دلیل تغییر مسیر "کودتای ۵۳" از سینمایی به مستند/ فقط یک نفر می‌توانست ۵۰۰ ساعت راش را ۲ ساعته تدوین کند!
کارگردان مستند "کودتای ۵۳" در یادداشتی روند ساخت این مستند با همکاری تدوینگر مشهور سینمای جهان را تعریف کرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، در زیر چند خبر سینمایی را می‌خوانید:
تقی امیرانی: قرار نبود کودتای 53 مستند باشد
مستند «کودتـای 53» یکی از 5 فیلم نامزد دریافت سیمرغ بلورین بخش مستند سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر است؛ فیلمی که توسط «تقی امیرانی» کارگردانی شده و یک ماه و اندی پیش، برنده جایزه تماشاگران چهاردهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت شده بود.
در بولتن الکترونیکی جشنواره فیلم فجر، «تقی امیرانی» یادداشتی پیرامون ساخت «کودتـای 53» نوشته که شرح آن به این روایت است:
از «ژان لـوک گـدار» نقـل اسـت کـه این شـما نیسـتید کـه فیلـم را می‌سـازید، ایـن فیلـم اسـت کـه شـما را می‌سـازد. ایـن جملـه دسـت‌کم در مـورد مـن و فیلمـم «کودتـای 53» طـی یـک دهـه رونـد پُر پیچ‌وخـم سـاختنش صـدق می‌کند.
سـال 1388 وقتی دسـت به کار سـاخت «کودتای 53» می‌شـدم، هرگـز بـه مخیلـه‌ام خطـور هـم نمی‌کرد کـه جریـان کار این قدر به درازا بکشـد، یا که آنقدر خوش‌اقبـال باشـم کـه بزرگ‌تریـن تدوینگـر سـینمای جهـان در ایـن مسـیر همـراه و همـکارم بشـود. واقعیـت ایـن اسـت کـه «کودتـای 53» در ابتـدا بنـا نبود مسـتند باشـد. قـرار بود اولیـن فیلم بلند داسـتانی مـن بشـود. حتـی خاطـرم هسـت کـه پروپـوزال یـک فیلـم داسـتانی بـر اسـاس وقایـع منتهـی بـه کودتـای 28 مـرداد را هـم نوشـتم، ولی حیـن تحقیقـم بـرای نوشـتن فیلمنامـه وقتـی بـا شـادروان موسـی مهـران، افسـر سـرنگهبان منزل دکتـر مصـدق آشـنا شـدم کـه بـا چنـان فصاحـت و روشـنی خیره‌کننـده‌ای از خاطراتـش از روزهـای کودتـا صحبـت می‌کـرد، فهمیـدم دیوانگـی اسـت کـه ایـن چهـره، ایـن صلابـت و ایـن عشـق و شـور و امیـد واقعـی را رهـا کنـم و سـعی کنـم بازیگـری را پیـدا کنـم کـه بیایـد و به خوبـی ایـن نقـش را بـازی کنـد. ایـن شـد کـه «کودتـای 53» مسـتند شـد؛ اولین مسـتند بلند سـینمایی مـن.
پیـش از ایـن فیلـم، مـن 36 فیلـم مسـتند تلویزیونـی سـاخته بـودم، ولـی هیچکـدام نـه بـه انـدازه «کودتـای 53» شـخصی بودنـد و نـه بـه انـدازه «کودتـای 53» مهـم. 28 مـرداد زخمـی را بـر روان همـه ایرانیـان بـه جـا گذاشـته اسـت کـه ردش تـا همیـن امـروز بـر چهره و زندگـی تک‌تـک مـا دیـده می‌شـود. داسـتان 28 مـرداد مضمـون و دسـتمایه صدهـا فیلـم و سـریال تلویزیونـی و هـزاران کتـاب و مقالـه بـوده اسـت. داسـتانی اسـت بـس مکرر و حدیثی اسـت بس شـنیده.
آنچه فیلم «کودتـای 53» را به زعم من از دیگـر آثـار موجـود در این‌باره متمایز می‌کند، تقلای من برای کشـف و شـنیدن صـدای راویانـی بود که زمزمه‌شـان در هیاهـو و فریادهای غوغاسـالاران تاریخ گم و فراموش شـده بود؛ یافتن اسـناد و مدارک و فیلم‌هایی که پیشتر دیده نشـده بودنـد، تقلا بـرای یافتـن راهـی بـرای روایـت این داسـتان بـرای مخاطب نـاآگاه عمدتـا غیرایرانـی کـه نمی‌دانـد بـر ایـران چـه گذشـته و همزمـان بـرای مخاطـب آگاه داخلـی کـه فکـر می‌کنـد همـه‌چیـز را می‌دانـد.
