاز از میادین دریای سیاه به استان های ترکیه در سال 2023 میلادی، صرفاً معنا و مفهوم نمادین دارد و اردوغان می خواهد از این موضوع، استفاده سیاسی به عمل بیاورد.

به عبارتی دیگر، در شرایطی که قیمت سوخت و حامل های انرژی در ترکیه به یک رکورد تاریخی رسیده و حزب حاکم این کشور، حتی با انرژی هم برخورد سیاسی دارد.

جنجال بسیار در مورد کشف میادین گازی

دو سال پیش بود که حزب حاکم ترکیه، یک سر و صدای رسانه ای عظیم به پا کرد و اعلام شد که کشف یک میدان گازی عظیم در دریای سیاه به دست مهندسین و متخصصین ترک، به زودی ترکیه را از وابستگی انرژی خواهد رهانید.

برای کشوری که سالانه بین 45 تا 55 میلیارد دلار از حساب خود را صرف خرید و واردات منابع انرژی می کند، کشف گاز طبیعی، یک اتفاق مهم است. اردوغان اصرار داشت که در مراسم معرفی میدان گاز ساکاریا، اعلام کند که فاتح دونمز وزیر انرژی و منابع طبیعی ترکیه برای این پروژه زحمت فراوانی کشیده، اما افتخار اصلی به وزیر اسبق انرژی، یعنی  به داماد ارشد رئیس جمهور یعنی برات آلبایراک تعلق دارد که نخستین گام ها را برداشته است!

ترکیه در دو سال اخیر مجبور شده برای استخراج گاز از میادین کشف شده در ساکاریا در سواحل دریای سیاه، هزینه های کلانی پرداخت کند و تکنولوژی لوله کشی زیر دریا را به کمک چند کشور خارجی انجام دهد.

مدتی پیش، یک کشتی عظیم به همین منظور خریداری و به دریای سیاه منتقل شد. سپس مراسم افتتاح پروژه لوله کشی اولیه زیر دریا برگزار شد و اردوغان در این مراسم سخنرانی کرد.

او اعلام کرد:«ما انرژی را نه عرصه تنش و درگیری بلکه کلید همکاری منطقه‌ای می‌دانیم. ما در مسیر رسیدن به استقلال در تامین منابع انرژی هستیم و با انتقال گاز طبیعی (دریای سیاه) درسه ماهه نخست 2023 به، منازل از یک مرحله روانی مهم دیگر عبور خواهیم کرد. در سه ماهه اول سال 2023 روزانه 10 میلیون متر مکعب گاز طبیعی که در فاز اول تولید خواهد شد را به سیستم انتقال ملی خود وارد می‌کنیم. اما میزان تولید میدان گازی ساکاریا در سال 2026 به اوج خود می‌رسد. تا زمانی که ترکیه را به کشوری تبدیل کنیم که مشکل امنیت تامین انرژی خود را به طور کامل حل کند، به مبارزه خود به شکل چند وجهی ادامه خواهیم داد.»

اردوغان در حالی وعده 4 سال دیگر داده که در سال آتی میلادی، انتخابات سراسری برگزار می شود و شواهد متعدد، نشان دهنده این است که حزب عدالت و توسعه شکست می خورد و و قدرت به مخالفین اردوغان و باغچلی واگذار خواهد شد.

4 پادشاه، 4 کشتی

رجب طیب اردوغان رهبر حزب عدالت و توسعه و رئیس جمهور ترکیه، ابایی از این ندارد که عشق و ارادت به پادشاهان عثمانی را بر زبان بیاورد. او قبلاً بزرگترین پل استانبول را به نام یاووز سطلان نامگذاری کرد و سپس دستور داد کلیه کشتی های اکتشاف و استخراج نفت و گاز نیز به نام پادشاهان عثمانی نامگذاری شوند.

هم اکنون سه کشتی عظیم ترکیه با نام های سلطان سلیمان قانونی، سلطان سلیم و سلطان محمد فاتح در مدیترانه و در حوالی قبرس مشغول فعالیت هستند و کشتی چهارم نیز با نام سلطان عبدالحمید خان، به زودی فعالیت خود را شروع می کند.

ترکیه و رکوردشکنی سوخت

این روزها قیمت بنزین، گازوئیل و گاز طبیعی در ترکیه به یک رکورد تاریخی رسیده است. هر لیتر بنزین در ترکیه به 28 لیره و هر لیتر گازوئیل نیز به 30 لیره رسیده است. این قیمتی است که تاکنون در تاریخ ترکیه سابقه نداشته و کل سیستم ترابری کالا و حمل و نقل شهری و همچنین کشاورزی ترکیه به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است.

زمانی می توانیم اهمیت قیمت 28 لیره ای بنزین در ترکیه را در کنیم که به خاطر بیاوریم میلیون ها خانوار این کشور، ماهانه با کف حقوق و دستمزد 4 هزار لیره ای موسوم به (اصغری اجرت)، زندگی را به سختی به سر می برند.

به عبارتی، این دستمزد، معادل یکصد و پنجاه لیتر بنزین در ماه است و دیگر هیچ! البته مساله فقط بنزین نیست و گاز طبیعی نیز در یک هفته اخیر، برای هشتمین بار در سال جاری میلادی گران شد.

هر خانوار ترک، در صورتی که در نهایت صرفه جویی و در یک منزل مسکونی کوچک زندگی کند، دست کم 1 هزار لیره، بابت برق، گاز و آب آشامیدنی پرداخت می کند. این یعنی یک چهارم از کل درآمد اغلب خانواده های فقیر.

سناریوهای ترکیه برای منابع انرژی

در چند روز گذشته، امضای توافق نامه گازی بین اتحادیه اروپا، رژیم صهیونیستی و مصر، موجب آن شد که یکی از مهمترین اهداف انرژی ترکیه در شرق مدیترانه، عملاً به چالش کشیده شود.

ترکیه قبلاً به دنبال آن بود که پس از عادی سازی روابط خود با رژیم صهیونیستی و مصر، خط لوله ای زیر آب های شرق مدیترانه کار بگذارد و گاز سواحل سرزمین های اشغالی را از طریق خاک خود، به اروپا منتقل کند. اما حالا که اروپایی ها نیاز اضطراری به گاز اسرائیل دارند، این پروژه عملاً به هوا رفته و قرار است گاز استخراج شده، در مصر به شکل مایع در بیاید و سپس با کشتی های عظیم، به سوی اروپا به راه بیفتد. این یعنی ابطال یکی از اهداف مهم ترکیه برا ی دست یافتن به درآمد کلان ترانزیت انرژی در شرق مدیترانه.

ترکیه علاوه بر کسب درآمد از انتقال نفت و گاز روسیه و جمهوری آذربایجان و انتقال نفت اقلیم کردستان عراق، راه های دیگری را هم آزموده و واردات خود را در مسیر تقویت و توسعه روابط با لیبی، نیجریه، قطر و الجزایر دنبال می کند. با این حال، رسیدن به استقلال و رها شدن از وابستگی در تامین منابع سوخت، رویای دوردستی است و تابلوی کنونی، نشان دهنده این است که ترکیه در سالیان آتی نیز، بخش اعظم نیاز انرژی خود را از طریق واردات تامین خواهد کرد.

انتهای پیام/