چرا یک تهیه‌کننده سینما باید شیوه صحیح ارتباط با رسانه و استفاده از تبلیغات را بداند؟

خبرگزاری تسنیم- مصطفی محمدخانی (تهیه‌کننده)

مفهوم رسانه با گذشت زمان معنای خود را به مفاهیم تازه و نو که شاید تا دیروز وجود نداشته تعمیم داده است. در عصر کنونی ابزار‌های دیجیتال توانسته کوچک‌ترین روابط انسانی را نیز به فعالیت رسانه‌ای تبدیل کند؛ ابزارهایی که بازوی کسب و کار افراد و وسیله‌ای برای ارائه واکنش‌های فردی و جمعی است. در این بین سینما نیز در کنار پیشرفت تکنولوژی و تغییر تجهیزات تولید یک اثر، ارتباط متفاوت‌تری با رسانه پیدا کرده است.

دیگر رسانه محدود به روزنامه‌ها و مطبوعات نمی‌شود و اخبار به روز و بر خط در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد. در این بین اخبار کذب و یا در جهت بر هم زدن نظم ساختاری یک پروژه نیز منتشر می‌شود و سرعت و وسعت انتشار اخبار انقدر زیاد است که ممکن است تکذیبیه و یا اصلاحیه اخبار اثر چندانی در تاثیر خبر اولیه نداشته باشد.

تهیه کننده به عنوان مدیر پروژه باید آگاهی کامل از فضای رسانه‌ای داشته باشد و یا یک مشاور فضای رسانه‌ای را در کنار خود قرار دهد تا در صورت نیاز بتواند اوضاع را از طریق او کنترل کند. تهیه‌کننده یک اثر با علم بر این که خاستگاه اثرش کجاست و دورنمای عرضه و نمایش آن چیست؟ باید فضای رسانه‌ای پروژه را جلو ببرد، برای مثال شاید نیاز باشد یک پروژه رسانه‌ای هوشمند برای ارائه محصول، از بدو تولید و یا شاید حتی در زمان تصویب ایده فعالیت خود را آغاز کند و فضا را برای موفقیت هر چه بهتر یک ایده نو، در بستر مناسبش فراهم کند. یک پروژه ممکن است به دلیل ساختارشکنی خود نسبت به محصولات روز بازار و فضای فرهنگی کشور بدون زمینه‌چینی و تبلیغات مناسب نتواند مجال عرضه مناسب پیدا کند، اما یک تهیه کننده می‌تواند با توجه به نفوذ رسانه در بازار طوری فضا را هدایت کند که در زمان مقرر برای انتشار اثرش بازخورد بهتری از مخاطب دریافت کند.

تهیه‌کننده باید کنترل منطقی و هدفمندی روی اعضای پروژه نیز داشته باشد

تهیه کننده باید کنترل منطقی و هدفمندی روی اعضای یک پروژه نیز داشته باشد و این را از گروهش بخواهد که بدون هماهنگی با او خبری منتشر نشود و مصاحبه‌ای توسط کارگردان، نویسنده، بازیگران و حتی عوامل دیگر در فضای رسانه‌ای صورت نگیرد. گاهی دیده شده که اظهار نظر فردی و بدون درک موقعیت پروژه، نتایج مخربی را برای آن اثر داشته و باعث شده پروژه دچار حواشی شود و در نتیجه از مسیر مطلوب خود خارج شود. گاهی بخشی از فضای رسانه با علم به خلقیات یک فیلمساز و یا بازیگر و حساسیت او درباره انتشار خبر برای ضربه زدن به یک پروژه با همکاری عوامل آن پروژه، خبری را به انتشار می‌رساند وآن اثر را در یک وضعیت اضطراری قرار می‌دهد.

به صورت کلی رسانه مانند «رخ» در شطرنج می‌ماند که باید علم استفاده و کنترل آن را دانست. تهیه کننده اگر قاعده بازی را بداند این رخ دیوانه برگ برنده اوست و اگر نداند و فرصت استفاده صحیح از آن را ازدست بدهد، به سرعت کیش و مات می‌شود.

در این بین بخشی از فعالیت رسانه‌ای یا می‌توان گفت به موازات آن، مسئله تبلیغات است که گاهی در سینمای ایران به سادگی از آن عبور می‌شود. یک گرافیست حرفه‌ای و یک سازنده تیزر و ویدیو می‌تواند روی اقبال بیننده تاثیر بگذارد و نجات بخش روند انتشار آن محصول شود. تهیه‌کننده حرفه‌ای باید تبلیغاتش را یک پارچه پیش ببرد و انسجام را رعایت کند، خصوصا در زمینه گرافیک، رسیدن به یک «هویت بصری» مشخص و شناسنامه دار اهمیت دارد. در این زمینه نیروی تازه نفس و جوان توانسته‌اند کارهای خلاقانه و نو و به دور از کپی کاری‌های کلیشه‌ای ارائه دهند. فقط کافی است تولید کننده انتخاب مناسبی در این زمینه داشته باشد.

انتهای پیام/