گزارش|در رثای فرمانده‌ای که همیشه در میدان نبرد بود/ جوانمردی که قهرمان ایران شد / چرا شهید بابایی جاودانه ماند؟
گروه استانها ـ بعضی آدم‌ها در عین سادگی؛ آنقدر قدرتمند، تاثیرگذار و بی‌باک هستند که می‌توانند بخشی از تاریخ کشور را در دست گرفته و به بهبود اوضاع جامعه و مردم کمک کنند، به اندازه‌ای که تا ابد در دل و جان و اذهان مردم باقی بمانند و جاودانه باشند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، بعضی آدم‌ها آنقدر تاثیرگذار، خوب، شجاع و با ایمان هستند که حتی اگر سالها و قرن‌ها از کوچ ابدی‌شان هم بگذرد بازهم در تاریخ و در دل مردم ماندگار هستند و هیچ نیرویی نمی‌تواند آنها را از مردم بگیرد.
بعضی آدم‌ها در عین سادگی، قدرتی در ذهن و جسم خود دارند که می‌توانند اوضاعی را از نابه‌سامانی نجات داده و به سمت خیر و صلاح مردم و جامعه قدم بردارند، آنها ساده‌اند و بی‌آلایش و در عین حال قوی و توانمند. آدم‌هایی که سبب شدند جوانان بسیاری به آگاهی برسند، راه درست را انتخاب کنند و ادامه دهنده آرمان‌های اسلام و انقلاب باشند. یکی از این آدم‌های اثرگذار و فراموش ناشدنی شهید عباس بابایی است.
به یاد سریالی افتادم که چند سال پیش در مورد او دیده بودیم، «شوق پرواز». خاطراتش را مرور می‌کردم؛ بخشی از وصیت نامه‌اش که خطاب به همسرش نوشته بود توجهم را جلب کرد: « همسرم ! راه خدا را انتخاب کن که جز این راه دیگری برای خوشبختی وجود ندارد ». آنقدر این جمله زیباست که هر آدمی را به فکر وادار می‌کند. یا آنجا که می‌گوید: « ملیحه جان به خدا قسم مسلمان بودن تنها فقط به نماز و روزه نیست البته انسان باید نماز بخواند و روزه هم بگیرد. اما برگردیم سرحرف اول اگر دوستت تو را ناراحت کرد بعد پشیمان شد و به تو سلام کرد و از تو کمک خواست حتما به او کمک کن. تا می‌توانی به دوستانت کمک کن و به هر کسی که می‌شناسی و یا نمی‌شناسی خوبی کن. نگذار کسی از تو ناراحت شود و برنجد».
سراسر وصیت‌نامه شهید بابایی به همسر فهیمشان خداوند، ائمه معصومین (ع)، دستگیری از نیازمندان، تفکر و تامل، خودباوری، نماز و حجاب و قرآن و مسائلی است که آدمی را به رستگاری نزدیک می‌کند. خواندن وصیت نامه شهید بابایی سبب می‌شود در اعمال خود تجدیدنظر و تامل کنیم و باری دیگر راهی که رفتند را برای خود مرور کنیم و به این سئوال پاسخ دهیم که آنها چه می‌خواستند و آیا امروزه به اهداف شهدا دست یافته‌ایم؟
مروری به زندگی شهید عباس بابایی
به بهانه سالروز شهادت شهید عباس بابایی زندگی ایشان را برای خودمان مرور می‌کنیم، هرگاه سخن از این مرد بزرگ به میان می‌آید مشتاق بیشتر دانستن و بیشتر خواندن در مورد او می‌شویم.
عباس بابایی چگنی 14 آذر 1329 در شهر قزوین دیده به جهاد گشود؛ وی دوره ابتدایی را در دبستان دهخدا و دوره متوسطه را در دبیرستان نظام وفا گذراند. پس از گرفتن دیپلم، در سال 1348 در رشته پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه به خلبانی، داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال 1349 به آمریکا اعزام گشت.
پس از بازگشت با ورود هواپیماهای پیشرفته اف - 14 به نیروی هوایی، وی که خلبان ماهر شکاری اف - 5 بود، برای پرواز با هواپیمای اف -14 انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد.
از شهریور 1359 با درجه سرگردی با شروع جنگ ایران و عراق فرماندهی اسکادران و انجام عملیات با جنگنده نورثروپ اف-5 و اف - 14 تام‌کت را انجام می‌داد.