در این راه، همراهـی والتـر مـرچ، موهبتـی بـود الهـی. او از کالیفرنیـا بـه لنـدن آمـد تـا تدویـن ایـن فیلـم را کـه قرار بود فقط شـش ماه طول بکشـد، بـه عهده بگیرد، امـا چهـار سـال گرفتـار شـد! فقـط او، والتـر مـرچ بزرگ اسـت کـه می‌توانـد 532 سـاعت راش دربـاره یـک واقعـه تاریخـی در 60 و چنـد سـال پیـش را تحویـل بگیـرد و یـک فیلـم دو سـاعته تحویـل دهـد، فراتـر از یـک درام یـا یـک تریلـر درجه یـک داسـتانی. والتـر بـود کـه آهنگسـازمان، رابـرت میلـر، را بـه کار دعـوت کـرد؛ کسـی کـه حال و هـوای موسـیقی ایرانی را به خوبـی می‌فهمید و به خوبـی اجرا کـرد. بـه لطـف والتـر و سـابقه دوسـتی او بـا ریـف فاینـز از زمـان سـاخت فیلـم «بیمار انگلیسی» بود که ریف منحصربه فردترین نقش ممکن را در یک فیلم مسـتند سـینمایی بـازی کرد.
«کودتـای 53» را جمعی کوچک اما خالق، جسور و موفق ساخته‌اند و در این راه، مـن از حمایـت تک‌تک‌شـان برخـوردار بـوده‌ام. فاطمـه احمـدی کـه خودش هم فیلمسـاز اسـت و فیلم کوتاهش «دریای تلخ» سـال گذشـته در جشـنواره فجر در ایران نامزد سـیمرغ بود، با خودش خیر بسـیار به «کودتـای 53» آورد. تحقیقات راهگشـا، ایده‌های نو و همکاران قابل اتکا؛ از جمله حسـام اسلامی کـه بـه لطـف فاطمـه بـه تیـم ما اضافه شـد و لطـف و همـکاری‌اش با ما بسـیار ارزشـمند بـوده اسـت و تاثیـرش در فیلـم محسـوس. ایـن فیلـم یک مشـغله و کسـب‌وکار خانوادگـی هـم بوده اسـت و برادرانم، امیر و علی، از همـان ابتدا در کنـارم بوده‌انـد و در این مسـیر مؤثر و حمایتگر.
مـن در ایـران عاشـق سـینما شـدم، وقتـی پسـربچه بـودم. هرچنـد 46 سـال اسـت از ایـران رفتـه‌ام، ایـران هرگـز از دل مـن نرفتـه اسـت. ایـن فیلـم ادای دین مـن اسـت بـه هویتم، تاریخم و سرچشـمه وجـودم. من این فیلـم را برای همه ایرانیـان سـاخته‌ام، همـه کسـانی کـه بـا وجـود تفاوت‌هایشـان، از یـک میـراث فرهنگی و زبان و تاریخ مشـترک برآمده‌اند. جان‌مایه‌ی «کودتـای 53» حقیقت اسـت و حقیقـت ایـن قـدرت را دارد کـه مـا را بـه یکدیگـر وصـل کنـد و مرهـم زخم‌هایمـان باشـد.
پیش‌تولید «ناجی» آغاز شد/ مهاجرت از رویایی به رویای دیگر
فیلم کوتاه «ناجی» ساخته حسین ترک جوش است که به نویسندگی شیما اسماعیلی و تهیه‌کنندگی سپهر جهانگیری و سارا دیاری‌پور روزهای پیش تولید خود را سپری می‌کند.
این اثر که محصول جدید بیتافیلم تهران است، به زودی در روستای خاوه پیشوای ورامین مقابل دوربین محمود عطشانی خواهد رفت.
در خلاصه داستان «ناجی» آمده است: «همه ما مهاجریم از رویایی به رویایی دیگر...»
ترک‌جوش ساخت 6 اثر را در کارنامه هنری خود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به فیلم کوتاه «جدایی»، «انبار» و... اشاره کرد.
ندا مقصودی، مهسا قریشی، اودین روشن، بیتا عالمی، سعیده جمشیدی، مائده جعفری از جمله بازیگران این فیلم هستند.
عوامل این فیلم کوتاه عبارتند از کارگردان: حسین ترک جوش، مدیر فیلمبرداری: محمود عطشانی، مدیر تولید: سعید دلاوری، مدیر صدابرداری: اشکان پورتاجی، فیلمنامه‌نویس: شیما اسماعیلی، مشاور فیلمنامه: سامان صادقی مهر، دستیار کارگردان و برنامه‌ریز: پریسا امینی، چهره‌پرداز: مائده ضرابی، عکاس: محمد طالبی، روابط عمومی و امور رسانه‌ای: نگار امیری و فروغ گشتیل.
انتهای پیام/
