باارزش‌ترین سوغاتی ادبی ایران در عرصه جهانی/ شاعر هندی: کاش در کشور ما هم ادبیات استکبارستیزانه ادامه داشت
شاعر هندوستانی با اشاره به ظرفیت ادبیات دفاع مقدس برای ترجمه به دیگر زبان‌ها گفت: این ادبیات با ارزش‌ترین و صالح‌ترین سوغاتی ادبی در عرصه جهان معاصر است. کاش در کشور ما هم ادبیات استکبارستیزانه به طور شایسته ادامه داشت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست مجازی «ادبیات مقاومت در ایران و جهان» شب گذشته همزمان با ایام هفته دفاع مقدس با حضور جمعی از شاعران و پژوهشگران از کشورهای مختلف ایران، افغانستان، هندوستان، پاکستان و بنگلادش برگزار شد. پژوهشگران و شاعران حاضر در این مراسم ضمن اشاره به برخی از ویژگی‌های ادبیات پایداری، به ادبیات دفاع مقدس به عنوان نمونه‌ای تام و تمام از این گونه ادبی اشاره کردند.
مهدی باقرخان، دانش‌آموخته رشته زبان و ادبیات فارسی از کشور هندوستان، در ابتدای این نشست به برخی از ویژگی‌های ادبیات دفاع مقدس و دلیل تأثیرگذاری این گونه ادبی در ایران بر مخاطبان اشاره کرد و گفت: ادبیات دفاع مقدس ایران، به این دلیل ادبیاتی منحصر به فرد در جهان است که هیچ کشوری نتوانسته به این اندازه محتوایی سازنده و مطالبی ارزنده را از عمق خاطرات تلخ جنگ به وجود بیاورد.
به گفته وی؛ بی‌دریغ این ادبیات با ارزش‌ترین و صالح‌ترین سوغاتی ادبی در عرصه جهان معاصر است. کاش در کشور ما هند هم ادبیات استقلال‌جویانه و استکبارستیزانه به طور شایسته ادامه داشت و جامعه ما شاهد ادبیات پاک‌تری می‌بود.
عزیز مهدی، از شاعران کشور هندوستان، نیز در ادامه این نشست ادبیات دفاع مقدس را پدیده‌ای جدید در حوزه ادبیات معرفی و تصریح کرد: ادبیات مقاومت ایران، با 40 سال سابقه پررنگ، هرچند مانند خود کشور جمهوری اسلامی پدیده‌ای نو است، اما ریشه آن در اعماق فرهنگ ایرانی وجود دارد. آثار بی‌کران در این زمینه وجود دارد که کوزه‌ای از آن دریا تاکنون به زبان‌های گوناگون ترجمه شده است، اما هنوز دریا سر جای خود باقی است.
وی ادامه داد: دوستداران ادب فارسی در سراسر جهان باید همسو شوند تا آموزه‌های زندگی این بخش از ادبیات فارسی و به خصوص ادبیات مقاومت را به جهانیان برسانند.
شیخ محمد نجم‌الاسلام، دانش‌آموخته زبان و ادب فارسی و عضو گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه داکا بنگلادش، نیز ادبیات مقاومت را آینه دفاع مقدس ایران خواند و گفت: جوانان امروزی که دوران پرتلاطم دفاع مقدس را ندیده‌اند، برای آنها ادبیات مقاومت مثل گنجینه‌ای پربها می‌ماند. وقتی جوانان امروز از ادبیات مقاومت و رشادت‌های پدران‌شان می‌خوانند، درون قلب آنها حس وطن‌پرستی زنده می‌شود. به اعتقاد من کشوری که ادبیات مقاومت دارد، شکست‌ناپذیر است.
سعید سلمان‌پور، شاعر و استاد دانشگاه، نیز در ادامه این مراسم به بخشی از ویژگی‌های ادبیات پایداری اشاره و اضافه کرد: ادبیات پایداری، مبارزه علیه ستمگران است با سلاح واژگان. سلاح سرد سخن، شاید در نابودی آنی ظلم و ظالم به اصطلاح کارساز نباشد، اما تربیت‌کننده ذهن‌ها و جان‌های مبارز است: اگرچه گاه از مسیر «انی احامی ابداً ان دینی» می‌گذرد که همرزمی توأمان و بشکوه سلاح و سخن است.
وی ادامه داد: ادبیات پایداری انقلاب اسلامی ایرانی از آنجایی که هم از خاک دفاع می‌کند و هم از اعتقاد و از سوی دیگر، با عشق الهی آمیخته شده است، نمونه‌ای یگانه در ادبیات پایداری جهان به وجود آورده است.
