برنامهای که عکسهای تکاندهنده روی آنتن میبرد!
تهیهکننده برنامه عکاسی پرستیوی، گفت: اهمیت این برنامه در این نکته نهفته است که بخشی از تجربههای عکاسی دنیا را به انگلیسیزبانان منتقل میکند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از متفاوتترین ساختههای شبکه جهانی پرستیوی، برنامه "عکسهایی که جهان را تکان میدهد" است که در شبکه اسپانیولیزبان هیسپانتیوی هم دوبله اسپانیایی شده و بازپخش میشود. این برنامه با آنکه ذاتی هنری دارد و به پیشینه عکاسی در گذشته میپردازد، اما به دلیل روایتگری از علت رویدادی که نظر یک عکاس را جلب کرده و اثری ماندگار در تاریخ ثبت شده توانسته به نوعی به مهمترین تحولات بشری سری بزند و ناخواسته در ابعاد اجتماعی و بینالملل نیز به ارائه اطلاعات بپردازد. در همین مبنا موفق شده تا مخاطب را با تاریخچهای از اتفاقات مهم کشورهای گوناگون جهان آشنا سازد.
کیانوش الطافی تهیهکننده برنامه "عکسهایی که جهان را تکان میدهد"، گفت: گروه ما با نیت تهیه برنامه جامع به صورت مستند در ارتباط با تاریخ عکاسی خبری، فعالیت خود را شروع کرد بدون آنکه هیچ زاویه خاصی در نگاه و خط مشی خود داشته باشیم. در حقیقت ما خود را از پیش داوری درباره حوادث دور کردیم تا تنها روایتگر باشیم و از ابتدا به این نکته میاندیشیدیم که بتوانیم به بازگویی داستانها و مستندات برای هر عکس بپردازیم.
وی با بیان اینکه تولید این مجموعه دنبالهدار مستندگونه قطعاً گامی نو در جهان رسانه آن هم در میان شبکههای زنده خبری بود، اظهار کرد: تاکنون هیچ رسانهای نتوانسته مجموعهای مستند و کوتاه که قصه عکس را روایت کند، تهیه کند.
الطافی تأکید کرد: در هر حال کار تهیه این مجموعه طولانی کار سختی بود و شاید تا حدودی موفق شدیم به اهداف خود برسیم، اما خودمان از آنچه که تصور میکردیم هنوز بسیار فاصله داریم. فاصله با مجموعه سندی واقعی که بتوان از هر منظر در عکاسی خبری قابل رجوع باشد.
این تهیهکننده افزود: مسلماً تمایل داریم که برنامه ادامه یابد و ما قصهگوی داستانهای بیشتری از عکاسی خبری در عرصه مختلف باشیم که بتواند علاوه بر خبرهای سیاسی داستانهای مربوط به رویدادهای ورزشی، حوادث طبیعی، محیط زیست، فناوری و ... را نیز دربرگیرد؛ اما تولید این گونه از برنامهها به برنامه بلندمدت و سیاست پرستیوی است.
برنامهای که تا ابد نفس میکشد
تهیهکننده شبکه پرستیوی درباره برنامه "عکسهایی که جهان را تکان میدهد" گفت: واقعیت قضیه این است که این برنامه، نمیمیرد و معتقدم که تا ابد زنده خواهد بود و نفس خواهد کشید چرا که مجموعهای مستند است که هر لحظه میتوان به آن رجوع کرد و همواره محلی برای جستجوی موضوعات مختلف برای علاقهمندان به عکاسی خبری است.
الطافی ادامه داد: اهمیت این برنامه در این است که بخشی از تجربههای عکاسان بزرگ دنیا را با روایت تاریخ و ارائه تصویر به مخاطب انگلیسیزبان منتقل میکند.
دردهای بشری بیشتر است
این تهیهکننده پرستیوی با اذعان اینکه، متأسفانه وجهه درد و آلام انسانی در عکسهای مهم جهان بیشتر خود را به رخ میکشد، تأکید کرد: این نظر من نیست، بلکه واقعیت تاریخ گویای این واقعیت است. مسلماً عکسهایی بودهاند که مملوء از امید و زندگیاند، اما درد، بیشتر انسانها را تکان میدهد. البته این ذات عکاسی نیست، بلکه ذات هستی است و عکاسی خبری تنها آینه واقعگرای هستی میتواند باشد.
الطافی افزود: ما در این مجموعه کمتر به گزینهای برخوردیم که خوشحالمان کند. اگر هم چنین عکسی یافته باشیم که شادیبخش باشد، حتماً بعد از دریایی از اخبار و حوادث دردآور بوده که ممکن است با حرکت شخصی یا پیروزی جنبشی خیراندیشانه به خوشی رسیده باشد که به ندرت پیش میآید.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا در این مدت طولانی توانستهاید همه عکسهای معتبر و ارزشمند را به معرفی کنید، تصریح کرد: پاسخ منفی است چرا که ما نتوانستیم همه عکسهای مهم و تکاندهنده گیتی را به تصویر بکشیم. من همیشه باید در انتخاب عکس راهی خلاف مسیر مرسوم جهانی را در پیش میگرفتم. فکر کنید شما مهمترین فیلمهای سینمای جهان را معرفی کنید اما حرفی از همشهری کین اورسن ولز و یا پدرخوانده کاپولا نزنید.این ناراحتکننده است.
الطافی با اعلام تأسف از نبود محیطی برای تعامل با مخاطبان برنامه اظهار داشت: چنانچه ارتباط نزدیکتری با مخاطبان داشتیم، قطعاً در غنا و تعالی برنامه تأثیر مثبت داشت، اما در برنامه ما بازگوکننده تاریخیم و متأسفانه آیتم تعامل با مخاطب را نداریم و دلیل آن به این نکته باز میگردد که صرفاً برنامه ما یک مستند است.
انتهای پیام/