"تقوای طلبگی" ویژگی مهم شهید "مطهری"

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امام خمینی(ره) به مناسبت شهادت شهید مطهری در پیامی این شهید بزرگوار را فرزند و حاصل عمر خویش، و عالمی جاودانه خواندند. رهبر انقلاب اسلامی نیز در سخنرانی‌های مختلفی با جاودانه خواندن تفکر این شهید، به بررسی ابعاد مختلف اندیشه‌های وی پرداختند. امروز جمعه 12 اردیبهشت مصادف با سالروز شهادت این عالم بزرگ است که به روز معلّم نامگذاری شده است.

حجت‌الاسلام سید محمدمهدی میرباقری استاد حوزه علمیه و رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم در بیانی با اشاره به یکی از خصوصیات مهم شهید آیت‌الله مرتضی مطهری گفت: یکی از خصوصیات مهم شهید مطهری، تقوای طلبگی بود. تقوای طلبگی چیست؟ تقوای طلبگی این است که غذای سالم بگیرد و غذای سالم به جامعه بدهد «فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِهِ‏ أَیْ إِلَى‏ عِلْمِهِ‏ الَّذِی یَأْخُذُهُ عَمَّنْ یَأْخُذُهُ». اگر شما علم آلوده گرفتید، همه جامعه آلوده می‌‌شود. تقوای شما این است که حرف را از بنیان‌های اصلی خودش یعنی قرآن و روایت بگیرید و تلاش کنید حرف‌های پراکنده و حرف‌هایی که به حجیت نرسیده و حرف‌هایی که در محافل روشنفکری زده می‌‌شود، در شما نفوذ نکند.

تقوای طلبه، غیر از تقوای کاسب است. کاسب باید در خرید و فروشش کم و زیاد نکند. ما خیلی باید مراقب باشیم حرفِ غیرناب به جامعه نزنیم، نه خودمان بپذیریم و نه بزنیم. این خیلی تقوای مهمی است. مرحوم شهید مطهری از امتیازاتش همین بود. اینکه امام می‌‌فرمودند همه آثارش بلااستثناء سودبخش است، برای همین بود. وارد میدان که می‌‌شد، با تقوا وارد می‌‌شد؛ تقوای در تعلم، تقوای در تفکر؛ نه فقط تقوای در نماز شب. آن تقوای اولی، غیر این تقوای دومی است. این تقوای ویژۀ طلبگی است. همه آن تقوا باید به شما کمک کند در عالم طلبگی‌‌تان متقی باشید، در عالم طلبگی‌‌مان متقی باشیم؛ چیزی را که دلیل نداریم، به اسلام نسبت ندهیم. خیلی پروا داشته باشیم در اینکه حرفی، خدای نکرده، به وسیله ما به اسلام نسبت داده بشود.

از ویژگی‌‌های مرحوم شهید مطهری این بود که وارد دنیای روشنفکری شده بود اما از دنیای روشنفکری مرسوم عبور کرده بود. بعضی از روحانی‌ها به دنیای روشنفکری وارد می‌‌شوند و می‌‌مانند! وقتی می‌‌مانند، ذهنشان بوی روشنفکری می‌‌گیرد، یعنی خودشان هم از فضای روشنفکری منفعل می‌‌شوند. شهید مطهری منفعل نبود.

شهید مطهری حقیقتاً اهل تعلّم بود. بخش زیادی از عمرش را برای تعلم گذاشته بود. هر کجا استاد خوبی پیدا کرده بود، از کنار این استاد نگذشته بود. خیلی‌ها علامه طباطبایی را دیدند، پای درسش هم نشستند، اما 5 یا 6 نفر استفاده کردند. بقیه هر کدام خوشه‌ای چیدند و رفتند.

این را توجه داشته باشید اگر می‌‌خواهید به جایی برسید، اگر یک استاد ربّانی پیدا کردید، باید ملازمش شوید به هر قیمت که شده. البته این کار، لوازم دارد. بعضی‌‌ها من دیده‌ام مدام می‌‌روند اصرار می‌کنند. اصرار به درد نمی‌‌خورد! آدم باید تهیأ پیدا کند. اگر تهیأ پیدا شد، آن معلم الهی خودش دنبال شاگرد می‌گردد. اگر تهیائی دید، او بیشتر دنبال شاگرد می‌گردد که علمش را برساند.

انتهای پیام/