روز دوم سینما حقیقت| گامی رو به جلو برای کارگردان «مشتی اسماعیل»/ «استخوان‌های شکسته»، سوژه‌ای مهم با سکانس‌های اضافی
مستند «آب، باد، خاک، نان» در دومین روز از جشنواره سینما حقیقت به نمایش درآمد. این اثر در جشنواره ایدفا تقدیر شده بود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دومین روز از جشنواره سینما حقیقت در حالی روز گذشته سپری شد که آثار مختلفی در بخش‌های ملی، شهید آوینی و بین‌الملل اکران شد. در این گزارش مروری بر فیلم‌های دومین روز جشنواره داریم:
«آب، باد، خاک، نان»، گامی روبه‌جلو برای کارگردان «مشتی اسماعیل»
مستند «آب، باد، خاک، نان» جدیدترین ساخته مهدی زمان‌پورکیاسری است که در همین روزها در جشنواره ایدفا که یکی از معتبرترین جشنواره‌های سینمای مستند در دنیا است، حضور پیدا کرد و توانست تقدیر ویژه هیئت داوران بخش مستند کودک و جوان را دریافت کند. این اثر مستند در دومین روز از جشنواره سینما حقیقت در پردیس چارسو به نمایش درآمد.
زمانپور که با ساخت مستندهایی از مشتی اسماعیل به خوبی توانسته ذائقه مخاطبش را درک کند، این بار سراغ سوژه‌ای متفاوت اما با همان حال و هوا رفته است، اما در زیرلایه فیلم خود مسئله‌ای مهم را بیان کرده است و آنهم پرونده بی‌شناسنامه‌ها در منطقه‌ای محروم در استان کرمان است. زمانپور به خوبی در زیرلایه داستانش موضوع بی‌شناسنامه‌ها را مطرح کرده و غیرمستقیم به این موضوع مهم واکنش نشان می‌دهد.
ابوالفضل پسری کوچک است که علیرغم محدودیت‌های جسمی فراوان به خوبی از پس کارهای شخصی‌اش برمی‌آید و نه تنها برای انجام کارهایش نیاز به کمک ندارد بلکه نقش بسیار مهمی را در اقتصاد خانواده برعهده دارد. با توجه به فیلم‌هایی که تا به امروز در پردیس چارسو به نمایش درآمده است باید این فیلم را یکی از شانس‌های دریافت جایزه بدانیم.
«خاک»، سوژه‌ای ناب گرفتار در روایتی خسته‌کننده
احتمالاً اگر از خیلی‌ها بپرسید که «ابوحمیظه» در کجای ایران قرار دارد، نتوانند پاسخی دقیق به شما بدهند، اما داستان عجیب و غریب این روستا بسیار شنیدنی و در عین حال دردناک است.
ابوحمیظه در بخش مرکزی شهرستان دشت آزادگان در استان خوزستان ایران است. مردم این شهر عرب‌اند و به زبان عربی سخن می‌گویند. آنان در زمان جنگ تحمیلی سختی‌های زیادی را تحمل کردند. ارتش عراق حدود 50 نفر از شهر ابوحمیظه را قتل عام کرد که بعد از گذشت سال‌ها هنوز از بعضی از این افراد اثری پیدا نشده است.
فیلم مستند «خاک» که در دومین روز از جشنواره سینما حقیقت به نمایش درآمد، روایتی از همین ماجراست. اتفاقی ناب که کمتر کسی از آن اطلاع دارد و بدون شک ساخت مستندی از این ماجرا بسیار ارزشمند است.
مردم این شهر که همگی عرب‌زبان هستند، درباره روزهایی صحبت می‌کنند که صدام وحشیانه به کشورمان حمله و مردم این بخش را قتل عام کرد. نقطه طلایی فیلم جایی است که هم وطنان عرب‌زبان کشورمان خیلی صریح و واضح درباره دفاع از وطن صحبت می‌کنند.
