زمزمه جنگ-۲۲|چرا عراق به فاو حمله کرد؟/«روسیاهی» دستاورد صدام پس از حمله به ایران

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دفاع مقدس گنجینه‌‌ای از ایستادگی، استقامت و ایثار و از خودگذشتگی مردان و زنان غیرتمند و متعهد ایران در برابر حمله ناجوانمردانه دشمن به این مرز و بوم است. همزمان با هفته دفاع مقدس،‌ مهم‌ترین وقایع سال‌های دفاع و حماسه را روایت می‌کنیم. بخش نهم این روایت را بخوانید:

* وقایع جنگ در سال 1367

سال 1367 شمسی همراه با بمباران هوایی و موشک‌باران تهران از سوی عراقی‌ها آغاز شد. در چنین فضایی، آمریکا به دو سکوی نفتی ایران در خلیج فارس حمله کرد. این در حالی بود که نیروهای نظامی اما در جبهه‌های شمالغرب در حال تثبیت مناطق تصرف شده در عملیات والفجر 10 بودند و به مقابله با آثار و نتایج بمباران شمیایی شهر حلبچه واقع در کردستان عراق می پرداختند.

* حمله عراق به فاو

عراقی‌ها در تحلیل عملیات‌های انجام شده از سوی ایران، به این نتیجه رسیدند که اگر قوای ایران منطقه‌ای را تصرف کردند، به دلیل تمرکز فرماندهی نیرو و امکانات، بازپس‌گیری منطقه امری دشوار و با هزینه و خسارت بسیار و با احتمال شکست توأم است. پس به این نتیجه رسیدند که به جای ضدحمله به قوای متمرکز ایران در منطقه‌ای دیگر به عملیات تهاجمی دست بزنند.

عراق ٢٨ فروردین 1367 به منطقه‌ی فاو هجوم گسترده برد و با گسیل نیروهای بسیار، حملات متعدد شیمیایی و هوایی این منطقه را بازپس گرفت.

آمریکایی‌ها هم که از مدت‌ها قبل با پیگیری تصویب قطعنامه‌ی 598، حضور پررنگ همراه با درگیری در خلیج فارس و اعمال تحریم‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی ایران به دنبال پایان دادن به جنگ بودند، بازپس‌گیری فاو توسط ارتش عراق را دلیلی بر ایجاد موازنه‌ی جنگ دانسته و برای خاتمه‌دادن به این جنگ طولانی به تقلا افتادند.

همزمان با تحولات سیاسی به موازات تحولات نظامی سرانجام در 27 تیرماه 1367، جمهوری اسلامی ایران در پیامی به خاویر پرز دکوئیار، دبیرکل وقت سازمان ملل، پذیرش قطعنامه‌ی 598 را اعلام کرد و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران نیز، پس از آن در پیام خود بر پذیرش این قطعنامه تأکید کردند.

پس از آن وضعیت جدیدی در حوزه‌ی سیاسی ـ نظامی ایجاد شد و مسیر تحولات به سود ایران تغییر یافت.

عراقی‌ها که می‌پنداشتند با ادامه‌ی حملات گسترده‌ی خود می‌توانند، استان خوزستان را تصرف کنند، حملات خود را ادامه داده و در جبهه‌های غرب نیز، منافقان را مسلح کرده و به سرزمین ایران گسیل دادند. در این حالت با فراخوان عمومی، مردم در قالب گروهان‌های بسیجی به مرزها گسیل داده شدند. منافقان با تحمل سنگین‌ترین شکست ، راهی جز فرار پیدا نکردند و ارتش بعث نیز نتوانست خط دفاعی ایران در مرزهایش را بشکند و سرانجام عراق، بر اثر فشارهای بین‌المللی، آتش‌بس اعلام شده در تاریخ 29 مرداد 1367 را پذیرفت.

و ٨ سال جنگ خونین، بدون هیچ دستاوردی برای عراق و هپیمانانش که هدف اصلی و مهمشان ضربه زدن به نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران بود، خاتمه یافت.

انتهای پیام/