جلوه هدایتگری امام حسین فرازمانی و فرامکانی است
استاد حوزه علمیه میگوید امام حسین مظهر هدایت و نجات بشریت از ضلالت و جهالت است. به اعتقاد شیعه این خصوصیت برای تمام زمانها و مکانهاست و مختص به حیات جسمانی ایشان نیست.
حجتالاسلام محمدعلی معینیان، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا با اشاره به اینکه امام حسین مختص به تمام زمانها و مکانهاست گفت: امام حسین مظهر هدایت و نجات بشریت از ضلالت و جهالت است. به اعتقاد شیعه این خصوصیت برای تمام زمانها و مکانهاست و مختص به حیات جسمانی ایشان نیست؛ روایات متعددی حاکی از استمداد انبیای الهی از انوار مقدس اهلبیت (ع) به ویژه امام حسین علیهالسلام و آشنایی آنها با ماجرای کربلاست. امام باقر به نقل از امام حسین فرمود: «رسول خدا به من گفت اى فرزندم،تو به زودى به سوى عراق سوق داده خواهى شد؛ و آن زمینی است که انبیاء و اوصیاى انبیاء با آن ملاقات کردند؛ یَا بُنَیَّ إِنَّکَ سَــتُسَاقُ إِلَى الْعِرَاقِ وَ هِیَ أَرْضٌ قَدِ الْتَقَى بِهَا النَّبِیُّونَ وَ أَوْصِیَاءُ النَّبِیِّینَ».
وی افزود: امروز هم تمسک به ساحت امام حسین راه بیداری و هدایت انسانهاست. رسول گرامی اسلام(ص) در روایت مشهوری فرمود «سوگند به آنکه مرا به حق مبعوث کرد؛ حسین بن علی در آسمان بالاتر از [مقام] او در زمین است و در طرف راست عرش الهى در باره او چنین نوشته شده است: چراغ هدایت و کشتى نجات؛ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ فِی السَّمَاءِ أَکْبَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ فَإِنَّهُ لَمَکْتُوبٌ عَنْ یَمِینِ عَرْشِ اللَّهِ مِصْبَاحُ هُدًى وَ سَفِینَةُ نَجَاة»؛ لذا این هدایت، هدایتی دائمی و مطلق است و از این جهت است که چراغ هدایت امام حسین(ع) پس از شهادتشان همچنان فروزان و سبب هدایت پاکطینتان عالم است و اکنون جلوه آن را در مراسم اربعینی مشاهده میکنیم.
این استاد حوزه علمیه با طرح این سؤال که چرا تأثیرگذاری امام حسین (ع) همچنان پس از گذشت حدود 14 قرن همچنان پایدار است، گفت: زیرا هدف امام اعتلای توحید و محو آثار هرگونه شرک و نفاق بود؛ برای این منظور امام علیهالسلام تا پای جان برای ارزشهای الهی ایستادگی کرد و الگویی برای حقمدارا عالم شد.
معینیان با اشاره به شرایط دوران قیام امام حسین علیهالسلام گفت: ایشان اسوه حسنه و مربی بشریت به سوی سعادت و تعالی است و در عصر خود به عنوان حجت خود در زمین مقابل ظلم و فساد ایستاد و از حق و دین خدا حمایت کرد؛ همان دینی که در شُرُف نابودی بود. امام در شرایطی قیام کردند که به دلیل عملکرد جاهلانه و عامدانه برخی به ویژه امویان بدعتها در جامعه گسترش یافته و امر به معروف و نهی از منکر از بین رفته و باطل جای حق نشسته بود. امام علیهالسلام عمق رکود جامعه از ارزشها را اینگونه در پاسخ به مروان مبنی بر بیعت با یزید مطرح فرمود «انا لله و انا الیه راجعون؛ چه مصیبتى بالاتر از این که مسلمانان به سرپرستى همچون یزید دچار شدند؛ پس در این صورت باید با اسلام وداع کرد؛ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ وَ عَلَى الْإِسْلَامِ السَّلَامُ إِذْ قَدْ بُلِیَتِ الْأُمَّةُ بِرَاعٍ مِثْلِ یَزِید». بنابراین دست به قیام زدند و با شهادتشان جنبش نوینی را در جهان اسلام ایجاد کردند به گونهای که اثر خونشان تا قیامت هم جوشش دارد و اثرگذار است.
انتهایپیام/