با این حال اگر بخواهیم نگاهی به نقاط ضعف فیلم داشته باشیم باید بگویم که روایت مستند کمی خسته‌کننده و تکراری است. شاید بتوان بخش‌های ابتدایی آن را حذف کرد و دقیقاً به همان ماجرای قتل عام 50 نفر از اهالی روستا بسنده کرد.
«استخوان‌های شکسته»، حرف دارد، بیان خیر!
«استخوان‌های شکسته» دیگر فیلم مهم و قابل بررسی در روز دوم جشنواره سینما حقیقت بود. این فیلم مستند که به کارگردانی علیرضا معماریانی ساخته شده روایتی از فاجعه محیط‌زیستی در جزیره هرمز است که منجر به نابودی بخش بزرگی از حیوانات این منطقه و به ویژه آهوها شده است.
شخصیت اصلی این مستند که ظاهراً شکسته‌بند نیز هست، دغدغه محیط‌زیستی داشته و تلاش دارد به هر شیوه ممکن جلوی این اتفاق تلخ را بگیرد، اما تلاش‌های او در مواردی به درب بسته خورده و در مواردی موفقیت‌آمیز است. دلیل اصلی برای نابودی آهو در جزیره هرمز رفتارهای ناهنجار گردشگران و ریختن آشغال توسط آنان بیان شده است. این موضوع قبلاً هم در بسیاری از مستندهای محیط‌زیستی بیان شده است.
نکته قابل ذکر درباره این فیلم استفاده بی‌رویه از تصاویری است که ربط چندانی به سیر کلی فیلم ندارند. نمایش تصاویری از لحظات خصوصی کاراکتر اصلی فیلم نه تنها فایده‌ای نداشته بلکه باعث می‌شود تا از میزان جدیت حرف اصلی این فیلم کاسته شود. شاید بهتر بود که این فیلم کمی کوتاه‌تر می‌شد، حداقل 20 دقیقه!
«ساشا»، شهید مدافع حرم دهه هفتادی
ساسان فلاح‌فر که با مستند «چشم ایرانی» سال گذشته در جشنواره سینما حقیقت حضور داشت، امسال با اثری متفاوت به این رویداد بازگشته است. فیلم مستند «ساشا» جدیدترین ساخته اوست که در دومین روز از جشنواره سینما حقیقت در پردیس چارسو و در بخش شهید آوینی به نمایش درآمد.
این فیلم مستند روایت یکی از جانبازان تیپ فاطمیون است؛ جانبازی که متولد سال 1373 است و در جنگ با داعش در سوریه دو پایش را از دست داده است.
برخلاف انتظار که به نظر می‌آید بخش عمده‌ای از این اثر باید در جبهه جنگ روایت شود، فلاح‌فر روایتی عامی‌تر، از سوژه خود را به تصویر کشیده و بیشتر زمان مستند در خانه او به تصویر کشیده می‌شود.
«پاییزان»، بنشینید و گریه کنید!
مستند دیگری که در روز دوم جشنواره به نمایش درآمد، فیلم «پاییزان» به کارگردانی سجاد ایمانی بود. این اثر که در بخش ملی حضور دارد، روایتی متفاوت از یک پیرزن در یکی از روستاهای استان کهگیلویه و بویراحمد است. او مدت‌هاست که چشم انتظار حضور پسرانش است و داستان دلتنگی‌های او در برابر دوربین آمده است.
مهری مرادی، شخصیت اصلی این فیلم سختی‌هایش در زندگی برای بزرگ کردن بچه‌هایش را روایت می‌کند. او انتظار دارد حالا که در کهنسالی به سر می‌برد، پسرانش به کمک او بیایند اما به نظر می‌رسد که آنان هم اسیر روزمرگی‌ها و دغدغه‌های زندگی شده و مادر را فراموش کرده‌اند.
انتهای پیام/
