"آتابای" فیلمی افسرده و زاویه‌دار با فرهنگ ایرانی
خالقان آتابای در نهایت نتوانسته‌اند او را از افسردگی ناشی از شکست عشقی نجات دهند و نوری از امید را بر پیشانی عشاق شکست خورده بتابانند.
خبرگزاری تسنیم ـ مهدی خدایی:
داستان فیلم سینمایی آتابای ساخته جدید نیکی کریمی که البته هادی حجازی‌فر آن را طراحی و نویسندگی کرده است، داستانی عاشقانه نیست، بلکه در واقع "ترسیم فضای شکست عشقی" است.
آتابای یا همان کاظم و یحیی دوستان دوران کودکی‌اند که هر دو طعم شکست عشقی را تجربه کرده‌اند، اما آتابای سنگینی این حس غمبار را به‌گونه‌ای مضاعف تجربه کرده زیرا هم خودش به عشقش نرسیده و هم شاهد شکست عشق میان خواهرش مه‌لقا و دوستش یحیی بوده و نیز سال‌ها است در آتشی که مه‌لقا بر جان خود زد و در آن سوخت، می‌سوزد.
فیلم در فضاسازی شکست عشقی به بیراهه رفته و عاشقان شکست خورده خود را همنشین الکل و سیگار می‌کند؛ آتابای با به تصویر کشیدن مصرف الکل و سیگار در خلوت همنشینی دو رفیق و عاشق شکست خورده در سواحل دریاچه ارومیه، فضایی نکبت‌بار از خلوت عاشقان ناکام را ترسیم می‌کند که در صورت همذات‌پنداری مخاطب در حکم سم مهلکی برای اوست.
این فیلم در نشان‌دادن روزنه‌ای از امید در مقابل این فضای ویرانگر، ناتوان و افسرده عمل می‌کند تا جایی که سلسله‌ای از شکست عشقی را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد و هنگامی که کاظم پس از سال‌ها مجدداً عاشق می‌شود بازهم با ترک معشوقه‌اش که بیماری سرطان دارد مواجه می‌شود و داستان فیلم با پایانی باز آتابای عاشق را با چشمانی اشکبار در جاده رسیدن به معشوقه جدیدش رها می‌کند.
فیلم در مقاطعی از داستان افسرده و غمگین خود از ظرفیت طنازی موجود در زبان شیرین آذری بهره برده است تا شاید کمی از غم حاکم بر فضای فیلم بکاهد، اما با این حال نمی‌توان آن را دارای درونمایه‌ای از طنز دانست.
فیلم جدید نیکی کریمی علاوه بر القای ناامیدی در نقاطی از داستان خود بشدت با فرهنگ غالب ایرانی - اسلامی زاویه دارد، آنجا که پدر مو سپید کاظم سیگار بر لب پسرش می‌گذارد و پسر نیز فندک به سیگار پدر می‌زند و با هم سیگار می‌کشند، در حالی که غالبا در ایران حجب و حیایی در این رابطه حاکم است، بخصوص از سوی فرزند نسبت به پدر که در حضور او سیگار نمی‌کشد.
و یا در بخشی دیگر از داستان فیلم، آقای شیرازی دو دختر مجرد خود را با دو مرد نامحرم (کاظم و آیدین) به تنهایی و بدون حضور خود و یا هیچ شخص دیگری، راهی سواحل دریاچه ارومیه می‌کند تا شب را صبح کنند، در حالی که در ایران کمتر پدری حاضر به تن دادن به چنین شرایطی برای نوامیس خود است.
در کل آتابای فیلم افسرده‌ای است که با فرهنگ ایرانی و اسلامی زاویه دارد.
انتهای پیام/
