«مرغ ایرانی» |فائو: تولید مرغ چاق صرفه اقتصادی ندارد

۱۵ آذر ۱۳۹۹ - ۱۰:۵۵
اخبار اقتصادی
اخبار کشاورزی

کارشناس ارشد سلامت و تولید دام فائو در آسیا و اقیانوسیه با بین اینکه وزن ایده آل برای کشتار مرغ را ژنتیک و نژاد آن تعیین می کند گفت:هر چه بیشتر جوجه‌ها را در مرغداری‌ها نگه دارید، ضریب تبدیل خوراک بدتر شده و پول بیشتری از دست می رود.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، کارشناس ارشد سلامت و تولید دام در دفتر منطقه‌ای فائو در آسیا و اقیانوسیه توصیه ها و نتیجه بررسی های خود را درباره مدت زمان نگهدای مرغ در مرغداری در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داد، یکی از موارد مورد توجه در این خصوص برای تولید کنندگان عدم نگهداری طولانی مدت مرغ در مرغداری است و چنین عنوان شده که در این شرایط از لحاظ اقتصادی برای تولید کنندگان به صرفه نیست.

همچنین کارشناس فائو وزن ایده آل برای کشتار مرغ را به نژاد آن مرتبط دانسته است و با توجه به وضعیت آب و هوایی و محدودیت برای تامین آب راهکاری هایی برای تامین خوراک طیور ارئه داده است.

مشروح این مصاحبه کاتینکا دِ بالوگ، کارشناس ارشد سلامت و تولید دام در دفتر منطقه‌ای فائو در آسیا و اقیانوسیه که به صورت مکتوب انجام شده به شرح زیر است.

تسنیم: با توجه به نژادهای مختلف مرغ، آیا مقدار یا اندازه مورد توصیه‌ای برای وزن مر‌غ‌ها در صنعت مرغداری به عنوان بهینه‌ترین وزن نهایی مرغ عرضه شده به بازار وجود دارد؟

دِ بالوگ:صنعت مرغداری به‌طور کلی و تولید جوجه گوشتی به‌طور خاص، طی سال‌ها بهبود قابل توجهی یافته است.

از طریق بهینه‌گزینی، جوجه‌های گوشتی در استرالیا می‌توانند با 3.4 کیلوگرم خوراک (با احتساب میانگین ضریب تبدیل خوراک یا FCR) طی 35 روز به وزن ایده‌آل کشتار 2.4 تا 2.6 کیلوگرمی برسند؛ در مقام مقایسه در دهه 1970 میلادی این مورد نیازمند 64 روز و مصرف 4.7 کیلوگرم خوراک بود.

در حالی که در اینجا در تایلند (دفتر منطقه‌ای فائو در آسیا و اقیانوسیه در بانکوک، پایتخت تایلند، مستقر است)، میانگین وزن جوجه‌های گوشتی کاملا رشد کرده در مرحله کشتار تقریبا 2.3 تا 2.4 کیلوگرم به ازای هر مرغ است، اما حدود 15 سال پیش این رقم حدود 2 تا 2.1 کیلوگرم برای هر مرغ بود. طی این مدت تعداد روزهای لازم برای پرورش جوجه‌های یک‌روزه تا رسیدن به مرحله عرضه در بازار از 49 روز به 40 تا 42 روز کاهش یافته است و میانگین ضریب تبدیل خوراک طی همان بازه زمانی از 1.9 تا 2 به 1.6 تا 1.7 کاهش یافته است. برای یافتن جزئیات بیشتر می‌توان به گزارش‌های پیوست‌شده رجوع کنید.

علاوه بر آن، انواع رایج جوجه‌های گوشتی (Cobb 500, Ross PM 308, Arbor Acres, Hubbard classic) معمولا در وزن حدود 2.5 کیلوگرمی جوجه زنده سوددهی بیشتری دارند (با نرخ تبدیل 1.75 در 40 روز).

تسنیم: آیا بازه یا چارچوب زمانی استاندارد یا مورد توصیه‌ای برای دوره نگهداری، تغذیه و پرورش مرغ‌ها در مرغداری‌ها وجود دارد؟

دِ بالوگ:بخشی از پاسخ پرسش شما پیشتر بیان شده است. فرض دستیابی به چنین عملکردی استفاده از شیوه‌های مناسب پرورش مرغ، و اعمال مدیریت مناسب تغذیه و بهداشت است.

باید به این نکته توجه شود که هدف، نگهداری جوجه‌های گوشتی فراتر از وزن بهینه بازار نیست. با کمی اختلاف و تغییرپذیری، بسته به منحنی رشد هر ژنوتیپ، هر چه بیشتر جوجه‌ها را در مرغداری‌ها نگه دارید، ضریب تبدیل خوراک بدتر شده و پول بیشتری را از دست می‌دهید.

همانطور که پیشتر اشاره کردم، 40 تا 42 روز زمان مورد نیاز برای پرورش جوجه‌های یک‌روزه تا رسیدن به مرحله عرضه در بازار است.

تسنیم: آیا تفاوت‌ها یا ترجیح‌های چشمگیر و قابل توجهی بین مرغ‌های دارای وزن زیاد و وزن متوسط وجود دارد؟

دِ بالوگ:در واقع، از جمله در بازار مرغ‌های زنده آفریقا بیش ترین ترجیح‌ معطوف به مرغ‌های بزرگ است، (لازم است بررسی شود که در ایران ترجیح مصرف‌کنندگان چیست). در اصل، اندازه و وزن مرغ نتیجه ژنتیک‌های مختلف (انواع ترکیب نژادها) است. در یک نوع خاص،‌اگر شما از وزن بهینه فراتر روید، هرچه مرغ بزرگتر شود به معنای افزایش چربی آن خواهد بود.

مرغ ایرانی , فائو | سازمان فائو ,

*جایگزین خوراک های وارداتی

تسنیم: صنعت مرغداری ایران وابستگی زیادی به واردات نهاده‌هایی (خوراک) همچون ذرت و سویا دارد و از آنجا که این دو محصول، محصولات آب‌بری هستند، تولید آن‌ها در داخل کشور مقرون‌به‌صرفه نیست. با توجه به این وضعیت، آیا گزینه‌های امکان‌پذیر دیگری – برای خوراک مرغ‌ها – به‌منظور کاهش وابستگی کنونی به واردات ذرت و سویا وجود دارد؟

دِ بالوگ:در این زمینه باید به جستجوی مواد خام داخلی (که منبع انرژی و پروتئین هستند)‌ پرداخت. در این خصوص باید به این سه مسئله توجه کرد: