مواضع آتشین الازهر علیه تل‌آویو با چراغ سبز قاهره/ درخواست نیروی بازدارنده اسلامی علیه صهیونیست‌ها
علاوه بر اینکه موضع مصر در برابر تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه متفاوت با قبل است، شیوخ الازهر هم با چراغ سبز قاهره به سازشکاران با تل‌آویو حمله و از بی‌تفاوتی جهان عرب و اسلام در قبال اقدامات صهیونیست‌ها به‌شدت انتقاد کردند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، رأی الیوم سرمقاله خود را به کمک‌های مالی مصر به غزه و مواضع مصر از جمله شیوخ الازهر علیه رژیم صهیونیستی اختصاص داده و نوشته است: نیم میلیارد دلار از مصر برای بازسازی غزه، مواضع آتشین شیوخ الازهر ضداسرائیل و متحدان آن در کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس و سازش آنها با تل‌آویو...، آیا ما در برابر تحول راهبردی هستیم؟ پنج دلیلی که آن را محتمل می‌کند، چیست؟ چرا ما روی آوردن به ایران و محور مقاومت و دوری از همه متحدان سنتی را بعید نمی‌دانیم؟
رأی الیوم می‌نویسد: پس از موضع‌گیری «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهوری مصر در اختصاص نیم میلیارد دلار برای بازسازی غزه و گشودن گذرگاه رفح و اختصاص چهار بیمارستان در سیناء برای علاج زخمی‌شدگان ناشی از حملات اسرائیل و حمله علمای الازهر علیه یهود و انتقادات شدید از کشورهای سازشکار؛ سؤالی که میان محافل در مصر و خارج آن مطرح می‌شود این است که؛ در مصر چه می‌گذرد؟ آیا این به‌مثابه تحول سیاسی است؟ چرا الآن و در این شرایط؟ دلایل آن چیست؟
قبل از اینکه به سؤالات پاسخ دهیم باید به فتواهای بی‌سابقه دو تن از شیوخ برجسته الازهر که در خود ناگفته‌های بسیاری دارد و بیانگر تحول رسمی آتی مصر است، اشاره کنیم؛
نخست، به خطبه‌ای که دکتر «احمد عمر هاشم» عضو هیئت عالی علمای مصر از بالای منبر الازهر در جمعه گذشته که تلویزیون مصر آن را پخش کرد، اشاره کنیم که نکات بارز آن دعوت به ایجاد نیروهای بازدارندگی اسلامی از مذاهب مختلف برای رویارویی با دشمن صهیونیست و نیز تکرار جمله معروف «جمال عبدالناصر» مبنی بر اینکه آنچه به‌زور گرفته شده است تنها با زور بازستانده می‌شود، بود.
دوم، اظهارنظر دکتر «احمد کریمه» استاد اندیشه تطبیقی به یک روزنامه مصری است که در آن گفت: «زنان فلسطین با کفش و دمپایی مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته‌اند و جهان عرب و اسلام نظاره‌گر هستند». وی به همسویی رژیم‌های حاشیه خلیج فارس و رخنه صهیونیست‌ها در منطقه خلیج فارس حمله کرد و خواستار حمایت از سنت نبوی(ص) در برابر تحرکات برای حذف احادیث آحاد (در یک تقسیم‌بندی کلی، روایات به «متواتر» و «آحاد» تقسیم میشوند) و مقابله با دستکاری در آن شد و این اشاره مستقیم به کم‌اهمیت جلوه دادن احادیث آحاد از سوی «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی و تردید وی در آن بود و طی گفتگویی با تلویزیون سعودی خواستار حذف آن شده بود.
رأی الیوم در سرمقاله خود آورده است: این موضع‌گیری‌ها که همزمان با خشم حاکم بر مصری‌ها به‌علت حمله خونین اسرائیلی به غزه که بیش از دویست شهید به‌جای گذاشته است و بیشتر آنها هم از زنان و کودکان هستند، نمی‌تواند بدون چراغ سبز مقامات مصر باشد به‌ویژه در مقایسه با واکنش نهادهای سیاسی و دینی سابق در چهار حمله اسرائیل طی ده سال گذشته که متکی به دیپلماسی و نوعی محافظه‌کاری بود.
آنچه ما را به این باور می‌رساند، مواضع «سامح شکری» وزیر خارجه مصر در حاشیه نشست وزیران خارجه اتحادیه عرب است که در لحنی به‌دور از دیپلماسی محافظه‌کارانه رایج طی سالیان گذشته مصر بود که گفت: فلسطینی‌ها در نبرد موجودیتی در دفاع از مقدسات و خانه‌های خود در برابر هجمه وحشیانه اسرائیل هستند. آنچه در مسجد الاقصی رخ داد تحریک احساسات مسلمانان و اعراب است. آنچه در محله «شیخ‌جراح» رخ داد پایداری است و آنچه فلسطینی‌ها در قدس و غزه انجام دادند مایه مباهات و سربلندی است.
رأی الیوم گزارش داد: چند تفسیر در باب تحول در موضع رسمی مصر در قبال حملات خونین اسرائیل در غزه وجود دارد؛
نخست، تصمیم رسمی برای بازگردانیدن مصر به جایگاه عربی و اسلامی پیش‌ِروی آن و مقدمه‌سازی برای قرار گرفتن در خط مقاومت فلسطین به‌ویژه که مقدمه جنگ سرنوشت‌ساز علیه اتیوپی در دو ماه گذشته و موعد آبگیری مرحله دوم سدالنهضه که به کاهش سهم آبی مصر و گرسنه ماندن 40 میلیون مصری و سودانی به‌ویژه پس از شکست مذاکرات مسالمت‌آمیز، منجر می‌شود، است.
دوم، حمایت امنیتی و نظامی و مالی اسرائیل از اتیوپی و تجهیز آن به سامانه دفاع زمینی و هوایی که امکان دفع هر حمله مصری و سودانی مشترک را می‌دهد.
سوم، به‌کارگیری مقاومت فلسطین در غزه به‌عنوان متحد نظامی آتی قوی برای هدف قرار دادن عمق فلسطین اشغالی و همه شهرها و زیرساختهای اسرائیل در صورت ورود اسرائیل به جنگ کنار اتیوپی علیه ائتلاف مصر و سودان.
چهارم، بحرانی شدن روابط مصر با کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس به‌ویژه سعودی و امارات به‌سبب سازش آنها با اشغالگران و تلاش برای ورود به طرح‌های جایگزین کانال سوئز و همبستگی ناچیز آنها با مصر در برابر زورگویی اتیوپی و تبدیل شدن آنها به واسطه‌های بی‌طرف در این بحران.
پنجم، دعوت دکتر «احمد عمر هاشم» به تشکیل نیروی بازدارنده اسلامی از همه مذاهب که مفهومش مشارکت برادران شیعه و روی آوردن به محور مقاومت شامل ایران، سوریه، عراق (حشد شعبی) و یمن (انصارالله) و لبنان (حزب‌الله) است.
این رسانه در پایان آورده است: مصر آن‌گونه که یک منبع نزدیک به سیاستگذاران در قاهره به ما بیان کرد، توانسته است که جبهه داخلی خود را امن کند و اوضاع در لیبی را سروسامان دهد ودر آستانه تکمیل طرح‌های توسعه و تقویت اقتصادی خود است؛ از این رو تصمیم به بازنگری در بیشتر ائتلاف اگر نگوییم همه آنها و مواضع محافظه‌کارانه سابق خود و بازگشت به نقش رهبری خود در منطقه خاورمیانه، جهان عرب و اسلام گرفته است.
انتهای پیام/+
