جشنواره تلویزیونی، فرصت طلایی برای تماشای "مستندهای خوب ایرانی" است
کارگردان مستند «فرشاد آقای گل» گفت: مستند ورزشی در ایران آن طور که باید مورد توجه قرار نمیگیرد، اما اگر بدانم جشنوارهای با این تعداد مخاطب بخش ویژهای برای این موضوع در نظر گرفته است حتماً آثار بیشتر و بهتری تولید میکنم.
جعفر صادقی، کارگردان مستند «فرشاد آقای گل» و مستندساز برگزیده دوره سوم جشنواره تلویزیونی مستند در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم درباره آشناییاش با جشنواره گفت: از اولین دوره، جشنواره تلویزیونی مستند را دنبال میکردم. یکی از دوستانم برگزیده دوره اول جشنواره بود و برایم جذاب شد که از کل کشور فرصت برابر پخش تلویزیونی برای آثار مستند وجود دارد.
او ادامه داد: از زمان افتتاح شبکه مستند، دید مردم نسبت به مستند بازتر شده، تلویزیون همهگیرتر از سینماست و فرهنگ تماشای مستند را بهتر میتواند جا بیندازد. پیش از این مردم تصور میکردند مستند یعنی آثار حیات وحش اما الان به لطف وجود شبکه مستند و این جشنواره دید مردم نسبت به فیلم مستند تغییر کرده است؛ جشنواره هم کمک بیشتری به این فضا کرده است.
صادقی با اشاره به پخش تلویزیونی آثار در جشنواره تلویزیونی مستند بیان کرد: پخش تلویزیونی در این جشنواره ویژگی منحصر به فرد برای مستند دوستان است و میتوانند از فرصت آن برای تماشای مجموعهای از آثار خوب استفاده کنند. خود من به واسطه این جشنواره به شدت به شبکه مستند علاقهمند شدم و از سال اول برگزاری جشنواره تلویزیونی مستند هر سال در بازه یکماهه برگزاری وقتم را با پخش آثار مستند تنظیم میکنم. برای فردی مثل من که علاقهمند به تماشای مستند است این فرصت طلایی برای تماشای تعداد زیادی مستند خوب است اما اگر به جذب مستندسازان حرفهای در جشنواره فکر نشود تعداد مخاطبان کم خواهد شد و این برای افرادی مثل من که به این جشنواره بسیار علاقهمندیم اتفاق ناخوشایندی است.
کارگردان مستند ورزشی «فرشاد آقای گل» همچنین درباره مسئله پرداخت حق پخش به فیلمسازها گفت: این خیلی خوب است که جشنواره تلویزیونی مستند به فیلمسازها حق پخش پرداخت میکند ولی حقیقت این است که این مبلغ در قیاس با هزینههای تولید خیلی متناسب نیست. وقتی مستند در تلویزیون پخش میشود دیگر برگشت سرمایه به واسطه اکران سینمایی یا فروش به vodها خیلی سخت میشود؛ مسئولان جشنواره باید فکری به حال این مشکل بکنند تا فیلمسازهای حرفهای که آثارشان هزینه تولید زیادی دارد، برای شرکت در جشنواره ترغیب بشوند.
او اضافه کرد: حسن بزرگ جشنواره تلویزیونی مستند، مخاطب بالای تلویزیون است که خودش عامل استقبال از جشنواره میشود؛ در اکران سینمایی تعداد مخاطبان نسبت به اکران تلویزیونی بسیار کمتر است و این که پخش تلویزیونی برای یک مستند اتفاق بیفتد خیلی با ارزش است. خود من مسئله مالی اولویت شماره دومم است و ترجیح میدهم مستند تماشاچی بیشتری داشته باشد. به نظرم فیلمی در گنجه بماند ارزش ندارد مستند باید مخاطب خودش را پیدا کند و خودش را به آنها عرضه کند.
صادقی گفت: اگر جشنواره کمکهای بهتری برای تولید آثار جدید به فیلمسازان برگزیده کند و تعداد این افراد را هم بالا ببرد در اصل به حیات خودش کمک کرده است. تشویق به ساخت آثار جدید و کمک به تولید آنها باعث میشود جشنواره ادامه پیدا کند.
مستندساز گرگانی پیشنهادش درباره اجرای جشنواره را هم اینطور مطرح کرد: به نظرم بهتر است تقسیمبندی موضوعی بخشهای مختلف جشنواره به صورت دقیقتری انجام شود. این تقسیمبندی دقیق به حرفهایتر شدن جشنواره کمک میکند؛ از سوی دیگر هم میتواند به تولید آثار مستند در حوزههایی که مورد نیاز است اما کمتر به آن توجه میشود کمک شایانی بکند. مثلاً من به عنوان مستندساز ورزشی میدانم که مستند ورزشی در ایران آنطور که باید مورد توجه قرار نمیگیرد، اما اگر بدانم جشنوارهای در سطح جشنواره تلویزیونی مستند با این تعداد مخاطب و اعتبار حرفهای که دارد بخش ویژهای برای این موضوع در نظر گرفته حتما آثار بیشتر و بهتری تولید میکنم.
او در ادامه به مسئله تبلیغات اشاره کرد و گفت: تبلیغات جشنواره در شبکههای دیگر تلویزیون بسیار ضعیف است تلویزیون میتواند با پخش هر روزه تیزر مستندهای جذاب در شبکههای مختلف به جذب مخاطبان بیشتر کمک کند. خیلی از افراد هستند که اصلاً از وجود این جشنواره خبر ندارند چه در میان فیلمسازها و چه در میان مخاطبان؛ این در حالی است که مستندها اگر تبلیغ شوند با توجه به سوژههای جذابی که دارند میتوانند مخاطب عام را در تعداد بالا به خودشان جذب کنند و این هم برای فیلمساز و هم برای تلویزیون حتماً ارزشمند خواهد بود.
صادقی درباره کیفیت جشنواره تلویزیونی مستند تصریح کرد: جشنواره تلویزیونی مستند به نظر من نسبت به جشنوارههای ایرانی دیگر بسیار حرفهای و درست عمل میکند. به عنوان فیلمسازی که تقریباً در اکثر جشنوارههای ایرانی شرکت میکنم باید بگویم این جشنواره بعد از جشنواره سینما حقیقت منظمترین و حرفهایترین جشنواره مستند ایران است که با توجه به عمر اندکی که از افتتاح آن میگذرد بسیار جلوتر از جشنوارهای سه ساله عمل میکند. فکر میکنم روزی برسد که فیلمسازان مستند در ایران زمان برگزاری این جشنواره را در تقویم کاری خود لحاظ کنند تا به هر نحو ممکن بتوانند به همان اندازه که شرکت در جشنواره سینما حقیقت برایشان اهمیت دارد به این جشنواره هم حتماً اثری را ارسال کنند.
او در پایان گفت: از نظر من تلویزیون خانه اصلی فیلم مستند است و هر سال به دلیل علاقه زیادی که به جشنواره تلویزیونی مستند دارم اگر اثری داشته باشم حتماً در جشنواره شرکت میکنم چرا که شرکت در این جشنواره یعنی استفاده از فرصت طلایی نشان دادن اثر به تعداد بالای مخاطبانی که مستند برای آنها ساخته شده است.
انتهای پیام/