حاج منصور ارضی: ما حاج فیروز را نشناختیم
برای بعضی از نوکرها کار به جایی میرسد که همهچیز را فراموش میکنند اما چطور این اسم مقدس امام حسین (ع) و امیرالمؤمنین (ع) را فراموش نمیکنند؟ چون با ذات وجودشان یکی شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حاج فیروز زیرککار که لقب فخرالذاکرین را به نیکی گرفته، در تاریخ 19 مرداد سال 1399 به دلیل نارسایی قلبی درگذشت. او خادمی از تبار پیرغلامان سید و سالار شهیدان حضرت اباعبداللهالحسین (ع) بود که چهره در نقاب کشید و چه خوشسعادت بود که در آستانه ایام سوگواری مولا و سرور شهیدان، آسمانی شد.
شخصیتهای زیادی از مسئولان و چهرههای فرهنگی و مذهبی در پی درگذشت این مداح با اخلاص اهلبیت (ع) پیام تسلیت صادر کردند.
بهمناسبت اربعین رحلت مرحوم حاج فیروز زیرککار، یادنامهای برای این شخصیت تهیه و منتشر شده که در بخشی از آن به اظهارات حاج منصور ارضی مداح پیشکسوت اهلبیت (ع) درباره شخصیت مرحوم زیرککار اشاره شده است.
ما حاج فیروز را نشناختیم
حاج منصور ارضی: برای بعضی از نوکرها کار به جایی میرسد که همهچیز را فراموش میکنند اما چطور این اسم مقدس امام حسین (ع) و امیرالمؤمنین(ع) را فراموش نمیکنند؟ چون با ذات وجودشان یکی شده است. شخصی که از نوجوانی تمام قوانین بندگی خدا را رعایت میکند و البته زیربنای پاکیاش از ارحام مطهرهاش است؛ به چنین شخصی اجازه میدهند نوکر سیدالشهدا(ع) باشد.
هرچه رعایت تقوا میکند برای حفظ نوکریاش است. یعنی حلال و حرام خدا را رعایت میکند. چیزی که امام حسین روز عاشورا فرمودند. ارادتمندان سیدالشهداء اگر رعایت تقوا کنند، گوشهای از این مقامات را خداوند به آنها عنایت میکند.
چنین نوکرهایی وقتی از دنیا میروند جایشان به هیچ وجه پُر نمیشود. حاج فیروز انتهای ارادت را در اشعارش ایجاد و ابداع میکرد. وقتی میخواند گویا در وجودش ظهور میکرد. این حال را همه باید تلاش کنند تا به آنها عنایت شود. بیشترِ خواندنهای ما برای تشکیل و به انتها رساندن مجلس است اما حاج فیروز گوشهای از این وادی را اتخاذ کرده بود و حرف میزد. وقتی شعر مصیبت را میخواند اطرافیان درک میکردند که "بِکَ علینا" در زیارت عاشورا را نشان میداد یعنی درک مصیبت داشت و آن را به مستمعین انتقال میداد. این مقام در رعایت حلال و حرام بهدست میآید.
حال برخی سؤال میکنند که چرا حاج فیروز مهر سکوت بر لب نهاده است؟ شاید یک وجهش این باشد که "هرکه را اسرار حق آموختند، مهر کردند و دهانش دوختند" اما برای اینکه او به دریا رسید و آرامش کسب کرد. تمام صدای رودخانه برای رسیدن به دریاست. چنین نوکری مقام قرب دارد به ابیعبدالله، همانطور که قنبر و سلمان نیز مقام قرب داشتند.
حبیب را در کربلا ببینید شب عاشورا چه حرفهایی را زده؟ موقع شهادت دارد میگوید: "اوصیک بهذاالغریب" همه انسانها مورد این آیه قرار میگیرند؛ "وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ" اما نوکر امام حسین در شکستگی، نقش قانون نور در فیزیک را دارد که وقتی انکسار پیش میآید نور را به دیگران هم میرساند و از چندین وجه پخش میشود.
چنین انکسار نوری فقط در دستگاه امام حسین پیدا میشود. آقای حجت کسری در شمیران هم هرچه به او میگویند، میگوید "یاعلی" که این فقط مقام قرب است. این هیاهوها و سر و صداهای ما برای دوری است. ما حاج فیروز را نشناختیم، چگونه ذوات مقدسه را خواهیم شناخت! آنکه معاند است میگوید چرا بتسازی میکنید؟
ما اگر روی دست دیگران نخوانیم، طوری میخوانیم که مردم استفاده ببرند خود ما سودی نمیبریم اما حاج فیروز به جایی رسیده که خودش استفاده میبرد.
انتهای پیام/