شورای شهر: حال نهاد فرهنگی- هنری شهر تهران خوب است

به گزارش خبرگزاری تسنیم، در خصوص واکنش مثبت اخیر رئیس و اعضای شورای اسلامی شهر تهران نسبت به گزارش عملکرد سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نکاتی مستتر است که ذکر آن برای آینده این سازمان در پرتو تغییر و تحولاتی که در مدیریت جدید شهری همه ارکان شهرداری را فراگرفته و همچنین در سایه  برنامه ریزی و بودجه بندی ضروری به نظر می رسد:

«هماهنگی» با مجموعه‌ای از سازوکارهای ساختاری تحقق می‌یابد و نیل به اهداف سازمانی را تسهیل می‌کند. «هماهنگی» فرایندی است که طی آن همه بخش‌های یک کل برای کسب هدف مشترک ترکیب می‌شوند. این یکپارچگی، هماهنگی همسو نگری است که با اتخاذ راهبرد  مناسب در زمینه‌های مدیریت منابع انسانی، اخلاق، فرهنگ سازمانی، رهبری و ..می‌تواند به هم افزایی، بهبود فرایندها و بهره وری و عملکرد منجر شود.

از این حیث یکی ازمواردی که به پویایی و کارآمدی سازمان‌ها به ویژه سازمان‌های فرهنگی و هنری کمک شایانی می‌کند ساختار، مدیریت و فعالیت‌های آنها و همگرایی و هماهنگی  با نهاد فرادست و هم ماموریت  است.

سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در دوره مدیریتی اخیر خود و به ویژه در دوران شیوع همه گیری ویروس کرونا فعالیت فرهنگی و هنری و خدمات قابل توجهی ارائه کرده که به رغم همه محدودیت‌های ناشی از این بیماری و به گواه اعضای شورای اسلامی شهر تهران،  نارسایی‌ها و مشکلات را پشت سر گذاشت.

این گونه فعالیت‌ها و تأثیر فوق العاده آن بر روح و جان انسان‌ها ضرورت توجه بیشتر و تخصصی‌تر به این حوزه را آشکار می‌کند.

داشتن استراتژی معین، استفاده  از کادرهای تخصصی، استفاده از پتانسیل  مدیران درون سازمانی، الگوها و مدل های مطلوب فرهنگی، تعریف مشخص از فعالیت های سازمان، تمایل به اهداف ذاتی، توجه  به مطلوبیت فرهنگی در ارایه خدمات و داشتن  اهداف بلند مدت و کوتاه مدت  از رویکردهای جدید مدیریت سازمان فرهنگی هنری است .

فعالیت‌های گسترده و متنوع سازمان، اقبال خوب شهروندان، رضایت جامعه متدین  و عملکرد فرهنگی مبتنی بر مذهب  و اشاعه فرهنگ دینی این سازمان در دوره مدیریت کنونی و با ایجاد همگرایی و تعامل با معاونت اجنماعی شهرداری توانسته است نظر نهادهای آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان صدا و سیما و  شورای شهر را جلب کند و از سویی دیگر مامن فرهنگی خانواده‌ها باشد. خدماتی که در نهایت منجر به آمادگی شهروندان برای زیستن در جامعه کلانشهری چون  تهران شود.

از این منظر، فعالیت‌های انجام شده به درستی با اهداف از پیش تعیین شده می‌تواند مورد قضاوت و داوری منصفانه قرار گیرد و از اعمال نظرهای شخصی ممانعت کند. برای نمونه یکی از نهادهایی که در دوران کرونا توانست آموزه‌های  شهروندی و فرهنگی و هنری را در فضای مجازی  دنبال کند و با رعایت پروتکل‌ها به ارائه خدمات به شهروندان در دوران محدودیت های کرونا  بپردازد، سازمان فرهنگی هنری شهرداری است. 

بخش عمده ای از کارآمدی سازمان داشتن استراتژی مشخص و معین در حوزه فرهنگ است. فرهنگی که به زعم مقام معظم رهبری همان هوایی است که تنفس می شود. این راهبرد برای جلوگیری از فعالیت های همسو با معاونت اجتماعی شهرداری چه در دوره های گذشته و چه در دوره  کنونی شهرداری  به دلیل ارتباطات رئیس سازمان و خط و مشی هایی که با نهادی های فرادست واکاوی و مسئله یابی شده است توانسته به برترین موقعیت خود نایل شود.

وجود  کادرهای تخصصی  درون سازمانی و نیز به خدمت گیری نیروی‌های متخصص و تئوری پرداز برون سازمانی در قالب هیات‌های اندیشه ورز  از نقاط روشن و  قابل ذکر است. از سوی دیگر نگرش بلندمدت به برنامه‌ها و گذر از تصمیمات انفعالی و زودگذر در حوزه هایی چون تکریم شهدا، مناسبت‌های ملی و مذهبی و همسویی با خواست شهروندان دلیلی بر این مدعاست که از  چهار نوع فرهنگ سازمانی شکل  گرفته است. فرهنگ انعطاف پذیر، مأموریتی، مشارکتی و فرهنگ مبتنی بر تداوم که هریک  در  راهبردها با درجه‌ای قابل قبول  از  ثبات از طریق  سیاستگذاری و برنامه ریزی  درجریان است.

