روایتی از تلاش گروه‌های جهادی در تهیه آبمیوه برای کمک به درمان بیماران کرونایی/ خدمتی به شیرینی طعم سلامتی
گروه استانها- با اوج‌گیری مجدد کرونا، چند گروه جهادی برای کمک به رفع نیاز بیماران به ویتامین برای بازیابی سلامتشان، دست به تهیه آبمیوه تازه برای استفاده بیماران کرونایی بستری در بیمارستان‌ها و منازل زده‌اند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد‌مقدس، اکثر نیروها، جوان و بی‌ادعا هستند. در این روزهای کرونایی، ماجراهای شبیه این گروه جهادی را خیلی می‌شنویم. چند جوان که احساس مسئولیت کردهاند و به‌جای اینکه دنبال کار و زندگی خود بروند، یک گوشه مشکلات شهر خودشان را گرفته‌اند تا همه دوباره حال و روزگار مردم را سلامت ببینند.
برای همین در روزهای ماه محرم و اوج‌گیری مجدد کرونا، چند گروه جهادی دوشادوش مدیریت امور مجاورین معاونت خدمات اجتماعی بنیاد کرامت رضوی برای کمک به رفع نیاز بیماران به ویتامین برای بازیابی سلامتشان، در سالنهای مؤسسه تربیت بدنی تربیت‌بدنی آستان قدس دست به تهیه آبمیوه تازه برای استفاده بیماران کرونایی بستری در بیمارستان‌ها و منازل زده‌اند.
نوید سلامتی می‌آید
هر روز توی یک سالن، دخترخانم‌ها و در سالن ورزشی دیگر، آقاپسرها گرم آبمیوه‌گیری هستند. پیش از ورود به سالن‌ها، عطر سیب تازه مشام را می‌نوازد و نوید سلامتی می‌دهد. روزی یک تن سیب سبز روی هم انبار می‌شود تا برای آب‌گیری مورد استفاده قرار گیرد. صوت مداحی عربی و جمع زیادی از دختران که هر کدام‌شان یک گوشه کار را گرفته‌اند، حال و هوای خدمت در مسیر اربعین را به خاطر می‌آورد.
سفری که آرزومندان زیادی، حتی از بین همین جوان‌های تازه به عرصه رسیده، دارد ولی به خاطر شیوع بیماری در این دو سال، باید توفیق کربلایی‌شدن را طوری دیگری جستجو کرد. تقریباً هیچکدام‌شان تجربه‌ای از خدمت به نام امام حسین(ع) و تجربه سفر معنوی کربلا را ندارند، برای همین آمده‌اند تا زیر پرچم علی بن موسی الرضا(ع) کاری برای بیماران کرونایی مشهد بکنند تا امام رئوف اذن سفر کربلایی‌شان را صادر کنند.
مسئول گروه دخترانه هیئت «هم‌نجوا»، فقط 17 سال سن دارد. پخته و باورمند حرف می‌زند. بیشتر از 2 سال از راه‌اندازی هیئت نمی‌گذرد و به خاطر محدودیت‌های کرونایی برای برپایی آیین عزاداری، تصمیم گرفته‌اند به تبعیت از حضرت اباعبدالله(ع) دست به فعالیت‌های جهادی بزنند.
مهدیه محمد‌زاده اول از توجهی که صرف روند کار با کیفیت به خرج داده‌اند، برایمان توضیح داد: کار را از پزشکان متخصص پرس‌وجو کردیم تا بهترین آبمیوه و ویتامین را برای بمیاران تهیه کنیم که گفتند، آب سیب بهترین میوه برای بهبودی همه بیماری‌هاست. روزانه حدود 4 هزار بطری آب میوه طبیعی تهیه می‌شود. برادران گاهاً شب تا صبح اقدام به تهیه آبمیوه می‌کنند و زحمت توزیع آن‌ها را بین بیمارستان‌های امام رضا(ع)، قائم، شریعتی، اکبر، کامیاب، امام زمان(عج)، امام سجاد(ع)، هاشمی نژاد، قرارگاههای درمانی شهید نجفی، سیدالشهداء و زائرسرای رضوی و نیز بیماران کم توان مالی بستری در منزل متقبل می‌شوند. این کار تا فروکش‌کردن موج پنجم کرونا ادامه خواهد داشت.
خدمت با حفظ سلامت
وی اضافه می‌کند: دخترهای هیئت، از دهه دوم محرم هر روز در دو شیفت 24 نفری، از اول صبح تا نزدیک غروب به نوبت به اینجا می‌آیند تا با تهیه آبمیوه برای بیماران مبتلا به کرونا که در بیمارستان‌ها و منازل بستری هستند، کمکی کرده باشند. از او می‌پرسم که بچه‌ها نترسیدند که در اوج کرونا از خانه خارج شوند؟، در جواب می‌گوید: همه بروبچه‌ها استقبال غیرقابل وصفی برای خدمت‌کردن به هر شکلی را دارند. مخصوصاً وقتی قرار شد در فضای استریل و پاکیزه تربیت‌بدنی آستان قدس کار کنند، اقبال زیادی نشان دادند.
