ماجرای کلانشهر بزرگ عربستان؛ از خوش بینی تا تیراندازی

 به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از بلومبرگ، وقتی محمد بن سلمان ولیعهد عربستان از طرح خود برای شهر جدید نئوم در ساحل دریای سرخ پرده برداشت،  ساکنین منطقه خوشحال شدند. مطمئناً اشتغال و سرمایه گذاری همراه با این طرح توسعه 500 میلیارد دلاری وارد منطقه می شد. طرحی که در مرکز پروژه تغییر نظام محافظه‌کار عربستان توسط بن سلمان قرار داشت.

 ولی با ادامه طرح ساخت این کلانشهر که مستلزم جابجایی هزاران نفر بود، خوشبینی ها تبدیل به عدم اطمینان و بعد مقاومت شد. برخی از اعضای قبیله ساکن در این منطقه راضی به ترک محل زندگی خود نیستند. ماه ها کشمکش در آخر منجر به یک تیراندازی مرگبار در درگیری با نیروهای امنیتی در هفته گذشته شد و نگرانی در مورد نا آرامی های احتمالی در این منطقه دورافتاده را که مالکیت سلاح در آن آزاد است، افزایش داد.

 انتظار نمی رود مشکلات به وجود آمده در نئوم پروژه بن سلمان را از مسیر خارج کند ولی نشان دهنده چالش‌های داخلی است که وی دربحبوحه بحران جهانی ویروس کرونا و سقوط قیمت نفت با آن مواجه است. این تغییرات تمام جوانب زندگی در عربستان را تحت تاثیر قرار می دهد.

 ولیعهد 34 ساله عربستان قدم های بزرگی برای اصلاح اقتصاد عربستان و کاهش محدودیت های اجتماعی برداشته است و توانسته بسیاری از سعودی ها را متقاعد کند که کشور با این اقدامات شرایط بهتری خواهد داشت. ولی بن سلمان به غرور و بی پروایی هم معروف است: وی توازن داخلی را به هم ریخته، اتحاد های قدیمی را متزلزل کرده و پل ها را در خانه و خارج از خانه ویران کرده است. با بازداشت خویشاوندان، به زندان فرستادن فعالان زن و به راه انداختن جنگ پنج ساله در یمن، سرمایه گذاران داخلی و خارجی تمایلی به سرمایه گذاری در این کشور ندارند.

داستان کلان شهر نئوم در 2015 و بلافاصله پس از بر تخت نشستن پدرش آغاز شد. بن سلمان که در آن زمان چندان شناخته شده نبود، به یک پایتخت اقتصادی و تجاری فکر میکرد.

 وی در 2017 از این طرح پرده برداشت که نمادی از آرزوهای وی برای زندگی بدون نفت بود. قرار بود این یک شهر بزرگ باشد که مشابهی در دنیا ندارد و از طریق هوش مصنوعی اداره شود.

  منطقه ای که بن سلمان برای این کلانشهر درنظرگرفته بود، ساکنینی داشت که بسیاری از آنها از اینکه بخشی از این پروژه باشند هیجان زده بودند. آنها می‌گفتند ما مردمان فراموش شده ای بودیم که این پروژه برای من مثل یک رویا بود.

 ولی در آن زمان هم برخی نگران این بودند که مجبورند جابجا شوند تا زمانی که به آنها اعلام شد باید املاک خود را در ازای خسارتی که دولت پرداخت می کند، ترک کنند. پس از آن انتقاد ها آغاز شد.

« ما به دنبال یک آینده خوب بودیم و بعد یک شبه واقعیت این پروژه نمایان شد آنها زمین را بدون مردم می خواهند».

 اعتراضات افزایش یافت. معترضان عقیده داشتند دولت قصد دارد یک قبیله را نابود کند آن هم در منطقه‌ای که افتخار آنها مالکیت بر زمین و ریشه قبیله ای است. بسیاری در جریان این اعتراضات دستگیر شدند.

 به نظر می‌رسد مقامات طرح جابجایی اولیه را کنارگذاشته و به دنبال تامین بسته های اقتصادی و اجتماعی سخاوتمندانه برای ساکنین این منطقه هستند. مثل اعطای بورسیه برای تحصیل در خارج از کشور که در نهایت منتهی به اشتغال می شود.

 هیچ کس در این منطقه جابجا نشده و بسته های جبرانی در نظر گرفته نشده اند ولی برنامه ریزی شده تا پایان سال جاری میلادی ساکنین این منطقه تغییر مکان دهند تا ساخت و سازها ادامه یابد.

 انتهای پیام/141