سبک زندگی رضوی| احوالات امام رضا (ع) هنگام تلاوت قرآن

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، قرآن به عنوان کتابی مقدس دارای بطن‌های متعددی است که برای تمام انسان‌ها در هر سطحی کاربرد دارد و عموم افراد به اندازه وسع خویش و صرفاً با تلاوت آن می‌توانند از نورانیت و برکات آن جهت اصلاح سبک زندگی بهره ببرند؛  به عنوان نمونه پیامبر گرامی اسلام(ص) در روایتی فرمود «خانه‌هایتان را با تلاوت‌قرآن نورانى کنید و آن‌ها را همچون یهود و نصارا ـ که نماز و عبادت را در خانه‌ها تعطیل کرده‌اند و تنها در کنیسه و کلیسا انجام مى‌دهند به گورستان تبدیل نکنید؛ خانه‌اى که در آن قرآن فراوان خوانده شود، خیر آن بسیار و به اهل آن وسعت داده شود و براى اهل آسمان بدرخشد چنان که ستارگان آسمان براى زمینیان مى‌درخشند؛‌ ...نَوِّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ لَا تَتَّخِذُوهَا قُبُوراً کَمَا فَعَلَتِ الْیَهُودُ وَ النَّصَارَى صَلَّوْا فِی الْبِیَعِ وَ الْکَنَائِسِ وَ عَطَّلُوا بُیُوتَهُمْ اِنَّ البَیتَ اِذا کَثُرَ فیهِ تِلاوَةُ القُرآنِ کَثُرَ خَیرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهلُهُ وَ اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ کَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنیا».  (کافى، ج 2، ص 610) با دقت بر این روایت شریف در می‌یابیم افراد به واسطه تلاوت فراوان آیات شریفه قرآن بر خود و محیط زندگی خویش می‌توانند اثرات معنوی فراوانی بر جای گذارند و از ثمرات آن در راستای اصلاح سبک زندگی استفاده کنند؛ این اثرات همان‌طور که در روایت آمده شامل موارد ذیل است:

1ـ نورانیت معنوی منزل (نَوِّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ)
2ـ فراوانی خیرات و برکات (کَثُرَ خَیرُهُ)
3ـ وسعت(رزق) برای اهل منزل (اتَّسَعَ اَهلُهُ)
4ـ درخشش و نورانیت منزل برای اهل آسمان (ملائک و اهل برزخ) (اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ)

سراسر سیرۀ معصومین علیهم‌السلام نیز اینچنین بود، همچنان که در میان آنچه مورد توجه و عنایت فاطمه زهرا سلام الله علیها است، سه چیز از اهمیت بیشتری برخوردار است که از جملۀ آن، تلاوت قرآن است. ایشان در تبیین این سه شاخص می‌فرماید: «حُبِّبَ إِلَیَّ مِنْ دُنْیاکمْ ثَلَاثٌ: تِلاوَةُ کِتَابِ اللهِ وَ النَّظَرُ فِی وَجهِ رَسولِ اللَّهِ وَ الاِنفَاقُ فِی سَبیلِ اللَّهِ؛ از دنیای شما سه چیز محبوب من است: تلاوت کتاب خدا (قرآن) و نگاه به چهرۀ رسول خدا(ص) و انفاق در راه خدا.»

در نقل دیگری آمده است رجاء بن ابی ضحاک که یکی از کارگزاران حکومت مأمون و مسئول بردن حضرت از مدینه به خراسان بود، در ضمن گزارش بلندی که از چگونگی نماز و عبادت و مسائل جانبی آن حضرت ارائه کرده است، دربارۀ قرآن خواندن آن بزرگوار می‌گوید «چه بسیار، که در نیمه‌های شب از رختخواب خویش حرکت می‌کرد و به تلاوت قرآن می‌پرداخت. هرگاه به آیه‌ای می‌رسید که در آن نامی از بهشت و یا جهنم برده شده بود، می‌گریست و از خداوند بهشت طلب می‌کرد و از آتش جهنم به خدا پناه می‌برد؛ کانَ یُکْثِرُ بِالّلیلِ فی فراشه مِنْ تلاوةِ القرآن، فاذا مَرَّ بِآیةٍ فیها ذِکر جنّة او نارٍ، بَکی وَ سَأَلَ اللهَ الجنَّة و تَعوّذ باللهِ من النّار. (عیون اخبارالرضا(ع)، ج2، ص178) و خود این بزرگوار در روایتی فرمود «ینْبَغِی لِلرَّجُلِ إِذَا أَصْبَحَ أَنْ یقْرَأَ بَعْدَ التَّعْقِیبِ خَمْسِینَ آیة؛ سزاوار است که فرد بعد از تعقیب نماز صبح، 50 آیه از قرآن مجید تلاوت کنند.» (وسائل‌الشیعه، ج6، ص198)

بنابراین اینچنین است حال امامان و مقتدایان ما در برابر قرآن. از این جهت ضروری است به گونه‌ای تلاوت قرآن در خانه نهادینه شود که جوانان و نوجوانان از همان ابتدا خود را در محضر قرآن احساس کنند چه اینکه ثمرات معنویِ آن نه تنها هزینۀ تسهیل در تربیت آنها، بلکه ذخیره‌ای ارزشمند برای والدین محسوب می‌شود. پیامبر(ص) در این باره  فرمود «هرکه فرزندش را ببوسد، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مى‌نویسد و هر کسى که او را شاد کند، خداوند روز قیامت او را شاد خواهد کرد و هرکس قرآن به او بیاموزد، پدر و مادرش دعوت مى‌شوند و دو لباس بر آنان پوشیده مى‌شود که از نور آنها چهره‌هاى بهشتیان نورانى مى‌شود؛ مَن قَـبَّلَ وَلَدَهُ کَـتَبَ اللّه عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً و َمَن فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه یَومَ القیامَةِ، و َمَن عَلَّمُهُ القُرآنَ دُعىَ بِالابـَوَینِ فَیُکسَیانِ حُلَّتَینِ یُضىءُ مِن نورِهِما وُجوهُ اَهلِ الجَنَّةِ»‌ (کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 49)

انتهای‌پیام/