درست می‌گوید، هر کس از گرد راه برسد، اول باید کفش‌های بیرونی را از پا بکند و دمپایی بپوشد تا مجوز ورود به فضای سالن‌ها را پیدا کند. روی کف سالن، جایی که میوهها و تجهیزات آبمیوه‌گیری پهن است، یک زیرانداز نایلونی هم پهن شده تا این بخش، کاملاً از دیگر بخشهای سالن مجزا شود. همه دست‌اندرکاران با دستکش یک بار مصرف و با فاصله مشخص از هم کار می‌کنند و انواع لوازم بهداشتی از جمله ماسک و الکل و... هم تأمین شده است.
در مسیر فعالیت‌های جهادی سلامتمحور کارهای دیگری هم انجام داده‌اند: از سال گذشته برای کمک به کادر درمان و کاستن از بار کاری آن‌ها، جمعی از اعضای هیئت به عنوان «همیار سلامت» در بیمارستان‌های درگیر کرونا خدمت‌رسانی داشتیم. در کنار مؤسسات نیکوکاری، به تهیه و توزیع بستههای میوه و مواد غذایی برای خانواده‌های کم‌بضاعت هم کمک کردیم.
مطمئنم هر چه پای صحبتهای او و دوستان جهادگرش بنشینیم، می‌تواند از خدمات دامنه‌دار‌شان تعریف کند. به نیت خود و همخدمتیهایش هم اشاره می‌کند: هر روز کارمان را با صلوات خاصه حضرت رضا(ع) شروع می‌کنیم و ادعیه و مداحی در جریان تهیه آبمیوه‌ها خوانده می‌شود تا متبرک شده و زمینه شفای فراهم شود.
دخترها دور ظرف مملو از سیب نشسته‌اند و پوست و کنارههای زائد سیب را می‌گیرند. یکی از آن‌ها که به نظر می‌رسد مسئول این قسمت باشد، خطاب به دوستانش میخواهد تندتر و در عین حال تمیزتر کار کنند. او درباره نیت مشارکت در این کار جهادی می‌گوید: می‌دانم کار قابلداری نمی‌کنم، اما من و همه بچه‌ها امیدواریم با این حرکت، به اندازه ذره‌ای از بار خستگی کادر درمان و ناراحتی بیماران کم کنیم. إن شاءالله با رعایت همگانی و کمک و یاری همشهریان، به زودی از شّر این بیماری خلاص شویم.
بزرگ جهادگران کوچک
بارها در مستندهای دفاع مقدس دیده بودیم، پسر و دختربچه‌هایی که به خاطر شرایط دشوار جنگ، خیلی زودتر از سن شناسنامه‌ای‌شان بزرگ شده بودند، حرف‌های بزرگ می‌زدند و بسیار بزرگتر از سن‌شان عمل می‌کردند. حالا، 30 و اندی سال از آن دوران می‌گذرد و در زمانی که کشورمان به سختی درگیر مقابله با بیماری کرونا است، بچه‌های دهه نودی، مثل کودکان بزرگ‌فهم آن روزها، از وقت بازی و کودکی خود گذشتهاند و همراه والدین خود به میدان آمدند تا هر کاری از دست‌های کوچک و دل‌های بزرگ‌شان برمی‌آید، انجام دهند.
زینب 8 ساله، یکی از همین جهادگران کوچک پشت خط مقدم است که همراه پدرش که یکی از متولیان این گروه جهادی است، به اینجا آمده. از همه گروه کوچکتر است و کنار هم‌سن و سالانش تندتند برچسب‌هایی که باید روی بطری های آبمیوه بخورد، آماده می‌کند.
دوباره می‌پرسم، چرا آمده به بیماران خدمت کند؟، می‌گوید: وقتی حال دور و اطرافیان‌مان بد است، نمی‌شود بی‌خیال و راحت بود. تازه ما با این کارها، اول حال خودمان خوب می‌شود و همین حال را با آبمیوه به بیماران منتقل می‌کنیم و فکرمی‌کنم اثرش را بگذارد. سوال می‌کنم: «برای این کارها کم سن و سال نیست؟» پاسخ می‌دهد: به قول پدرم، بزرگی کاری که می‌کنیم مهم نیست، مهم این است که بیکار نمانیم؛ برای همین، سنم کم نیست.
انتهای پیام/ 281/ ز