غلامرضا کافی، استاد دانشگاه و پژوهشگر، نیز در ادامه این مراسم به گونه‌های مختلف در تقسیم ادبیات اشاره کرد و گفت: یکی از تقسیمات در پیوند با گونه‌های ادبیات، تقسیم سه گونه ادبیات خدا خواه، ادبیات خودخواه و ادبیات دیگرخواه است.
وی ادامه داد: ادبیات پایداری در این میان در گروه ادبیات دیگرخواه قرار می‌‌گیرد. ادبیات مقاومت با ادبیات پایداری، گونه‌ای از ادبیات معناگرا است که به دلیل دردمندی و انسان‌گرایی، مؤلفه‌های مشترک، انسانی و جهانی دارد.
کافی با بیان اینکه موضوع ادبیات پایداری انسان است، یادآور شد: انسانی خداباور، آگاه به احوال خویش و جهان، دیگرخواه، ستم‌ستیز و تعالی اندیش موضوع این ادبیات است. بنیان ادبیات پایداری بر مقاومت در مقابل ناراستی‌ها، کج‌روی‌ها و ستمگریهایی است که آدمی را از حقیقت و حقانیت زندگی وی بازمی‌دارد.
سیدسکندر حسینی، از شاعران افغانستان، نیز ادامه این نشست به تأثیر شعر بر تحولات اجتماعی و سیاسی در جوامع مختلف اشاره کرد و گفت: شعر، ادبیات و هنر همیشه در تحولات و آشفتگی‌های سیاسی اجتماعی جوامع بشری، سلاح کارآمدی بوده و این قشر از جامعه همواره در بازتاب و انعکاس زوایای پنهان رخدادهای تلخ سیاسی نقش تأثیرگذاری داشته است.
وی ادامه داد: در کنار ایران، در افغانستان هم در طول چندین دهه با توجه به اوضاع و تحولات جاری در آن، همواره ادبیات مقاومت و پایداری نقش پررنگ و جدی در ادبیات این کشور داشته است.
این شاعر افغانستانی در ادامه سروده‌ای را به سردار شهید قاسم سلیمانی تقدیم کرد که به این شرح است:
قلب‌ها آتش گرفته چشم‌ها خون ریخته
ماه در وقت نمازت اشک گلگون ریخته
خون تو تفسیر بیداری‌ست مانند حسین
رازهای شوم را از پرده بیرون ریخته
در عراق و شام آیینه!،تماشا می شوی!
نقشی از تو در مثال فاطمیون ریخته
دشت سرخ است از جنون عشق تو در هر قدم
تا ببینی در دل این خاک مجنون ریخته
غیرتت هرگز نمی گنجد میان صد کتاب
از سرهر تار مویت نیز مضمون ریخته
عشق تو در رقص آورده است موج و رود را
در خیابان‌ها خروش و خشم کارون ریخته
قدس از خونت شکوفه می‌دهد با اینکه در -
بین آتش شاخه‌های سبز زیتون ریخته
کربلا آغوش واکرده به قاسم باز او
در رگ گل‌ها دوباره چشمه‌ی‌خون ریخته
سیدنقی عباس(کیفی)، پژوهشگر هندوستانی، نیز در ادامه این جلسه به تحولی که شعر فارسی پس از جنگ تحمیلی تجربه کرد، اشاره کرد و یادآور شد: شعر پس از انقلاب، با آغاز جنگ ایران و عراق، رنگ حماسی گرفت. می‌دانیم که ایران در این جنگ، ظاهراً فقط با صدّام می‌جنگید امّا در واقع، چندین کشور غربی و عربی در پشت پرده از صدّام حمایت می‌کردند.
وی ادامه داد: پس جنگ ایران، با جبهه وسیعی از کسانی بود که اندیشه انقلاب ایران را در تضاد با دنیاطلبیِ خویش می‌دیدند. این جنگ، حمله نبود؛ بلکه دفاع بود و برای همین هم تقدّس یافت. روحیه عارفانه رزمندگان ایرانی در این جنگ، آن را از دیگر جنگ‌های جهان، متمایز می‌کرد. همین محتواهای حماسی و عارفانه، شعر انقلاب اسلامی را وارد مرحله‌ی تازه‌ای کرد و به آن وسعت بخشید.
این پژوهشگر هندوستانی افزود: جنگ تحمیلی باعث شد که شعر انقلاب اسلامی، خود را در میدان بزرگ‌تری از مبارزه ببیند. اگر تا دیروز، مبارزه با استبداد و دیکتاتوریِ ملّی بود، با آغاز جنگ، مبارزه با استکبار جهانی (هم‌پیمانان صدّام) و دیکتاتوریِ بین‌المللی آغاز شد. همین مسائل، در شعر دوران دفاع مقدّس هم انعکاس یافت و زمینه‌ساز شعر مقاومت بین المللی اسلامی در ایران شد.
انتهای پیام/
