استکی: سرمربی تیم ملی نشدم که به فکر خودم باشم/ حرام شدن عمر قهرمانان حق‌الناس است
سرمربی تیم ملی بوکس کشورمان گفت: هدایت تیم ملی را برعهده نگرفتم که به فکر خودم باشم و اگر قرار باشد نباشم، زودتر خواهم رفت.
علیرضا استکی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره شرایط ملی‌پوشان بوکس در آستانه مسابقات جهانی صربستان اظهار داشت: حدود دو سال و نیم است که تمرین می‌کنیم، اما از خرداد ماه فقط ملی‌پوشان المپیکی در اردو حضور داشتند. بعد از المپیک، فرصت پنج هفته‌ای برای آماده‌سازی داشتیم و در کنار آن باید مسابقات انتخابی را نیز برگزار می‌کردیم. در این شرایط سه هفته زمان برای آماده‌سازی مفید داشتیم و تلاش کردیم طراحی تمرینات به گونه‌ای باشد که بچه‌ها به آمادگی نسبی دست پیدا کنند.
وی در مورد اعزام 10 بوکسور به مسابقات جهانی و بالا رفتن توقعات گفت: اگر در اوزان 48، 51 و 54 کیلوگرم نفر خوب داشتم، آنها را نیز اعزام می‌کردم تا با 13 بازیکن و ترکیب کامل در مسابقات حضور داشته باشیم. البته در این اوزان بوکسور خوب در رده جوانان داشتیم که به نظرم حضور در مسابقات جهانی برای آنها سنگین بود. سرمربی تیم ملی نشدم که به فکر خودم باشم و اگر تصمیم بر این باشد که نباشم، زودتر خواهم رفت.
سرمربی تیم ملی بوکس تصریح کرد: به دنبال این هستم که در آینده دو سه تیم ملی داشته باشیم. موضوعی که در حال حاضر نیز انجام شده است و در هر وزن دو سه نفر بوکسور نزدیک به هم داریم. اعزام 10 بوکسور به مسابقات جهانی ریسک نیست و اگر قرار بود ریسک نکنم در سال 2019 که تازه سرمربی تیم ملی شده بودم در مسابقات جهانی شرکت نمی‌کردم. حضور در همان مسابقات باعث شد که در کسب سهمیه و قهرمانی آسیا موفق عمل کنیم.
استکی گلایه‌هایش از عدم پشتیبانی از رشته‌های با پتانسیلی مانند بوکس گفت: بحث خاصی با کسی ندارم و اعتقاد دارم سیاست باید تغییر کند. باید تکلیف مشخص شود و بگویند می‌خواهند رشته‌ای مانند بوکس با وجود جذابیت و پتانسیل باشد یا نه. با شرایط فعلی واقعاً شاهکار می‌کنیم. چه در دوره فعلی و چه در دوره گذشته با این امکانات حضور در جمع هشت نفر مسابقات جهانی، فینالیست شدن در آسیا و کسب سهمیه المپیک کار بزرگی بوده است.
وی ادامه داد: بوکس در قیاس با رشته‌های دیگر که نصف این نتایج را می‌گیرند از لحاظ تخصیص بودجه و رسیدگی صفر است. این را می‌فهمم که بوکس چندان برای مسئولان مهم نیست، اما جوانان ملی‌پوش که امید پدر و مادرشان هستند و مردم از آنها توقع دارند، در این شرایط تخریب می‌شوند. آنقدر اعضای خانواده بوکس در این سال‌ها با یکدیگر ناسازگاری داشته و زیر آب همدیگر را زدند که برای مسئولان سوژه شدند! مسئولان می‌گویند اینها با هم نمی‌سازند، حالا اگر کسی ناراضی بود فرد دیگری را جایگزینش می‌کنیم و این روال همینگونه ادامه دارد و فقط عمر قهرمانان حرام می‌شود که حق‌الناس است.
سرمربی تیم ملی بوکس درباره شانس کسب نخستین مدال جهانی تاریخ بوکس گفت: قطعاً در جهان، المپیک و بازی‌های آسیایی می‌توانیم حرف برای گفتن داشته باشیم، اما شرط دارد. با تمرین کردن فقط می‌توان قهرمان تمرین شد، اما با هزینه کردن و حضور در تورنمنت و اردوهای مختلف شرایط متفاوت خواهد بود. اینکه اردوهای مشترک با کوبا، آمریکا، انگلیس یا روسیه، قزاقستان و ازبکستان داشته باشیم، باعث پیشرفت خواهد شد. اگر پیشرفت می‌خواهیم این راه پیشرفت است و باید هزینه کنیم و اسپانسر داشته باشیم. اگر یکی از مسئولان بلندپایه بخواهد، اسپانسرها به سمت بوکس نیز خواهند آمد و قطعاً در این شرایط مدال خواهیم گرفت و این اتفاق نیز جای دوری نیست.
انتهای پیام/
