دهه ۶۰ خلا موسیقی نداشتیم / "چاووش" به معنای واقعی موسیقی انقلابی تولید کرد
رضا مهدوی معتقد است که جریان «چاووش» در اوایل انقلاب، به معنای واقعی موسیقی انقلابی تولید کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، رضا مهدوی از نوازندگان موسیقی ایرانی و از پژوهشگران این حوزه است. او همزمان با هفته دفاع مقدس، در رادیو گفت و گو به بیان دیدگاههایش درباره این ژانر از موسیقی پرداخت.
مهدوی گفت: موسیقی دفاع مقدس با واکاوی در فرهنگ بومی و قومیتی ما و استخراج فرازهای آیینی همچنان ماندگار و اثرگذار است. ژانر و نوع موسیقی جنگ و انقلابی نداریم و در گونههای بومی و شهری هر کشور این نوع موسیقی در قالبهای مختلف پاپ، رزمی، بزمی، کلاسیک و غیر کلاسیک میتواند باشد.
این پزوهشگر موسیقی ادامه داد: وقتی جنگ شکل میگیرد قطار در حال حرکت موسیقی نیز از آن اثر میگیرد و تالم هنرمندان و احساسات آنها در آن برهه زمانی به خلق اثر میانجامد پس این نوع موسیقی یک ژانر نیست و انواع موسیقی جنگ زیرشاخه گونههای مختلف موسیقی قابل تعریف است. سه بخش موثر موسیقی در کشور وجود داشت که نخست افراد دانشگاهی بودند که در بخش موسیقی ارکسترال فعال بودند و بخش دانشگاهی موسیقی نواحی و عدهای که در عرصه موسیقی پاپ فعالیت داشتند و این حوزه را نیز نهادینه و جای گذاری کردند.
این مدرس دانشگاه عنون کرد: «کاروان شهید» یکی از آثار بی نظیر موسیقی خانواده «چاووش» و گروه «شیدا عارف» است که در این موسیقی اندیشهها و افکار آن دوره را به نسل بعد منتقل میکند و تداعی گر آن زمان است و اساتیدی مثل پرویز مشکاتیان و علیزاده و لطفی افکاری داشتند که چلچراغی در مسیر موسیقی روشن کردند که تفاوت موسیقی این دوره را مشخص می کند و نسل بعد می تواند جا پای آنها گذاشته و پرش داشته باشد.
وی ادامه داد: گروه «چاووش» به معنای واقعی موسیقی انقلابی تولید کرد و خوانندگانی همچون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و صدیق تعربف و ... به این جریان پیوستند و در ادامه نوازندگان دانشگاهیان با قومیتهای مختلف همانند علی اکبر شکارچی، خانواده کامکار و ...ترکیب درستی را شکل دادند.
مهدوی با نقد مدیریتها گفت: چشمپوشی مدیران و شاید مشاوران نابلد باعث شده کمتر شاهکارهای موسیقی در این حوزه بشنویم در حالی که هوشنگ کامکار شاهکار «کجایید ای شهیدان خدایی» را در دوران ارکستر سمفونیک تهران به رهبری مرحوم حشمت سنجری و استاد پشنگ کامکار ایشان سازبندی ایرانی مناسبی که بر این کار گذاشتند و شعر مناسب از مولانا و خوانندگی بیژن کامکار همچنان برگ برنده موسیقی دفاع مقدس کشور است. اگر بخواهیم بگوییم موسیقی جنگ در ایران ژانری دارد باید این قطعه که باکلام و بی کلام با بومی سازی فضا توانسته برای مخاطب حس و حال آن دوران را تداعی کند مثال بزنیم.
این پژوهشگر و مدرس دانشگاه گفت: در دهه 60 خلا موسیقی نداشتیم از سویی صادق اهنگران با قالب نوحه به تهییج رزمندگان میپرداخت و از سوی دیگر سیل هنرمندان دانشگاهی با تولید موسیقیهای فاخرونگاه چند وجهی این دوران را پشتیبانی می کردند در حالی که امروز با همه ظرفیت ها اما درحوزه موسیقی خلاء و کاستیهایی داریم.
مهدوی افزود: اساس و ریشه موسیقی شهری از آیینیها و فرهنگ مردمی است و موسیقی از این آیینها تاثیرگرفته است و گوشههای موسیقی کدهایی قابل پرورش برای آهنگسازی است و در هشت سال دفاع مقدس نوحه های بوشهری و آذربایجان نمونه های بی نظیری شکل گرفت و آنچه در ذهن ها باقی مانده است به علت توجه به ریشه های مردمی است.
وی ادامه داد : در دانشگاه ها باید واحد درسی برای بررسی روانشناسی وجامعه شناسی و زیباشناسی و موسیقی دفاع مقدس تعریف شود و در این بررسیها مشخص میشود که شایدتولید کنندگان این موسیقی تحصیلات دانشگاهی تخصصی هم نداشتند اما هوشمندانه و ظریف رفتاری آکادمیک دارد و حتی گاهی موسیقی دفاع مقدس از موسیقی جنگ دیگر کشورها از استانداردهای بالاتری برخوردار است .
انتهای پیام/