پخش صدای خواننده‌ای که به ایران پشت کرد از رادیو آوا/ آیا ناظر در "صداوسیما" وجود دارد؟
نظارت در صداوسیما چه جایگاهی دارد؟ این سؤالی است که هنوز کسی به آن پاسخ نداده است، چون کماکان شاهدِ اشتباهاتی هستیم که نمی‌توان نام‌شان را سهوی و از روی غفلت گذاشت؛ روزی پخش تصاویر جودوکار پناهنده در "خندوانه" و روزی پخش صدایِ خواننده فراری از رادیو!
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کنداکتور شبانگاهی رادیو آوا حوالی ساعت 20:20 تا 20:30 نام خواننده‌ای را آورد که قابل تأمل بود؛ آهنگِ "دوست دارم" مانی رهنما با اعلامِ خانم گوینده پخش شد. اگر قبل از موضع‌گیری‌ها و رفتارهای نامتعارف خودش و همسرش در ترکیه بود ایرادی نداشت؛ او هم مثل خیلی از خوانندگان دیگر می‌توانست از آنتنِ جمهوری اسلامی بهره ببرد، اما پخشِ این آهنگ در این روزهای جنجال او و همسرش در فضای مجازی و زیر سؤال بردن آرمان‌های کشورش به چه معناست؟
همسرش ــ صبا راد ــ هم به‌واسطه حاشیه‌آفرینی‌های این چندوقته بیشتر سر زبان‌ها افتاد؛ او مجری چندان شناخته‌شده‌ای نبود و در برنامه "به خانه برمی‌گردیم" هفته‌ای یکی دو روز به او آنتن می‌رسید. راد سال گذشته در جریان سقوط پرواز اوکراینی، اعلام کرد که "به دوران فعالیتم در رادیو و تلویزیون پایان می‌دهم". این رفتارهای یک بام و دو هوا را در طول این سال‌ها بسیار دیده‌ایم و البته در زوج رهنما و راد به‌کرّات دیده می‌شود. بارها ثابت شده است بسیاری از همین اوپوزیسیون‌ها برگشته‌اند و حتی امروز در تبلیغات بازرگانی تلویزیون جولان می‌دهند، بازیگرانی که می‌گفتند "ما با تلویزیون کار نمی‌کنیم"، اما امروز به‌عنوان بازیگر در تیزرهای تبلیغاتی‌شان حاضرند.
روزی بازیگر نقش "قلقلی" می‌گوید "من نیستم"، و روزی دیگر رهنما و همسرش سر از ترکیه درمی‌آورند و آنجا دلیلِ بسیار قابل‌تأمل و مضحکی می‌آورند که "به‌خاطر آلودگی هوا و ترافیک ترجیح دادیم از ایران برویم." البته با رسانه‌ای شدن مهاجرت‌شان به‌خاطر اینکه منافع‌شان در خطر نیفتد در تلاشند موضوع مهاجرت را به‌سمت دیگری ببرند که کارشان در ایران را از دست ندهند، زیرا تجربه نشان داده است خیلی فضای کار هنری برای عمده هنرمندان ما در کشورهای خارجی فراهم نبوده است اگر از راهش وارد شوند اما برای برخی از شخصیت‌هایی که اصول و مبانی اعتقادی، انسانی و میهنی و ارزشی‌شان را زیر سؤال می‌برند و وارد این میدان می‌شوند همیشه کار هست!
فیلم‌های ویدئویی صحبت‌های مانی رهنما و همسرش صبا راد در فضای مجازی به دست بسیاری از هموطنان و احیاناً مدیران صداوسیما هم رسیده است، باز این اشتباهات چه‌معنی می‌دهد؟ حتماً دست‌اندرکاران رادیو آوا خبر ندارند که رسانه‌های خارجی و حتی برخی مجریان معلوم‌الحال ایرانی در رسانه‌های بیگانه هم به رفتارهای غیرمتعارف این زوج ــ کسانی که نمک می‌خورند و نمکدان می‌شکنند، شهرت و پرورش‌شان را مدیون میادینی‌اند که جمهوری اسلامی ایران در اختیارشان قرار داده است و یا خانم مجری‌ای که سال‌ها در تلویزیون خودنمایی کرد ــ انتقاد کرده‌اند؟!
آقای خواننده (مانی رهنما) مثل خیلی از هنرمندان گرین‌کارتی دیگر فقط برای کسب درآمدْ کشور مادری‌‌اش را انتخاب می‌کند و پول و سرمایه‌اش را به دست بیگانگان می‌سپارد. حالا با همه این دانسته‌ها و اتفاقات انگار رادیو آوا در جغرافیایی دیگر، سِیر می‌کند؛ چرا که با یک رصدِ کوچک در فضای مجازی می‌توانستند در جریان همه‌چیز قرار بگیرند؛ اما از آنجایی که جایگاه نظارت مدت‌هاست در صداوسیما مشخص نیست و فقط نام ناظر پخش و نظارت بر محتوا و تولید به‌یدک کشیده می‌شود صدایِ این خواننده از موجِ FM ردیف 93/5 پخش می‌شود!!
قابل تأمل است در روزهایی که مهمانان خاص در برنامه‌های تلویزیونی رفت‌وآمد می‌کنند؛ حضور جوانِ به‌اصطلاح نخبه و حاشیه‌های مدلینگ بودن و زن‌پوشی‌اش در خارج از کشور که کماکان مورد انتقاد بسیاری است؛ دوباره باید شاهدِ اشتباه دیگری باشیم که؛ واقعاً چرا جلوی این غفلت‌های هرازچندگاه گرفته نمی‌شود؟ فقط در جریان بازپخش برخی از برنامه‌ها مثل "خندوانه" و "کتاب‌باز" چقدر فقدان نظارت به‌چشم خورد؛ روزی گفت‌وگوی منتقد فراری از شبکه 4 پخش شد، دو بار در جریان بازپخش‌های متعدد، ماجرای جودوکار پناهنده به‌میان آمد، پای جوان دانشجوی پزشکی به شبکه‌های سیما باز شد با مدل بودن و حرکت‌های غیرمتعارفش در فضای مجازی و زن‌پوشی در خارج از کشور، همه گویای این جمله است؛ تلویزیون از فقدان نظارت و توجه به این حوزه رنج می‌برد.
البته برخی اعتقاد دارند "نفوذ" در صداوسیما جدی است و باید جلوی نفوذی‌های رسانه ملی گرفته شود، چرا که زمانی نظارت در تلویزیون جدی گرفته می‌شد اما امروز از این خبرها نیست. علاوه بر پخشِ صدای "مانی رهنما" در این روزگار، به برخی سیاست‌های موجود در پخشِ آهنگ‌های رادیو آوا هم انتقاداتی وجود دارد که در این مجال نمی‌گنجد و باید در زمان دیگری به آن پرداخت.
فقدان نظارت و این نوع مشکلات، مصادیق بسیاری در شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی دارند و باید هرچه زودتر مدیران صداوسیما بازنگری جدّی داشته باشند؛ به سؤال بسیاری از رسانه‌ها پاسخ دهند که؛ چرا آن‌قدر با مقوله نظارت رفتاری پیش‌پاافتاده می‌شود؟ آیا "نفوذ" و "نفوذی" در رادیو و تلویزیون وجود دارند؟ این‌ها سؤالات اساسی است که باید مدیران پاسخ‌هایشان را در عملکرد برخی از بخش‌هایشان پیدا کنند، فراموش نکنند که قرار است صداوسیما دانشگاه باشد.
انتهای پیام/+
