دعای روز بیست‌وششم ماه مبارک رمضان/ خدایا عیب‌هایم را بپوشان

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان ادعیه روزانه این ماه شریف بسیار جای دقت و تفکر دارد. این دعاهای روزانه که در محافل مذهبی خوانده می‎شود توسط ابن‌عباس از حضرت پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نقل شده است و علمای بزرگ اسلام آنها را در کتاب خود ثبت و ضبط کرده‎اند و ما این ادعیه را از کتاب «‏اقبال الأعمال» سیدبن طاووس عالم بزرگ شیعه نقل می‌کنیم. این کتاب‏ مانند سایر کتاب‌هاى سید از اعتبار و ارزشی ویژه ‌بین علماى شیعه برخوردار است تا جایی که مرحوم شیخ عباس قمی در «مفاتیح الجنان» بسیار از ادعیه این کتاب استفاده کرده است.

اینک به‌‌مناسبت فرا رسیدن بیست‌وششمین روز ماه مبارک رمضان، دعای این روز به‌همراه توضیحی دربارۀ آن منتشر شده است:

اللَّهُمَّ اجْعَلْ سَعْیِی فِیهِ مَشْكُوراً، وَ ذَنْبِی فِیهِ مَغْفُوراً، وَ عَمَلِی فِیهِ مَقْبُولاً، وَ عَیْبِی فِیهِ مَسْتُوراً، یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ

خدایا کوششم را در این ماه مورد سپاس، و گناهم را آمرزیده، و عملم را پذیرفته، و عیبم را پوشیده قرار ده، ای شنواترین شنوایان

حجت‌الاسلام حسن شریعت‌زاده کارشناس مسائل دینی در گفت‌وگو با تسنیم به بیان نکاتی دربارۀ دعای امروز ماه رمضان پرداخت و گفت: یکی از سنت‌های پروردگار عالم که در قرآن به آن اشاره شده آن است که اجر و مزد هیچ انسانی را ضایع نمی‌کند مخصوصاً در مورد کسی که محسن است «فَإِنَّ اللَّهَ لا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ». در بخشی از دیگر قرآن کریم خدای متعال از بجا آوردگان حج و عمره تشکر می کند: «فَإِنَّ اللَّهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ اللَّه» یعنی پایان اعمال از بندگانم تشکر و دعای آنها را مستجاب می‌کنم.

امروز در دعای روز بیست و ششم عرضه می‌داریم خدایا! کوشش و تلاشم در این ماه بندگی را که روزه گرفتم، قرآن خواندم و سعی کردم که با نفسم مبارزه کنم بپذیر. ظاهراً کلمه مشکور مفهوم آن دارد که این اعمال مورد قبول تو قرار گیرد یعنی به فضل و کرام خودت اعمالم قبول کن و گناهم را بیامرز که ماه رمضان ماه آمرزش و رحمت حق است؛ مخصوصاً شب‌های قدر و به طور کلی این ماه، ماه رحمت است. رسول رحمت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: روزه سپر آتش قیامت است یعنی کسی وارد بهشت می‌شود که آمرزیده شده باشد.

خدای متعال در قرآن کریم می‌فرماید اعمال انسان‌ها باید دارای دو ویژگی عمده باشد: حسن فعلی و حسن فاعلی. حسن فعلی یعنی چه؟ کار نیک و پسندیده خدا، حسن فاعلی یعنی کار نیک از انسان نیک و محسن. بالاترین ویژگی محسن از دیدگاه قرآن همان اخلاص است؛ یعنی ویژگی اصلی اعمال از دیدگاه قرآن، اخلاص و انجام عمل فقط به خاطر خداست و خدا هم فقط این عمل را قبول دارد.

امروز می‌فرماید خدایا عمل مرا بپذیر ای کسی عیب بندگانش را می‌پوشاند، من در این ماه بر سر سفره کریمانه تو نشستم ای کریم مرا از این مائده الهی و این سفره کریمان محروم نکن و عیب‌هایم را بپوشان ای بهترین شنونده راز و نیاز، ای کسی که سخن بنده‌ات را می‌شنوی؛ تو بهترین شنونده هستی.

انتهای پیام/