درخواست غرب از روسیه برای تغییر مواضعش در قبال آبخازیا و اوستیای جنوبی

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از خبرگزاری «تاس»، "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه روز چهارشنبه توافقنامه امضاء شده درباره "تابعیت دوگانه" بین این کشور و جمهوری اوستیای جنوبی را مورد تأیید قرار داد. این سند بعد از امضای پوتین در پورتال اسناد حقوقی روسیه منتشر شد.     

در متن این سند آمده است: «پیشنهاد وزارت امور خارجه روسیه و توافقات بین ارگان‌های فدرال علاقه‌مند در قوه مجریه درباره امضای توافقنامه بین فدراسیون روسیه و جمهوری اوستیای جنوبی در خصوص حل و فصل مسائل مربوط به اعطای تابعیت دوگانه برای شهروندان این جمهوری مورد موافقت قرار می‌گیرد.»  

طبق اطلاعات دفتر مطبوعاتی کرملین، رئیس جمهوری روسیه همچنین دستور تهیه پیش‌نویس توافقنامه‌ای با طرف اوستیایی را تأیید کرد که به وزارت امور خارجه اجازه می‌دهد تا تغییرات خاصی که ماهیت اساسی ندارد را در این توافقنامه بدهد.  

علاوه بر این، در خبر دیگری گزارش شده که برخی کشورهای غربی در بیانیه‌ای مشترک از روسیه خواسته‌اند تا از تصمیم خود در خصوص به رسمیت شناختن استقلال دو جمهوری "خودخوانده" آبخازیا و اوستیای جنوبی از کشور گرجستان صرف نظر کند. این سند شب گذشته در بین اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد پخش شد. برخی کشورهای غربی، از جمله ایالات متحده آمریکا، انگلیس، فرانسه، جمهوری استونی، ایرلند، نروژ و آلبانی زیر این بیانیه مشترک را امضاء کردند.

در متن این بیانیه آمده است: «امروز ما (کشورهای غربی) بار دیگر از فدراسیون روسیه می‌خواهیم تا بدون معطلی نیروهای نظامی و نیروهای امنیتی خود را از خاک کشور گرجستان در دو منطقه آبخازیا و اوستیای جنوبی خارج کرده و در تصمیم خود در خصوص به رسمیت شناختن استقلال این دو جمهوری خودخوانده تجدید نظر کند.»

این بیانیه، همانطور که در متن آن اشاره شده، به مناسبت سیزدهمین سالگرد حوادث ماه آگوست سال 2008 منتشر شده که در نتیجه آن مسکو استقلال دو جمهوری آبخازیا و اوستیای جنوبی را به رسمیت شناخت تا حملات نظامی گرجستان علیه آنها را دفع کرده و بتواند از مردم این دو منطقه حمایت کند.

"دیمیتری پولیانسکی" معاون اول نماینده دائم روسیه در سازمان ملل در تفسیر بیانیه مشترک، این درخواست را "دردهای خیالی" کشورهای غربی نامید و یادآور شد که استقلال دو جمهوری آبخازیا و اوستیای جنوبی، یک واقعیت تاریخی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

انتهای پیام/