همچنین در دوران شیوع کرونا این سازمان در صف نخست اقدامات جهادی خود، با قراردادن بخشی از فضای مراکز به تولید ماسک در شرایط ابتدایی ظهور و بروز این ویروس توانست در کنار مردم باشد و در ادامه با در اختیار گذاشتن پایگاه هایی برای واکسیناسیون در خط مقدم این مهم ایستاد.

این مدیریت بحران نشان می‌دهد که  برای بررسی و حل مسایل به وجود آمده بایستی با نگرشی عمیق و«مسئله محور»نسبت به حل آنها اقدام کرد. در این میان تدبیر و دوری جستن از سیاست زدگی  موجب  شده  تا مأموریت ها بتواند نهایت سود اجتماعی و فرهنگی را روانه شهروندان کند.

ازسویی دیگر ارتباط با نهادهای علمی، دینی ومذهبی و فرهنگی در پاسخگویی بهتر به  نیازهای مردم  و پیاده سازی ایده‌های تخصصی در برنامه ریزی‌ها نیز تأثیرگذار بوده است. هرچقدرهم که بودجه‌های فرهنگی زیاد باشد اما در مقابل هجمه‌های فرهنگی ناچیز است لکن در حوزه مدیریت شهری شهروندان اساس کار فرهنگی  هستند که با مدیریت جهادی و مدیریت "قرارگاهی" می‌توان به خدمتگزاری بیشتر به شهروندان مفتخر شد که اضلاع  این مدیریت  مجموعه شهرداری تهران، نهادهای بیرونی هم ماموریت با شهرداری  و مهمترین  ضلع آن  مردم است که در حوزه مدیریت شهری به آن توجه ویژه ای خواهد شد  چرا که  اساس کار فرهنگی شهروندان هستند.

مرزبندی فعالیت‌ها و رعایت عدم تداخل وظایف، امری ضروری است که  سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران همسو با معاونت اجتماعی به انجام مأموریت های ذاتی اهتمام داشته است .توجه به برنامه های دراز مدت فرهنگی  و کار و برنامه ریزی  آحادی و داشتن  الگوها و مدل های مطلوب مدیریت فرهنگی در دوره حجه الاسلام امرودی  در کنار طراحی و  برنامه ریزی موثر همسو با  مدل های مطلوب فرهنگی توانسته عوامل بازدارنده و مانع را از میان بردارد.

این سازمان همواره  با کمبود بودجه و اعتبار لازم مواجه بوده و اختصاص بودجه به مراکز سازمان قاعده خاصی نداشته  است.. اما این مهم منجر به این نشده است که در پاسخگویی به تمام قشار جامعه کوتاهی شود لیکن به خلاقیت در اجرا،جلب مشارکت و ایده دهی کارشناسان فرهنگی با بودجه صفر انجامیده است و از سویی دیگر تقویت روحیه امیدواری و مشارکت اجتماعی شهروندان فراهم شده است.

تبعیت  از نهادهای فرادست وهمسو با نظام و نیز راه اندازی  «شوراهای اندیشه ورز» در حوزه های متنوعی چون خانواده ، اخلاق ، قران ،ولایت،  بین الملل، حجاب و....تا حد ممکن منجر به  «شهر متعادل، شهروند متعادل» شده است وسلیقه گرایی صرف ، جایی در تدابیر مدیریتی دوره اخیر این سازمان نداشته است.

انسجام و همپوشانی مراکز فرهنگی در اجرای برنامه های فراگیر و جریان ساز دیگر تدابیری است که توانسته است در شهر تهران مثمرثمر باشد .برنامه ریزی برای اجرای این دسته از برنامه ها که در دوره جدید سازمان طراجی شد موجب گردیده است که جریان های فرهنگی در 4 حوزه : مناسبتی (Hp) روزمره (Dp) دفعی (Ep) و تغییرات فرهنگی Msp)),مبتنی بر سیاست‌های 17 گانه مورد تایید هیئت امنای سازمان  تاثیر گذار و پاسخگو به نیازهای روز جامعه فرهنگی ،هنری و اجتماعی است .

 از این  رو فرهنگ سراها، خانه های فرهنگ، کتابخانه ها و سایر مراکز فرهنگی از انسجام و همپوشانی لازم برخوردارند وفعالیت های آنان از تأثیر از پیش تعیین شده ای در مناطق 22 گانه منجر می شود.  این در حالی است که این مراکز ضمن حفظ استقلال فعالیت ها در حوزه های برنامه های محله محوری و اموزش و خدمات رسانی اهالی محلات  مد نظر دارند.

در گزارش اخیری که از سوی مسئولان این سازمان برای 2 سال اخیر در صحن علنی شورای اسلامی شهر تهران قرائت شد نشان می‌دهد نهاد فرهنگی متولی امر فرهنگ در شهر تهران به یک ثبات و پایداری در مدیریت و بدنه رسیده و باصطلاح حال خوبی دارد. اینک نوبت مدیریت شهری است که با  در نظر گرفتن موانع پیش روی این نهاد بزرگ فرهنگی تلاش کند  این موانع را بردارد و این حال خوب را استمرار بخشد. فعالیت فرهنگی درسایه آرامش و دوری از هرگونه بحران صورت خواهد گرفت.  تنش، تشویش، شایعه و بحران آفرینی آفت کار فرهنگی است. مردم تهران در شرایط کنونی به ارامش بیش از هر زمان دیگری نیاز دارند. مدیریت جدید شهری باید این ارامش را به درون مدیریت سازمان فرهنگی هنری خود تزریق کند.

انتهای پیام/