سال 1360 با درجه سرهنگ دومی فرمانده پایگاه هوایی هشتم شکاری بود. از 9 آذر سال 1362 با درجه سرهنگ تمامی به معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد. سال 1366 با درجه سرتیپی در سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی ارتش ابقا شد.
عباس بابایی در سال 1354 با دختردایی خود، ملیحه حکمت ازدواج کرد. ثمره این ازدواج یک دختر به نام سلما و دو پسر به نام‌های محمد و حسین است. ملیحه حکمت، 3 خرداد 1395 در سن 57 سالگی، پس از چند ماه تحمل درد ناشی از بیماری کبدی درگذشت.
ورود شهید بابایی به پایگاه هوایی اصفهان و نقش او در انقلاب
هم‌زمان با ورود هواپیماهای پیشرفته (F-14) به نیروی هوایی، شهید بابایی در دهم آبان ماه 1355، برای پرواز با این هواپیما انتخاب شد و به پایگاه هوایی اصفهان انتقال یافت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌عنوان سرپرست انجمن اسلامی پایگاه هوایی اصفهان به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت. شهید بابایی در هفتم مردادماه 1360 از درجه سروانی به سرهنگ دومی ارتقا پیدا کرد و به فرماندهی پایگاه هشتم اصفهان برگزیده شد. وی در نهم آذرماه 1362، ضمن ترفیع به درجه سرهنگ تمامی، به سمت معاونت عملیات فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد و به ستاد فرماندهی در تهران عزیمت کرد.
بابایی در سال 1349، برای گذراندن دوره خلبانی به آمریکا رفت و پس از بازگشت با ورود هواپیماهای پیشرفته اف - 14 به نیروی هوایی، وی که جزء خلبان‌های تیزهوش و ماهر در پرواز با هواپیمای شکاری اف - 5 بود، به همراه تعداد دیگری از همکاران برای پرواز با هواپیمای اف - 14 انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد.
با اوج‌گیری مبارزات علیه نظام ستمشاهی، بابایی به عنوان یکی از پرسنل انقلابی نیروی هوایی، در جمع دیگر افراد متعهد ارتش به میدان مبارزه وارد شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، وی گذشته از انجام وظایف روزمره، به عنوان سرپرست انجمن اسلامی پایگاه، به پاسداری از دستاوردهای پرشکوه انقلاب اسلامی پرداخت.
آبادانی روستاهای مستضعف و حومه‌‌نشین پایگاه
به هنگام فرماندهی پایگاه با استفاده از امکانات موجود آن، به عمران و آبادانی روستاهای مستضعف‌نشین حومه پایگاه و شهر اصفهان پرداخت و با تامین آب آشامیدنی و بهداشتی، برق و احداث حمام و دیگر ملزومات بهداشتی و آموزشی در این روستا، گذشته از تقویت خط سازندگی انقلاب اسلامی، در روند هر چه مردمی کردن ارتش و پیوند هر چه بیشتر ارتش با مردم خدمات شایان توجهی را انجام داد.
بابایی، با کفایت، لیاقت و تعهد بی‌پایانی که در زمان تصدی فرماندهی پایگاه اصفهان از خود نشان داد، در تاریخ 9 آذر 1362 با ارتقاء به درجه سرهنگی به سمت معاون عملیات نیروی هوایی منصوب و به تهران منتقل شد.
وی برای پیشرفت سریع عملیات‌ها و حسن انجام امور، تنها به نظارت اکتفا نمی‌کرد، بلکه شخصاً پیشگام می‌شد و در جمیع مأموریت‌های جنگی طراحی شده، برای آگاهی از مشکلات و خطرات احتمالی، اولین خلبان بود که شرکت می‌کرد.
بابایی به علت لیاقت و رشادت‌هایی که در دفاع از نظام، سرکوبی و دفع تجاوزات دشمنان از خود بروز داد، در تاریخ 8 اردیبهشت 1362 به درجه سرتیپی مفتخر شد.
شهید عباس بابایی صبح روز پانزدهم مرداد ماه سال 1366 مصادف با روز عید قربان همراه یکی از خلبانان نیروی هوایی (سرهنگ نادری) به منظور شناسایی منطقه و تعیین راه کار اجرای عملیات، با یک فروند هواپیمای آموزشی اف-5 از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمد و وارد آسمان عراق شد.
وی پس از انجام دادن مأموریت، به هنگام بازگشت، در آسمان خطوط مرزی، هدف گلوله‌های تیربار ضد هوایی قرار گرفت و از ناحیه سر مجروح شد و بلافاصله به شهادت رسید.
انتهای پیام/164/ش
