مصاحبه| دیپلمات سابق افغان: برگزاری لویه جرگه خلاف قانون اساسی افغانستان است

«احمد سعیدی» کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم اظهار داشت که براساس قانون اساسی افغانستان، لویه‌جرگه زمانی برگزار می‌شود که اعضای پارلمان و سنای این کشور، اعضای شورای ولایتی و اعضای شورای شهرستان‌ها در آن اشتراک داشته باشند، اما شورای شهرستان‌ها که اکثریت را تشکیل می‌دهند تا هنوز ایجاد نشده است.

بر اساس اظهارات سعیدی، اعضای کابینه و دادستانی کل می‌توانند در لویه‌جرگه اشتراک داشته باشند اما حق رأی‌دهی را ندارند و تنها به عنوان ناظر اشتراک می‌کنند.

سعیدی در ادامه اظهارداشت: رئیس جمهور افغانستان در 3 مورد می‌تواند لویه جرگه را برگزاری کند:

اول: زمانی که استقلال و تمامیت ارضی افغانستان مطرح بحث باشد.

دوم: زمانی که رئیس جمهور محاکمه شود.

سوم: زمانی که قانون در قانون اساسی افغانستان بازنگری یا تعدیل صورت گیرد.

دیپلمات سابق افغانستان خاطرنشان کرد که در ماده صد و یازدهم قانون اساسی افغانستان در این ارتباط آمده است: لویه‌جرگه در حالات ذیل دایر میشود:

1- اتخاذ تصمیم در مورد مسائل مربوط به استقلال، حاکمیت ملی، تمامیت ارضی و مصالح عالی کشور.

2- تعدیل احکام قانون اساسی.

3- محاکمه رئیس جمهور مطابق به حکم مندرج ماده شصت و نهم قانون اساسی)

سعیدی بر اساس اینکه هیچ یک از سه شرط برگزاری لوی‌جرگه اتفاق نیفتاده، تصریح کرد: در شرایط کنونی افغانستان، رئیس جمهور صلاحیت برگزاری لویه جرگه را ندارد.

این کارشناس افغان افزود که رئیس جمهور به این دلیل باقیمانده زندانیان طالبان را آزاد نمی‌کند که این زندانیان محکوم به «حق العبد» هستند اما براساس قانون نه رئیس جمهور صلاحیت آن را دارد که مجرمین حق العبدی را آزاد سازد و نه لویه جرگه این صلاحیت را دارد.

سعیدی همچنین تصریح کرد: نشستی که رئیس جمهور دستور برگزاری آن را داده، همانطور که از نامش مشخص است (جرگه مشورتی) تنها برای مشاوره برگزار می‌گردد و رئیس جمهور ملزم به پذیرش و عمل کردن تصمیم آن نیست.

این دیپلمات سابق افغان به این سوال که هدف رئیس جمهور افغانستان از برپایی لویه جرگه مشورتی چیست؛ پاسخ داد: هدف رئیس جمهور این است که مسئولیت محقق نشدن صلح را به دوش مردم افغانستان بیاندازد.

وی اظهارداشت: «رئیس جمهور می‌داند که حتی با آزادی 5 هزار زندانی طالبان نیز صلح در افغانستان تحکیم نمی‌شود و بسیار زیرکانه جرگه مشورتی را می خواهد و زمانی که صلح تحکیم نشد به مردم می‌گوید من که تصمیم نهایی را نگرفتم و جرگه مشورتی تصمیم نهایی را گرفته است و اگر صلح تامین نشده مردم افغانستان مقصر هستند نه من».

انتهای پیام/.